چشم به راهان سپیده با آن ” خورشید پنهان” انس و الفت دارند و او را هر چند غایب است، ” حاضرترین حاضران” می بینند و ” حضور غایبانه” او را روشنایی راه خویش می سازند.
اینگونه است که منتظران، از وجود آن” آفتاب پشت ابر” بهره می برند و چنین جرعه نوش باده شوقند و سرمست از صهبای عشق!
امید به آمدنش، انگیزه آفرین تلاش و حرکت است و بردیدگان مشتاق دلدادگان او، “سرمه انتظار!”
اینان، پای بندی به رضای مولا را، که در سایه تقوا و پرواست، تمرینی برای اطاعت عصر حضور قرار می دهند و آنگونه که امام صادق علیه السلام فرمود منتظران ظهور در عصرغیبت اند و گوش به فرمان او در هنگام حضور:” طوبی لشیعه قائمنا، المنتظرین لظهوره فی غیبته و المطیعین له فی ظهوره…”(1)
بذر انتظار، زندگی منتظران را بارور می سازد و به زندگی ها شور و امید می بخشد، تا در ساختن فردایی روشن و سعادت بخش، سهیم و شریک باشند. تلاش و تحرک، ثمره بذر مقدس انتظار است. آنان که دیده امیدوار خود را به روزی دوخته اند که با آمدن مهدی” عجل الله تعالی فرجه الشریف” سایه عدالت جهانی همه جا و همه کس را فراگیرد، اگر از پیشگامان این عدالت خواهی و عدل گستری نباشند، به آن امید و این امیدواری باید به دیده تردید نگریست.
باید پرسید، در خودمان و جامعه مان و محیط زندگی مان، چه تمهیدات و زمینه هایی را برای تحقق این آرمان گوهرین فراهم ساخته ایم؟
آن امام موعود برای عدل گستری جهانی، نیرو و یاور می خواهد، افسر و سرباز می طلبد، پذیرش و اطاعت و فداکاری و جانبازی لازم است. آنانی منتظران واقعی اند که مشتاقند هستی خود را فدای اهداف الهی مهدی”عجل الله تعالی فرجه الشریف” کنند.
امروز، نیروهای خالص، مطیع، پا به رکاب و جان بر کف کجایند و در چه شرایطی به سر می برند؟ انتظار بدون خودسازی و تعهد و تقوا و شهادت طلبی امت منتظر بی معناست. دین باوران آماده جهاد، شایسته این وصف اند و منتظر تحقق وعده الهی!
اگر مهدی زهرا(عج) باز گردد
جهان آیینه اعجاز گردد
سرم را پیش پایش می گذارم
که با خاک رهش دمساز گردد
این که فرموده اند، فرج شما در ” انتظار فرج” است، اشاره به این تحول کیفی در رفتار و آمادگی و تلاشگری منتظران هم دارد و چنین است نقش انتظار، در زندگی منتظران!
پی نوشت :
۱- منتخب الاثر ص ۵۱۴