1- امام على علیه السلام:

الدُّنْیَا أَصْغَرُ وَ أَحْقَرُ وَ أَنْزَرُ مِنْ أَنْ تُطَاعَ فِیهَا الْأَحْقَاد

دنیا کوچک تر و حقیر تر و ناچیز تر از آن است که در آن از کینه ها پیروى شود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 142 ، ح 2544
2- امام على علیه السلام:

الْغِلُّ یُحْبِطُ الْحَسَنَاتِ.

کینه، خوبى ها را نابود مى کند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 301 ، ح 6846
3- امام على علیه السلام:

مَنِ اطَّرَحَ الْحِقْدَ اسْتَرَاحَ قَلْبُهُ وَ لُبُّه‏

هر کس کینه را از خود دور کند، قلب و عقلش آسوده گردند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 299 ، ح 6774
4- امام على علیه السلام:

سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْد

علت فتنه ها و آشوب ها کینه توزى است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 299 ، ح 6781
5- امام حسین علیه السلام:

إِنَّ شِیعَتَنَا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَل‏

بى گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت، کینه و فریبکارى پاک است.

تفسیر منسوب به امام حسن عسکری ص 309 ، ح 154
6- پیامبر صلى الله علیه و آله:

تَهادَوا فَإِنَّها تَذهَبُ بِالضَّغائِنِ؛

به یکدیگر هدیه بدهید، زیرا کینه ها را از بین مى برد.

کافى(ط-الاسلامیه) ج5، ص 144، ح 14
7- امام على علیه السلام:

اِحصِدِ الشَّرَّ مِن صَدرِ غَیرِکَ بِقَلعِهِ مِن صَدرِکَ؛

براى دِرو کردن بدى از سینه دیگران، آن را از سینه خودت ریشه کَن کُن.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 501 ، ح 178 – تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 106 ، ح 1911
8- امام على علیه السلام:

احْتَمِلْ أَخَاکَ عَلَى مَا فِیهِ وَ لَا تُکْثِرِ الْعِتَابَ فَإِنَّهُ یُورِثُ الضَّغِینَه

برادرت را با همان وضعى که دارد تحمل کن و زیاد سرزنش نکن، زیرا این کار کینه مى آورد.

تحف العقول ص84
9- امام على علیه السلام:

عِندَ الشَّدائِدِ تَذهَبُ الأَحقادُ؛

در هنگام سختى ها و گرفتارى ها کینه ها از بین مى رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 102 ، ح 1785
10-امام هادى علیه السلام:

الْعِتَابُ مِفْتَاحُ الثِّقَالِ وَ الْعِتَابُ خَیْرٌ مِنَ الْحِقْدِ.

گلایه کردن کلید سرسنگینى و بهتر از کینه است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص369، ح4
11-امام على علیه السلام:

اَلحَسودُ سَریعُ الوَثبَهِ، بَطى ءُ العَطفَهِ؛

حسود زود خشمگین مى شود و دیر کینه از دلش مى رود.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 70، ص256، ح29
12-امام على علیه السلام:

الْحَقُودُ مُعَذِّبُ النَّفْسِ مُتَضَاعِفُ الْهَم‏

کینه ‏توز، روحش در عذاب است و اندوهش دو چندان.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 299 ، ح 6778
13- پیامبر صلى الله علیه و آله:

الهَدِیَّهُ تُذهِبُ الضَّغائنَ مِن الصُّدورِ؛

هدیه دادن، کینه‏ ها را از سینه ‏ها مى ‏برد.

عیون اخبار الرضا ج 2 ، ص 74 ، ح 343 – بحارالانوار(ط-بیروت) ج 72 ، ص 45