جرم رضایت به گناه نیاکان
در روایات آمده است که امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از نسل قاتلان حسین علیه‌السلام انتقام می‌گیرد. شخصی از امام رضا علیه‌السلام پرسید: از امام صادق علیه‌السلام رسیده است که قائم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگام خروج از نسل قاتلان سیّدالشهدا انتقام خواهد گرفت؛ در حالی که قرآن کریم می‌فرماید: «هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد»، پس چگونه این عمل توجیه می‌شود؟ حضرت در پاسخ فرمودند: «همه سخنان خداوند راست است، اما از آنجا که فرزندان کشندگان امام حسین علیه‌السلام از کار نیاکان خویش راضی بوده، بدان افتخار می‌کنند، امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آنان را نیز می‌کشد؛ زیرا کسی که از کار دیگری راضی باشد، مانند همان کسی است که بدان کار اقدام کرده است. اگر کسی در مشرق زمین کشته شود و فردی در مغرب زمین از آن باخبر شده، بدان راضی باشد، او نیز شریک جرم قاتل است، آری! سبب انتقام‌گیری از فرزندان قاتلان سیدالشهداء این است که آنان کار پدرانشان را تأیید می‌کنند…».

امام حسین علیه‌السلام ، منصور خدا
امام صادق علیه‌السلام در تفسیر آیه شریفه «… و آن کس که مظلوم کشته شده، برای ولی‌اش سلطه و حق قصاص قرار دادیم، اما در قتل اسراف نکند؛ چرا که مورد حمایت است»، فرموده است: «مراد از «سلطان منصور» مهدی آل محمد(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است که برای گرفتن انتقام خون سالار شهیدان قیام می‌کند و فرزندان و نسل قاتلان آن حضرت را به کیفر اعمال ننگین پدرانشان می‌رساند؛ زیرا آنان از کار نیاکانشان راضی بوده، آن را تأیید می‌کنند».

کیفر قاتل امام حسین علیه‌السلام
کیفر و عذاب اخروی قاتلان سیدالشهداء، بسیار شدیدتر و دردناک‌تر از کیفر دنیوی آنان است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم می‌فرماید: «قاتل امام حسین علیه‌السلام در تابوتی از آتش به سر می‌برد و به اندازه نیمی از جهنمیان عذاب خواهد شد. دست‌ها و پاهای او را با زنجیرهای آتشین می‌بندند و در قعر جهنم می‌افکنند. او دارای بوی بسیار متعفّنی است که جهنمیان از آن به تنگ آمده، به خدا پناه می‌برند. آری! او جاودانه در آتش می‌سوزد و در عذاب سخت و دردناک به حیات ننگین خویش ادامه می‌دهد. هنگامی که همه بدنش سوخت، دوباره پوست و گوشت جدیدی پیدا می‌کند و سوخت و سوز او همیشگی است. وای بر او! وای بر او!»

قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، منتقم امام حسین علیه‌السلام
ابوحمزه ثمالی می‌گوید که از امام باقر علیه‌السلام پرسیدم: «آیا شما خاندان پیامبر، همگی به حق قیام نمی‌کنید و قائم به حق نیستید؟» فرمود: «آری». عرض کردم: «پس چرا لقب «قائم» تنها به یکی از شما گفته می‌شود؟» حضرت فرمود: «هنگام شهادت امام حسین علیه‌السلام فرشتگان بی‌تابی کرده، به خدای سبحان عرض کردند: ای مولای ما! آیا قاتلانِ بهترین انسان‌های روی زمین را به حال خودشان رها می‌کنی و آنها را کیفر نمی‌دهی؟ خداوند فرمود: آرام باشید! به عزت و جلالم سوگند که بی‌شک از آنان انتقام می‌گیرم. سپس امامانی را از نسل سیّدالشهدا علیه‌السلام ، به فرشتگان نشان داد و آنان شادمان شدند. خداوند یکی از آنان را که در حال قیام به نماز بود نشان داد و فرمود: با این مرد ایستاده ـ قائم ـ از آنها انتقام خواهم گرفت».
منبع: ماهنامه گلبرگ