امام جواد(ع) در یک جلسه 30 هزار مسأله را پاسخ دادند، بعضی گفته‌اند اگر هر سؤال و جواب به اندازه یک سطر باشد، 30 هزار سؤال و جواب به اندازه 3 ختم قرآن می‌شود و این چگونه در یک جلسه از سوی جوادالائمه(ع) انجام شده است؟
در روایات آمده است که امام جواد(ع) در یک جلسه 30 هزار مسأله را پاسخ دادند، این روایات مورد سؤال و بلکه اعتراض واقع شده است، بعضی گفته‌اند: 30 هزار مسأله را در یک جلسه نمی‌توان مطرح کرد تا چه رسد به جواب دادن و بعضی گفته‌اند اگر هر سؤال و جواب به اندازه یک سطر باشد، 30 هزار سؤال و جواب به اندازه 3 ختم قرآن می‌شود و این چگونه در یک جلسه انجام شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین احمد عابدی استاد درس خارج حوزه علمیه و رئیس دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم در پاسخ به این سؤال بیان کرد:
*32 هزار مسئله در یک جلسه و پاسخ‌های جوادالائمه(ع)
وقتی مأمون تصمیم گرفت دختر خود را به ازدواج امام جواد علیه‌السلام درآورد، برای آنکه شخصیت علمی امام را به اطرافیان خود نشان دهد، یحیی بن اکثم را نزد امام فرستاد و از او چند مسأله مشکل فقهی از امام سؤال کند، شاید امام در پاسخ آن‌ها درمانده شود.
یحیی بن اکثم از امام سؤال کرد اگر مُحرِم صید را بکشد چه حکمی دارد؟
امام جواد(ع) در پاسخ فرمود:
آیا محرمی که شکار کرده در حرم بوده یا خارج حرم؟
در هر دو صورت آیا عالم بوده یا جاهل؟
و در هر دو صورت عامد بوده یا غیر عمد؟
و در همه صورت‌ها آیا عبد بوده یا آزاد، صغیر بوده یا کبیر، دفعه اول بوده یا مکرر، از کار خود پشیمان شده یا خیر، در شب بوده یا روز، در حج بوده یا عمره، علنی بوده یا مخفی، توانگر بوده یا فقیر بوده، کفاره را دارد یا خیر، شکار را کشته است یا خیر بلکه تنها آن را گرفته و یا تنها راهنمایی به آن کرده است، شکار، شکار بزرگ بوده یا خیر، – به عبارت دیگر شکار تخم پرنده بوده یا جوجه یا کبوتر، یا شترمرغ یا روباه یا آهو یا گاو و یا الاغ بوده است-، شکار اهلی یا وحشی بوده است؟
( 2 به توان 15) 15 2 = 32768 = 2×2×2×2×2×2×2×2×2×2×2×2×2×2×2
بنابراین مجموعه صورت‌های مسأله حدود 32 هزار فرض می‌شود.
و امام حکم آن‌ها را نیز فرمود:
اگر محرِم صید را در بیرون حرم بکشد و آن صید از پرندگان بزرگ باشد، کفاره آن یک گوسفند است و اگر در حرم باشد کفاره آن مضاف است.
و اگر جوجه‌ای را بیرون حرم صید کند کفاره آن شتر است و اگر در حرم بوده علاوه بر آن قیمت جوجه را نیز باید بدهد.
اگر حیوان وحشی یا شتر مرغ را شکار کند باید شتر بدهد و اگر نتوانست باید 60 فقیر را اطعام دهد وگرنه 18 روز روزه بگیرد.
اگر شکار گاو باشد باید یک گاو به عنوان کفاره دهد و اگر نتوانست باید 30 فقیر را اطعام داده وگرنه 19 روز روزه بگیرد.
و اگر آهویی یا روباهی شکار کند باید یک گوسفند دهد و اگر در حرم بوده باید قیمت آن را نیز بدهد.
و اگر کبوتری را شکار کرد باید یک درهم صدقه دهد و اگر جوجه‌ای را شکار کرد نصف درهم و اگر تخم پرنده‌ای را شکار کرد ربع درهم دهد.
در تمام موارد فوق اگر جاهل بود چیزی به عهده او نیست و گناه نکرده ولی در بحث شکار کفاره وجود دارد حتی گرچه جاهل باشد یا عالم و فرقی نمی کند خطا باشد یا عمد.
و کفاره عبد بر عهده مولای اوست.
و کفاره‌ای بر طفل صغیر نیست.
کسی که برای دفعه دوم شکار کند کفاره نداشته و در آخرت عذاب می‌بیند.
کسی که خودش شکار نکرده و تنها راهنمایی بر آن کرده باید فدیه دهد.
کسی که اصرار بر کار خود دارد علاوه بر کفاره، عقوبت اخروی دارد، ولی اگر پشیمان شود عقاب ندارد.
اگر در شب از روی خطا پرنده‌ای را بکشد کفاره ندارد مگر آنکه تعمد داشته باشد که در این صورت شب یا روز بودن تفاوتی ندارد.
در همه این صورت‌ها اگر در احرام حج بوده باید کفاره را در منی ذبح کند و اگر در احرام عمره بوده باید آن را در مکه ذبح کند.
آنچه ذکر شد مجموع 32 هزار سؤال با پاسخ آن‌ها بود که امام جواد علیه‌السلام در یک مجلس جواب داده است.
