نویسنده:محمد محمدی اشتهاردی
منبع:داستان های شنیدنی از چهارده معصوم(علیهم السلام)
عمربن مسلم یکی از شاگردان امام صادق (ع) بود، چند روز غایب شد، امام صادق (ع) از شاگردان دیگر جویای حل او شد، و فرمود: عمر بن مسلم کجا است ؟ یکی از حاضران گفت : من از او خبر دارم ، او کسب و کار را کنار گذاشته و از همه چیز چشم پوشیده ، و به جای خلوتی برای عبادت خدا رفته است . امام صادق (ع) فرمود: ویحه ! اما علم ان تارک الطلب لایستجاب له :
وای بر او آیا نمی داند که ترک کردن کاسبی و کار و تجارت ، موجب مستجاب نشدن دعایش می شود. سپس فرمود: هنگامی که این دو آیه نازل شد:
و من یتق الله یجعل له مخرجا – و یرزقه من حیث لا یحتسب …: و هر کسی تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می کند، و به او از جایی که گمان ندارد، روزی می دهد (طلاق – 2 و 3) جمعی از اصحاب پیامبر(ص) درهای خانه هایشان را به روی خود بستند و مشغول عبادت شدند و گفتند: ما به عبادت و تقوا مشغول می شویم ، خداوند (طبق این آیات) معاش ما را از طریقی که گمان به آن نداریم ، تاءمین می کند. پیامبر(ص) برای آنها پیام فرستاد و آنها را احضار کرد و به آنها فرمود: چه باعث شده که کار و کسب را رها کرده اید و مشغول عبادت شده اید؟ گفتند: ای رسول خدا(ص) خداوند (طبق آیات مذکور) معاش زندگی ما را به عهده گرفته است ، ما اگر مشغول عبادت شویم ، او معاش ما را از طریقی که گمان نداریم تاءمین می کند. پیامبر(ص) فرمود: من فعل ذلک لم یستجب له ، علیکم بالطلب : کسی که چنین روشی پیش گیرد، دعایش به استجابت نمی رسد، بر شما باد که به کسب و کار بپردازید. به این ترتیب امام صادق (ع) و پیامبر(ص) روشن کردند که عبادت و تقوا، فقط به نماز و عبادت در گوشه تنهایی نیست ، بلکه در میدان تلاش و کار و تولید نیز اگر کسی قصد او خدا و صداقت باشدت عبادت خدا را بجا می آورد.