شاعر:محمـد علـى مردانـى
بر سر کوى تـــو هـــر کـــه راه ندارد
واى بـــه حـــالش کــه داد خواه ندارد
نام تو نـــازم کـــه در صحیـــفه هستى
فاصله جـــز(میـــم), بـــا الـه ندارد
خواند احـــد,(احـمد)ت,از آنکه به عالم
غیر تو کس ایـن مقـــام و جـــاه ندارد
بـس که بلند است قاف قـدر تـــو,اى جان
چرخ, بـــر آن پایـــگاه, راه نـــدارد
ختـــم بـــه نــام تو شد رسالت و دنیا
بعد تو جـــز عتــرتت پنـــاه نـــدارد
بعـــد تـــو غیــر از دوازده وصــى تو
عالـــم اســـلام, پـــادشــاه نـــدارد
درس عفـاف از بشــــر ز فـاطمه(س) گیرد
روز جـــزا نـــامـــه سیــاه نـــدارد
روشنى طلعت حسین و حسن(علیهماالسلام) را
نیـــر تابـــان و نـــور مـــاه ندارد
لـــرزد و ریـــزد بنـــاى گنــبد گیتى
دســـت ولایـــت گـــرش نگـــاه نــدارد
کیست که چـــون از پـــس مباهـــله آید
جـــز علـــى و آل او سپـــاه نــدارد؟
جز در احسان مهـدى(ع) تـــو بـــه عالم
امـــت پـــاکت پـــناهـــگاه نـــدارد
جز به تـو گـویـد خدا درود بـــه وصفت?
گر شکـند ســـر, قـــلم, گنـــاه ندارد
شیـــوه ((مـردانـى)) است مـدحتت امروز
پیـــش تـــو فـردا, جز این گواه ندارد
*************************************************
مدح خورشید
شاعر:علـى امینـى
اى کردگــار ســــــرمــــدى
اى حــــامــــى محــــــمدى
دارم دعــــاى اوحــــــــدى
مارا مــــدد کــــارى دهــى
در هــــر مســـا و هــر سحر
دردم کـــــه دارم دردســــر
دادم همــــــه اى دادگــــر
ما را کمــــک دارى دهـــــى
محمد(ص) سرور و ســـالار عالم
محمد(ص) حاصــــل دادار عالم
محمد والــــى کــامکار عالم
محمد ده همــــه ما را رهائى
محمد ســرو والا عــــالم آرا
محمد(ص) هور دلها عــالم آرا
محمد عطر گلهاى عــــالم آرا
محمد هــــــادى راه هــدائى
محمد داور داراى دادار
محمد مرهمى در درد مــــا آر
محمد مردمــى دارى الــم دار
محمد درد مــــا را ده دوائى
محمد را همه عــالــم هوادار
محمد راه الله کـــرده وادار
محمد گوو راه او در اصـــرار
محمد ســوى او دارم دعـــائى
محمد ده مــرادم کــوى دادار
محمد سـوى او همــواره وادار
محمد کام ده در کار و کـردار
محمد راه او مــا را عــطائى
محمد اى رســــول الــله والا
محمد اى هــــماى عــالم آرا
محمد کى عــدوى را مــــدارا
محمد داد رس هــــردو سـرائى
محمد دهـر را گــــردى معــلا
محمد حــامــــى کــــل مصـلا
محمد در مـرام عــالى و اعلاء
محمد دوراو کـــى در مــرائى
محمد هــــادى کـــل مــعالم
محمد حــاصــل حــــوا و آدم
محمد راکـع دادار و صــــائم
محمد داده اعــــطا هـرگدائى
محمد راوى وحـــــى الــــهى
محمد دردهــــا را ده رهـائى
محمد سوى کــــوى او ده راهى
محمد ره ده کــــل سمــــائى
محمد در عمل ماعـور و هم عار
محمد عاصى را رحــم و کمک آر
محمد در صراط ما را هــوادار
محمد در حــرم اصــل کســائى
محمد در ورع مــــا را سوادى
محمد همه را در ســــوى هادى
محمد داد, درس مــــا اورادى
محمد در هــمه عــالم رسـائى
محمد در الم مـا را مــدد ده
محمد راه مــا ســوى صـمد ده
محمد در سرور مــا را رسد ده
محمد در دو عالـم کــامروائى
محمد را على دائــــم مددکار
محمد را على دائــم هــوادار
محمد را على آ گه در اســرار
محمد اعــلــم کــل عــــلائى
محمد هــر سـحر سـرما و گرما
محمد سـوى او ســــردادم آوا
محمد آه کــردم در دعــــاها
محمد داد مــا رس در کــرائى
محمد در ره عـــــــلام دادار
محمد عــالمى را کـرده وادار
محمد ره صراط در کار و کردار
محمد آ گــــه ســـر ماورائى
محمد که کلام اللــه ادا کـرد
محمد در عمل اصرارهــا کــرد
محمد همـسرى را او روا کــرد
محمد عــاصـــى ام ارداد دارم
محمد را ولى امـــــداد دارم
محمد رســــــول راه آســائى
****************************************************
رَحْمَهٌ لِلْعالَمین
شاعر:حبیب الله چایچیان (حسان)
عرش برین است ، آستان محمّد
حضرت جبریل ، پاسبان محمّد
تاج شرافت ، ز فرق اوست مزّین
تخت جلال است ، آستان محمّد
انس و ملک ، پاسدار و گوش به فرمان
تا چه شود صادر از لبان محمّد
در دو جهان ، رحمت خدای ، رسول است
خلق جهان ، میهمان ، به خوان محمّد
از رَهِ تکریم اوست ، در شب معراج
گشته « یَدُالله » میزبان محمّد
نیّر اعظم ، علی ، که نیست نظیرش
نفس نبّی است و جسم و جان محمّد
زهره زهرا ، که هست عصمت کبری
ماه فروزان آسمان محمّد
تا که نیازاردش اشعّه خورشید
پرده ابر است ، سایبان محمّد
رونق حُسنش ، جمال ماه شکسته
گل خجل از عطر بوستان محمّد
گرمی عشق است و آشتی به کلامش
مهر کجا ، قلب مهربان محمّد
ناز نبی را کشد خدای ، که طاها
رنجه مبادا شود روان محمّد
سوره « وَاْلعَصْرْ » و شرح آیت خسران
رمز نهانی است از زمان محمّد
درک نکردند چونکه اوج کمالش
اکثر اصحاب و پیروان محمّد
هر چه ورق می زنیم دفتر عمرش
حسرت و رنج است ، داستان محمّد
سوختن و ساختن به مکر « ابوبکر »
سخت ترین بخش امتحان محمّد
همچون « عمر » داشتن مصاحب جاهل
رنج و عذاب و غم نهان محمّد
« عایشه » یا رب چه ها بحقّ نبی کرد
آنکه نمک خورده بود و نان محمّد
« هیچ نبی مثل من ندیده اذیّت »
آه ، ازین آتشین بیان محمّد
ناله زهرا ، میان آن در و دیوار
بوده همآهنگ با فغان محمّد
کی شود آن دم ( حسان ) که حضرت احمد
خوانَدَم از لطف خود ، ( حسانِ ) محمّد
منبع:www.payambarazam.ir
