– شقى باد آن بنده
رسول خدا – صلى الله علیه و آله – روزى بر پایه اول منبر بالا رفت و سه مرتبه فرمود: آمین . وقتى بر منبر بالا رفت ، فرمود: چون به درجه اول بالا رفتم ، جبرییل گفت : شقى باد بنده اى که (ماه ) رمضان را دریابد، و (ماه ) رمضان به آخر رسد، و آمرزیده نشود!
من گفتم : آمین .
سپس گفت : شقى باد بنده اى که پدر و مادر یا یکى از ایشان را درک نماید، و باعث داخل شدن آن کس در بهشت نگردد!
من گفتم : آمین .
بعد گفت : شقى باد بنده اى که تو در نزد او مذکور شوى ، و بر تو صلوات نفرستد!
من گفتم : آمین .
– مکان صلوات
امام صادق – علیه السلام – فرمودند که رسول خدا (ص ) فرمود:
در هر مجلسى که ذکر خدا و یاد خدا نباشد و صلوات بر من فرستاده نشود، آن مجلس براى اهلش مایه حسرت و وبال خواهد بود.
حال در مجالس گناه و معصیت بهتر است که حرمت صلوات حفظ شود و اصلا صلواتى فرستاده نشود مثل مجالس بازیگران و معرکه گیران یا مثلا صلوات هایى که فروشندگان کالا و اجناس براى گرمى معرکه مى فرستند.
دیگر آن که براى صلوات فرستادن دل و زبان باید یکى باشد؛ یعنى در حال غفلت زبان مشغول ذکر صلوات نباشد بلکه با حواس جمع مشغول صلوات باشد.
هنگام فرستادن صلوات باید به گونه اى عمل کرد که گویى پیامبر حاضر است و مستقیما به آن حضرت سلام مى کنیم .
– نظر لطف پیامبر
مردى بسیار زاهد و اهل ورع و قائم اللیل و صائم النهار بود. او نیز حدیث مى نوشت ، مى گفت وقتى به نوشتن نام حضرت رسول مى رسیدم ، صلوات را نمى نوشتم . شبى آن حضرت را در خواب دیدم ، که از روى غضب به من فرمود: چرا در وقت نوشتن نام من ، نوشتن صلوات را ترک مى کنى ؟
من ترسیدم ، و در دل خود گذرانیدم که هرگز دیگر این بى ادبى را نکنم . و هنگامى که بیدار شدم ، دیگر ترک نوشتن صلوات نکردم . و بعد از مدتى ، بار دیگر، آن حضرت – صلى الله علیه و آله – را در خواب دیدم و به نظر لطف و مرحمت در من نگریست و فرمود: صلوات تو را به من رسانیدند. هر گاه من را یاد کنى ، یا در نزد تو مذکور مى شوم ، یا نام من را مى نویسى ، بگو یا بنویس :
صلى الله علیه و آله و سلم .
– بخیل ترین مردم
رسول خدا – صلى الله علیه و آله – فرمودند:
ان اءبخل الناس من ذکرت عنده و لم یصل على ؛
بخیل ترین مردم ، کسى است که نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد.
– مجلس حسرت و وبال
رسول خدا – صلى الله علیه و آله – فرمود:
هر گروهى که در مجلسى جمع شوند و در آن مجلس یاد خدا نکنند و بر پیغمبر – صلى الله علیه و آله – صلوات نفرستند، آن مجلس برایشان حسرت و وبال خواهد بود.
– پیامبر اکرم – صلى الله علیه و آله – فرمودند:
کل کلام لا یذکر الله فیه فیبداء به و بالصلواه على ، فهو اقطع ممحوق من کل برکه . ؛
سخنى که با نام خدا و صلوات بر من آغاز نشود، ناپایدار و به دور از هر گونه خیر و برکتى است .
– شخص بدبخت
رسول خدا – صلى الله علیه و آله – فرمودند:
بینى مردى که من در نزد او یاد شوم و بر من درود نفرستد، به خاک (ذلت ) مالیده مى شود و از آن حضرت – صلى الله علیه و آله – روایت شده است که هر کس من را یاد کند و بر من درود نفرستد، بدبخت خواهد بود.
– ترک نوشتن صلوات
نقل کرده اند:
مردى در بصره ، حدیث مى نوشت . وقتى به نام مبارک آن حضرت مى رسید، از روى عمد نوشتن صلوات را، ترک مى کرد، در اندک زمانى ، آکله در انگشتانش افتاد، و به کلى دستش جدا شد.
– اگر بنده اى صلوات را ترک کند
اى امت محمد – صلى الله علیه و آله – یاد کنید محمد و آل او را در هر شدت و مصیبت تا آن که خدا یارى کند شما را به واسطه ملایکه بر شیاطینى که قصد شما مى کنند. به درستى که با هر یک از شما، ملکى هست در طرف راست ، که حسنات را مى نویسد. و ملکى دیگر در طرف چپ ، که سیئات را مى نویسد. و دو شیطان نیز هست با هر کس ، که ابلیس آنها را فرستاده است ، که او را اغوا نمایند.
هنگامى که یکى از شما، وسوسه اى در دل خود یافت ، خدا را یاد کند، و بگوید:
لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظیم و صلى الله على محمد و آله الطاهرین .
