نویسنده: روژین
همه ی ما یک دوست باریک اندام داریم، همان دوستی که هرگز دچار وسوسه ی سبد نان نمی شود و وقتی می گوید: «من یک تکه ی کوچک بر می دارم،» واقعاً همین کار را می کند. واقعاً او چطور می تواند؟ تحقیقات نشان می دهد که افراد باریک اندام اصولاً مانند باقی افراد به غذا فکر نمی کنند. از طرف دیگر، افرادی که اضافه وزن دارند مدام به غذا فکر می کنند. آنها تمام اوقات به مقدار و تعداد دفعات غذا خوردن توجه می کنند و در نتیجه، زمان صرف غذا از مشغولیات دائمی ذهن و مغز آنهاست.
متخصصین کاهش وزن به بررسی ذهن اسرار آمیز افراد ذاتاً باریک اندام پرداخت و به شما می گویند که آنها چگونه رفتار کرده و شما چطور می توانید مانند آنان باشید.
آنها سیر شدن را به پر شدن معده ترجیح می دهند.
به گفته ی جیل فلمینگ (JiII FIEming) نویسنده ی کتاب «لاغرها بشقاب شان را پاک نمی کنند»، اگر برای پر شدن معده مقیاس از یک تا ده را در نظر بگیریم، باریک ها در حدود درجه ی شش و هفت دست از خوردن می کشند. اما باقی افراد، از جمله من و شما، تا درجه هشت تا ده هم پیش می رویم. شاید دلیل این کار اشتباه گرفتن حس پر بودن یا سیر شدن است و ما تصور می کنیم اگر زود دست از خوردن بکشیم، خود را از غذاها محروم ساخته ایم. یا شاید عادت داریم بدون توجه به این که نیاز بدن مان چقدر است، هر چه در مقابل مان باشد تمام کنیم. بیایید از لاغرها تقلید کنیم. هنگام صرف وعده ی بعدی غذای تان، در میانه ی غذا خوردن قاشق و چنگال را کنار بگذارید و با استفاده از مقیاس یک تا ده پری معده، درجه ی پری خود را بسنجید. یک بار دیگر هنگامی که حدود پنج لقمه از غذای تان باقی مانده، این کار را انجام دهید. هدف از این کار افزایش آگاهی شما از میزان سیری در طی صرف غذاست و از طرف دیگر، این مکث ها، موجب می شود که احساس سیری فرصتی برای خودنمایی یافته و شما زودتر از قبل سیری را حس کنید.
آنها دریافته اند که گرسنگی یک مورد اورژانس نیست.
بسیاری از ما که مدام با کیلوگرم های اضافه درگیریم، گرسنگی را به عنوان شرایطی در نظر می گیریم که باید به سرعت برطرف شود. اگر از گرسنگی وحشت داشته باشید، مدام برای پرهیز از آن به خوردن می پردازید. افراد باریک گرسنگی را تحمل می کنند، زیرا می دانند که حمله های گرسنگی همواره می آیند و می روند، پس از اقدام فوری خودداری می کنند.
آنها از غذا برای تسکین غصه های خود استفاده نمی کنند.
مساله این نیست که زنان باریک اندام نسبت به خوردن احساسی ایمن هستند، اما آنها می توانند این حالت را تشخیص داده و از خوردن دست بکشند. چه کنیم که مانند آنها باشیم؟ افزودن لعنت«ایست» به مجموعه ی لغات روزمره بسیار مفید است. این کلمه با فرمان هایی چون «از خوردن باقی بیسکویت ها دست بکش» متفاوت است، ما باید بیاموزیم که در زمان هایی چون گرسنگی، خشم، تنهایی یا خستگی که چهار دلیل اصلی خوردن احساسی هستند، به خود آمده و فرمان «ایست» را صادر می کنیم.
اگر واقعاً گرسنه هستید، یک میان وعده ی متعادل مانند یک مشت آجیل خام انتخاب کنید که بتواند شما را تا وعده ی بعدی غذا نگه دارد. اما اگر خشمگین، تنها یا خسته هستید، برای تسکین احساسات خود به دنبال یک راه حل جایگزین و بدون کالری باشید. خشم خود را با پیاده روی یا تنها با بالا و پایین پریدن کنترل کنید، زیرا بالا رفتن ضربان قلب می تواند از میزان عصبانیت شما بکاهد. اگر تنها هستید به یک دوست تلفن کنید، به اقوام و دوستان یک ایمیل بفرستید یا برای قدم زدن به پارک یا فروشگاه بروید.
