احادیثی درمورد شکر کردن

لَو کانَ عِندَ اللّه‏ِ عِبادَهٌ تَعَبَّدَ بِهاعِبادُهُ المُخلِصُونَ أفضَلَ مِنَ الشُّکرِ عَلى کُلِّ حالٍ لاَءطلَقَ لَفظَهُفیهِم مِن جَمیعِ الخَلقِ بِها فَلمّا لَم یَکُن أفضَلَ مِنها خَصَّها مِن بَینِالعِباداتِ وخَصَّ أربابَها، فَقالَ تَعالى (وقَلیلٌ مِنْ عِبادىَالشَّکُورُ)؛

اگر نزد خداوند عبادتى بهتر از شکرگزارى در همه حال بود که بندگانمخلصش با آن عبادتش کنند ، هر آینه آن کلمه را درباره همه خلقش به کار مى‏برد ، اماچون عبادتى بهتر از آن نبود از میان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ویژهگردانید و فرمود : «واندکى از بندگان من سپاسگزارند»

کنزالعمال 13/151/36472

******************************************

رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله:

اَلطّاعِمُ الشاکِرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِالصائمِ المُحتَسِبِ ، والمُعافَى الشاکِرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِ المُبتَلَىالصّابِرِ ، والمُعطَى الشاکِرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِ المَحرومِالقانِعِ؛

سیرِ سپاسگزار اجرش همانند روزه‏دارى است که براى خدا روزه مى‏گیرد ،تندرستِ سپاسگزار همانند آن اجرى را دارد که بیمارِ شکیبا و بخشنده سپاسگزار هماناجر را دارد که تنگدست قانع

کنزالعمال 10/143/28731

******************************************

امام حسین علیه‏السلام:

شُکْرُکَ لِنِعْمَهٍ سالِفَهٍ یَقْتَضى نِعْمَهًآنِفَهً؛

شکر تو بر نعمت گذشته، زمینه‏ساز نعمت آینده است

نهج البلاغه خطبه 184

******************************************

امام على علیه‏السلام:

أکثِرْ أن تَنظُرَ إلى مَن فُضِّلتَ عَلَیهِ، فإنَّذلِکَ مِن أبوابِ الشُّکرِ؛

به کسى که بر او برترى داده شده‏اى بسیار بنگر، زیرااین کار یکى از انگیزه‏هاى شکرگزارى است

التوحید ص‏63

******************************************

امام صادق علیه‏السلام:

ما مِن عَبدٍ أنعَمَ اللّه‏ُ عَلَیهِ نِعمَهً فَعَرَفَأنَّها مِن عِندِ اللّه‏ِ إلاّ غَفَرَ اللّه‏ُ لَهُ قَبلَ أن یَحمَدَهُ؛

هیچبنده‏اى نیست که خداوند به او نعمتى دهد و او آن را از جانب خدا بداند مگر آن‏که،پیش از سپاسگویى او، خداوند بیامرزدش

نهج الفصاحه ح 781

******************************************

امام صادق علیه‏السلام:

أدنَى الشُّکرِ رُؤیَهُ النِّعمَهِ مِنَ اللّه‏ِ مِنغَیرِ عِلَّهٍ یَتَعَلَّقُ القَلبُ بِها دُونَ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ والرِّضا بِمااُعْطىَ وألاّ تَعْصیَهُ بِنِعمَتِهِ و تُخالِفَهُ بِشَىْ‏ءٍ مِن أمرِهِ ونَهیِهِبِسَبَبِ نِعمَتِهِ؛

کم‏ترین سپاسگزارى، این است که انسان نعمت را (مستقیما) ازخدا بداند و جز او علتى براى آن نداند و نیز به آنچه خداوند عطایش کرده، خرسند باشدو با نعمت او مرتکب گناه وى نشود و نعمت خدا را وسیله مخالفت با امر و نهى او قرارندهد

التوحید ص 127

******************************************

رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله:

إنَّ اللّه‏َ لَیَرْضى عَنِ الْعَبْدِ أنْیَأْکُلَ الأْکْلَهَ فَیَحْمَدَهُ عَلَیْها أوْ یَشْرَبَ الشَّرْبَهَ فَیَحْمَدَهُعَلَیْها؛

خداوند از بنده‏اى که پس از خوردن لقمه‏اى غذا و یا آشامیدن جرعه‏اىاو را سپاس مى‏گوید، خشنود مى‏گردد

نهج البلاغه خطبه‏178

******************************************

امام صادق علیه‏السلام:

أوحَى اللّه‏ُ تَعالى إلى موسى علیه‏السلام یا موسىاُشْکُرْنى حَقَّ شُکرى فَقالَ : یا رَبِّ وَکَیفَ أشکُرُکَ حَقَّ شُکرِکَ، ولَیسَمِن شُکرٍ أشکُرُکَ بِهِ إلاّ وأنتَ أنعَمتَ بِهِ عَلَىَّ؟! فَقالَ : یا موسىاَلآْنَ شَکَرتَنى حینَ عَلِمتَ أنَّ ذلِکَ مِنّى؛

خداى تعالى به موسى علیه‏السلام وحى فرمود که : اى موسى مرا چنان که باید شکر کن . موسى عرض کرد: پروردگارا چگونه تو را چنان که باید شکر گویم حال آن که هر شکرى که تو را مى‏گویمخود نعمتى است که تو به من ارزانى داشته‏اى؟ فرمود : اى موسى حال که دانستى توفیقآن شکر را هم من به تو داده‏ام ، شکر مرا ادا کرده‏اى

نهج البلاغه خطبه 91

******************************************

امام رضا علیه‏السلام:

اِعْلَمُوا أ نَّکُم لا تَشکُرونَ اللّه‏َ تَعالىبِشَى‏ءٍ بَعدَ إیمانٍ بِاللّه‏ِ وبَعدَ الاِعتِرافِ بِحُقوقِ أولیاءِ اللّه‏ِ مِنآلِ مُحمّدٍ رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله أحَبَّ إلَیهِ مِن مُعاوَنَتِکُملاِءخوانِکُمُ المُؤمِنینَ عَلى دُنیاهُم؛

بدانید که بعد از ایمان به خدا و بعداز اعتراف به حقوق اولیاء اللّه‏ از آل محمد پیامبر خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله هیچشکرى نزد خدا خوشایندتر از این نیست که برادران مؤمن خود را در امور دنیایشان یارىرسانید

غررالحکم 2/451/3260

منبع : پایگاه اطلاع رسانی و فرهنگی دفتر آیت الله طباطبایی نژاد

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید