– با کسى که در تو فضیلتى نسبت به خود نمى‌بیند و همچنین تو نیز در او فضیلتى نسبت به خود نمى‌بینى، هرگز در سفر همراهى نکن ( حضرت علی (ع)).

***********************

– هرگاه معاشرت مى‌کنى با مثل خودت معاشرت کن و مبادا با کسى معاشرت کنى که عهده‌دار مخارج تو باشد، زیرا این کار باعث ذلت مؤمن است ( امام باقر(ع)).

***********************

– حق مسافر آنست که اگر مریض شد برادران همسفرش تا سه روز برایش توقف کنند ( امام باقر (ع)).

***********************

– شخص مسافر براى خانواده‌اش از دو رکعت نمازى که وقت رفتن به سفر به جا آورد و بگوید: “خداوندا خود و خانواده و مال و اولاد و دنیا و آخرت و امانت و پایان کارم را نزد تو به ودیعت مى‌گذارم”، چیز بهترى به جا نمى‌گذارد، و این سخن را کسى نمى‌گوید مگر آن که خداوند آنچه را که خواسته است به او مرحمت مى‌کند (رسول اکرم (ص)).

***********************

– رسول خدا صلى اللّه علیه و آله همیشه روز پنجشنبه مسافرت مى‌کرد و مى‌فرمود: «خدا و پیامبر و فرشتگان الهى روز پنجشنبه را دوست مى‌دارند. » ( امام باقر (ع))

***********************

مسافرت کنید تا تندرست بمانید و روزی کسب نمایید. (پیامبر اکرم (ص))

***********************

– هرگاه راه را گم کردى فریاد بزن: “یا صالح”! یا صدا بزن: “یا ابا صالح! لطف خدا بر تو باد! مرا راهنمایى کن. “( امام صادق (ع))

***********************

– مسافرت خود را با صدقه دادن آغازکن و هرگاه خواستی بیرون برو، زیرا (با صدقه دادن)سلامت سفرت را می خری.(امام صادق (ع))

***********************

– نخست همسفر انتخاب کن، بعد قدم در راه گذار. (پیامبر اکرم (ص))

***********************

– پیش از مسافرت، از همسفر جویا شو و پیش از خرید خانه، ببین همسایه ات کیست. (حضرت علی (ع))

***********************

– هرگاه یکی ازشما به سفر رفت،در بازگشت حتی اگر شده یک قطعه سنگ برای خانواده اش هدیه و تحفه بیاورد. (پیامبر اکرم (ص))

***********************

– مردانگی در سفر عبارت است از: بخشیدن از ره توشه خود به همراهان، سازگاری با همسفران و بسیار به یاد خدای عزوجل بودن در هر فراز و نشیب و هر فرود آمدن و برخاستن و نشستنی. (حضرت علی (ع))

***********************

– مردانگی در سفر عبارت است از بخشیدن از زاد و توشه خود به همراهان و خوش اخلاقی و شوخی کردن، به شرط آن که معصیت خدا نباشد. (پیامبر اکرم (ص))

***********************

– انسان نباید به سفری رود که می ترسد در آن به دین و نمازش لطمه ای وارد آید. (حضرت علی (ع))

***********************

– امام صادق (ع) هرگاه پا در رکاب مى‌نهاد، مى‌گفت: “سبحان الذى سخر لنا هذا و ما کنا له مقرنین” و هفت مرتبه “سبحان الله” و هفت مرتبه “الحمدلله” و هفت مرتبه “لا اله الا اللّه” مى‌گفت.

***********************

– مبادا در وسط راه و میان دشت استراحت کنید زیرا آن جاها محل آمد و رفت درندگان و لانه مارهاست. (پیامبر اکرم (ص))

***********************

ـ پیامبر خدا (ص): مسافرت کنید تا تندرست مانید و جهاد کنید تا غنیمت به دست آورید.

***********************

ـ امـام صـادق (ع) در پـاسـخ بـه سـؤال شـهـاب بـن عـبـدر بـه از بـخشش به برادران در هنگام مـسـافرت فرمود: اى شهاب، این کار را مکن، زیرا اگر تو گشاده دستى کنى و آنها نیز (از روى نـاچـارى) گـشـاده دسـتى کنند، به آنان احجاف کرده باشى و اگر خوددارى کنند، آنان را خوار و خجلت زده کرده باشى پس با افراد هم سطح خودت همسفر شو.

***********************

ـ پیامبر خدا (ص): هرگاه سه نفر همسفر شدند، از میان خود یک نفر را به سالارى انتخاب کنند.

ـ هر گاه سه نفر همسفر شدید، باید یکى از شما امام (جماعت) شما شود آن که قرائتش بهتر باشد، به امامت سزاوارتر است.