آنها میوه ی بیشتری می خورند
براساس تحقیقی از جامعه ی متخصصین تغذیه ی آمریکا، افراد لاغر در طول روز بطور متوسط یک وعده میوه بیشتر از اشخاص چاق مصرف کرده و بیشتر از آنکه به مصرف مواد چرب تمایل داشته باشند، به مواد فیبری علاقه مندند. پس میوه را به غذاهای خود وارد کنید. ببینید در رژیم روزانه ی شما چه امکاناتی برای افزودن میوه وجود دارد. هدف شما باید افزودن دو یا سه وعده میوه به غذای روزانه باشد. می توانید میوه را در ماست ریخته، برش های میوه را به ساندویچ خود افزوده یا برای دسر از سیب پخته استفاده کنید. همواره یک ظرف میوه روی میز داشته باشید تا هنگام گرسنگی اولین ماده ی دم دست تان باشد.
آنها بنده عادتند
هر متخصص تغذیه به شما خواهد گفت که داشتن رژیم غذایی متنوع بسیار مفید است، اما تنوع بیش از حد می تواند نتیجه ی معکوس به بار آورد. تحقیقات نشان داده اند که مزه ها و بافت های بیش از حد متنوع، افراد را به پرخوری تشویق می کنند. به گفته ی دکتر بک: «افراد باریک اندام دارای چیزی هستند که من آن را عادت غذایی می نامم. اکثر غذاهای این افراد از مواد اولیه یی که با دقت انتخاب شده اند تشکیل می شوند. این غذاها از موارد تنوع بخش برخوردارند و در کل، رژیم غذایی آنها قابل پیش بینی است.» برای در پیش گرفتن این روش باید در مورد وعده های اصلی غذای تان تا حد امکان برنامه ریزی شده و ثابت باشد و برای مثال صبحانه شامل برشتوک و شیر، سالاد برای ناهار و… باشد. افزودن مرغ آب پز یا کبابی به سالاد در یک روز و ماهی تن در روز دیگر اشکالی ندارد، مهم این است که دنبال کردن یک برنامه ی غذایی تقریباً از پیش تعیین شده، امکان افراط را از شما سلب می کند.
آنها دارای ژن اراده و خویشتن داری هستند.
محققین در دانشگاه تافتز(TUfTs) متوجه شدند که بزرگترین عمل تعیین کننده ی افزایش وزن زنان در سنین پنجاه و شصت سالگی میزان رفتارهای بی قیدانه یا به عبارت دیگر نامحدود آنهاست. زنانی که رفتارهای بی قید کمتری دارند و در مقابل از حس خودداری متعادلی برخوردارند، از کمترین میزان اضافه وزن برخوردارند. بی قیدی بیشتر و در نتیجه خودداری کمتر، به افزایش وزن تا پانزده کیلو در سنین بالاتر منجر می شود. برای تقلید از این خصیصه، برای زمان هایی که میزان خودداری تان در کمترین میزان آن است، مانند میهمانی ها و حضور در گروه بزرگی از دوستان، آماده شوید. اگر در مهمانی هستید، با خود قرار بگذارید که هر چهار پیش غذایی که به شما تعارف می شود، یکی را بردارید. اگر برای شام بیرون رفته اید، برای غذای اصلی، یک پیش غذا سفارش دهید و دسر خود را با یکی از دوستان شریک شوید.
آنها اهل حرکت هستند.
لاغر اندام ها، بطور متوسط هر روز دو ونیم ساعت بیش از افراد دیگر سرپا هستند. این مدت برای سوزاندن 15 کیلو در سال کافی است. اگر قصد دارید بر میزان تحرک خود بیفزایید، قبل از هر چیز باید صادقانه مقدار حرکت خود را ارزیابی کنید. بسیاری از افراد در بر آورد مقدار تحرک خود غلو می کنند. اکثر مردم شانزده تا بیست ساعت از روز خود را در حالت نشسته می گذرانند. روز شما باید شامل سی دقیقه تمرین ورزشی با برنامه و مجموعه یی از عادات مفید استفاده از پله به جای آسانسور یا تمیز کردن منزل با سرعت و انرژی بیشتر باشد.
آنها خوب می خوابند.
افراد باریک در مقایسه با افراد دارای اضافه وزن، هفته یی دو ساعت بیشتر می خوابند. بنا به نظر محقق، کمبود استراحت با چشمان بسته، با کاهش هورمون های کنترل کننده ی اشتها مانند لپتین و افزایش هورمون های بالا برنده ی اشتها مانند گرلین ارتباط مستقیم دارد. تا می توانید برنامه ی خود را به طوری تنظیم کنید که هر شب هشت ساعت بخوابید.
توصیه مهم
صبحانه بخورید! 78% از رژیم گیرندگان موفق، هر روز خود را با صبحانه آغاز می کنند.
منبع:نشریه 7 روز زندگی-ش86.