– نورانى شدن چهره در عالم برزخ
ثورى مى گوید: یک سال در مراسم حج ، مردى را دیدم که هنگام طواف تنها ذکر صلوات در را مى گوید. در وقوف عرفات هم فقط به این ذکر اکتفا مى کند، در مدینه نیز تنها ذکرش صلوات بود.
من به او گفتم : تو هم در مکه و هم در مدینه تنها ذکر صلوات بر محمد و آل طاهرینش بود، در عرفات که جایگاه و روز ناله و زارى و طلب حاجت است هم ، تو همه چیز را گذاشتى و فقط صلوات فرستادى ، علت چیست ؟
او گفت : سال گذشته من به همراه پدرم به مکه آمدم ، در یکى از منازل ، پدرم بیمار شد و ما نتوانستیم به راه خود ادامه دهیم ، در همان جا خانه اى کرایه کرده و چراغى را روشن نمودم . سر پدرم در دامنم بود که جان سپرد.
دیدم که اندک اندک چهره اش سیاه گشت . ترسیدم ، سرش را بر زمین گذاشتم و کنارش نشستم و از رسوایى فردا در مقابل مردم گریه مى کردم . در همین حال خوابم برد.
مردى زیبا، خوش بو و خوش پوش با عمامه سفیدى وارد شد. روپوش پدرم را برداشت ، دستى بر صورتش کشید که بر اثر آن رنگ چهره پدرم سپید و نورانى گشت . من حیرت زده از او پرسیدم : تو که هستى که خدا از برکت وجود تو غم مرا برطرف ساخت ؟
فرمود: من صاحب قرآن ، محمد بن عبدالله پیامبر آخر زمانم . بدان و آگاه باش که پدرت نافرمانى خدا را مى کرد و پیرو هواى نفس بود؛ اما چون پیوسته بر من صلوات مى فرستاد، در این ساعت که تیرگى و تاریکى گناه او را در بر گرفت من به دادش رسیدم .
او این را گفت و از نظر من غایب گشت .
من از خواب برخاستم و دیدم که چهره پدرم مانند ماه شب چهارده مى درخشد. از آن روز به بعد بود که فایده صلوات را فهمیدم ، تسبیح و دعا را رها کرده و در هر حال و پیوسته صلوات مى فرستم .
– کرامت صلوات در برزخ
فضل کندى را بعد از وفات ، در خواب دیدند: و از او پرسیدند: حق تعالى با تو چه کرد؟
گفت : من را بخشید و گرامى داشت ، به عملى که از این دو انگشت من – یعنى سبابه و ابهام – صادر شده بود.
گفتند: از آنها چه عمل آمد که سبب کرامت تو گردید؟
گفت : بسیار نوشتن صلى الله علیه و آله و سلم .
– نورى در قبر
رسول خدا – صلى الله علیه و آله – فرمود:
الصلاه على نور فى القبر؛
صلوات بر من ، نورى در قبر است .
– ایمنى از تلخى جان کندن
فرد صالحى به عیادت بیمارى رفت ، او آخرین لحظات زندگانى اش را مى گذرانید، به او گفت : دوست من ! آیا جان کندن تلخ است ؟
بیمار گفت : من جز شیرینى و خوبى نمى بینم ، و هیچ گونه تلخیى را حس نمى کنم .
آن شخص صالح متعجب شد؛ زیرا او مى دانست که دل کندن از این دنیا و جان دادن بسیار ناگوار و تلخ است .
شخص بیمار چون تعجب او را دید، به او گفت : تعجب مکن ؛ زیرا من حدیثى از پیامبر (ص ) شنیده بودم که : هر کس زیاد بر من صلوات بفرستید، از تلخى جان دادن در امان است . از آن پس من به فرستادن صلوات مداومت نمودم و بسیار صلوات فرستادم . اینک تو علت جان دادن راحت مرا فهمیدى .
– هنگام جان دادن
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
هر کس بر من صلوات زیاد بفرستد، از تلخى مرگ و جان کندن ایمن گردد.
جایگاه ذاکر صلوات در قیامت
– روز جمعه در قیامت
از حضرت امام جعفر صادق – علیه السلام – روایت شده است که : در روز قیامت حق تعالى ، روزها را مبعوث مى گرداند به صورتى که خلایق بدانند که آنها ایامند؛ و روز جمعه پیش از همه مى باشد، مانند عروسى یا جمال و کمال که او را براى مردى صاحب دین و مال مى برند. مى آید و بر در بهشت مى ایستد، سایر روزها در عقب او مى ایستند، و شهادت مى دهند، و آن شفاعت مى کند براى گروهى که صلوات فرستاده اند بر محمد و آل محمد – علیهم السلام – و غیر این گروه را شفاعت نمى کند.
کسى عرض کرد: صلوات بسیار، چه قدر است ؟ و چه وقت بهتر است ؟
فرمود: صد مرتبه ، و بعد از نماز عصر.
پرسید: چگونه صلوات فرستم ؟
فرمود: مى گویى : اللهم صل على محمد و آل محمد و عجل فرجهم .
– نزدیک ترین افراد به پیامبر در قیامت
رسول اکرم – صلى الله علیه و آله – فرمود:
ان اءولى الناس بى یوم القیامه اءکثرهم على صلاه ؛
نزدیک ترین شخص به من در فرداى قیامت کسى است که صلوات بیشترى بر من فرستاده باشد.
– گشایش هفتاد حاجت اخروى
معاویه بن عمار گوید:
امام صادق – علیه السلام – فرمود:
هر کس در یک روز، صد بار رب صل على محمد و اءهل بیته بگوید، خداوند یک صد حاجت او را برآورد و سى حاجت از آنها براى دنیا و هفتاد براى آخرت .
– نور در قیامت
پیغمبر اکرم – صلى الله علیه و آله – فرمود:
هر کس بر من یک بار صلوات فرستد، خداى تبارک و تعالى در روز قیامت بر بالاى سر و جانب راست و چپ و بر بالا و پایین و در همه اعضاء و جوارح او نور مى دهد.
– روا شدن سى حاجت آخرت
رسول خدا – صلى الله علیه و آله – فرموده است :
من صلى على یوم الجمعه مائه مره قضى الله له ستین حاجه : ثلاثون منها للدنیا و ثلاثون للآخره ؛
هر کس روز جمعه صد بار بر من صلوات فرستد، خداوند شصت حاجت او را روا کند، سى حاجت براى دنیا و سى حاجت براى آخرت .
– زیر عرش الهى
از پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم روایت شده است که فرمودند:
سه کس در روز رستاخیز آن روزى که سایه اى جز سایه خداوند نخواهد بود در زیر عرش الهى خواهند بود.
عرض شد: یا رسول الله ! آنها چه کسانى هستند؟
فرمود: آن کس که اندوه غمزده اى از امت مرا بر طرف سازد و کسى که سنت مرا زنده نماید و آن کس که فراوان بر من درود فرستد