آن دو شیطان ، پنهان مى شوند، و به نزد ابلیس مى روند، و شکوه مى کنند، و مى گویند: امروز، این شخص ما را خسته کرده است ، جمعى از شیاطین و مرده را به مدد ما فرست .
ابلیس ، گروهى از مردان را – در عقب یکدیگر – به یارى ایشان مى فرستد، تا آن که هزار نفر در نزد او جمع مى شوند و قصد او مى کنند.
پس اگر آن بنده ، خدا را یاد کند، و بر محمد و آل آن حضرت – علیهم السلام – صلوات فرستد، آنها راهى به او نخواهند یافت ؛ و به ابلیس مى گویند که خود با تمام لشکرت بیا، تا آن که بر او غلبه نمایى ، و او را اغوا نموده گمراه سازى .
پس ابلیس ، با تمام لشکر مى آید. و حق تعالى به ملایکه مى فرماید که : ابلیس ، قصد فلان بنده من یا فلان کنیز من نموده است ، با لشکرش . شما بروید، با او مقاتله کنید.
پس در مقابل هر شیطانى صد هزار ملک مى آیند، که بر اسبان آتشى سوارند؛ و در دست ایشان ، شمشیرها و نیزه ها از آتش ، و کمان ها و تیرها از آتش هست ؛ و تمام کاردها و سلاح هاى ایشان از آتش است ؛ و آن شیاطین را دور مى کنند، و بعضى را مى کشند، و ابلیس را اسیر مى کنند، و آن حربه ها بر او مى زنند. ابلیس فریاد مى زند: اى پروردگار من ، کجا است وعده تو، به درستى که تو من را مهلت دادى تا وقت معلوم .
خطاب به ملایکه مى رسد: من او را وعده داده ام که نمى رانم ، وعده نداده ام که سلاح و عذاب را بر او مسلط نگردانم و درد و الم به او نرسانم ، حربه ها بر او بزنید، و ما او را نخواهیم کشت .
ملایکه ، آن قدر ضربت بر او مى زنند که تمام اعضایش مجروح مى گردد؛ پس او را وا مى گذارند. ابلیس ، پیوسته براى خود و براى اولادش که کشته شده اند، اندوهگین مى باشد. و چیزى از آن جراحت هایش بهبود نمى یابد مگر به شنیدن آواز مشرکان ، که به کفر تکلم نمایند.
پس اگر آن بنده ، بر ذکر خدا و صلوات فرستادن مشغول باشد، او به همان حالت باقى مى ماند.
اما اگر آن بنده یاد خدا و صلوات را ترک نماید، و در مخالفت امر خدا، و معصیت فرو رود؛ آن جراحت ها، التیام مى پذیرد، و ابلیس بر آن شخص مسلط مى شود ، و او را لجام مى کند، و زین بر او مى گذارد، و بر او سوار مى شود، و بعد از آن پایین مى آید، و مى گوید: الحال ما بر او مسلطیم ، و هر وقت که مى خواهیم ، بر او سوار مى توانیم شد.
پس رسول خدا – صلى الله علیه و آله – فرمود: اگر مى خواهید که ابلیس را بر همان حال ، با جراحت هاى بسیار اندوهگین بگذارید، که جراحت هایش بهبود نیابد، مداومت نمایید بر طاعت خدا و صلوات فرستادن . و اگر بر غیر آن حال باشید، اسیر ابلیس خواهید بود، و مرده خود را بر گردن هاى شما سوار خواهد کرد.
– بوى بهشت را استشمام نخواهد کرد
پیامبر اکرم – صلى الله علیه و آله – فرمود:
من صلى على و لم یصل على آلى لم یجد ریح الجنه ؛
کسى که بر من صلوات بفرستد؛ ولى بر آل من ، صلوات نفرستد، بوى بهشت را استشمام نخواهد کرد.
– گمراه ترین انسان
رسول خدا صلى الله علیه و آله مى فرماید:
ان اضل الناس من ذکرت عنده فلم یصل على ؛
گمراه ترین انسان ها، کسى است که نام من پیش او بر زبان آید؛ ولى او بر من صلوات نفرستد.
– قبول نماز
از جابر بن عبدالله روایت است که مى گفت :
لو صلیت صلاه لم اصل فیها آل محمد و آل محمد ما راءیت انها تقبل ؛
اگر نمازى بخوانم و در آن بر محمد و آل محمد علیهم السلام صلوات و درود نفرستم ، فکر مى کنم که آن نماز پذیرفته و مقبول نیست .
– فرد بدبخت
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
من ذکرت عنده فلم یصل على فقد شقى ؛
هر کس که در نزد وى نام من برده شود و بر من صلوات نفرستد، بدبخت است .
– بخیل واقعى
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
البخیل حقا من ذکرت عنده فلم یصل على ؛
بخیل ، واقعى کسى است که نام من در نزد او برده شود و بر من درود نفرستد.
– گم کردن راه بهشت
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
من نسى الصلاه على خط به طریق الجنه ؛
کسى که صلوات بر من را فراموش کند، راه بهشت را گم کرده است .
– جفا بر رسول خدا
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
من سم الورد الاءحمر و لم یصل على و على آلى فقد جفایى ؛
کسى که گل سرخ (گل محمدى ) ببوید و بر من و آل من صلوات نفرستد، بر من جفا کرده است
