نویسنده:عالیه جعفری

سوره های قرآن، از نظر کوتاهی و بلندی، به سه دسته تقسیم می شوند:
1. «سبع الطول» : (هفت سوره ی بلند)
در قرآن کریم هفت سوره با نام های:
1. بقره 2. آل عمران 3. نساء 4. مائده 5. اعراف 6. انعام 7. انفال، بلند ترین سوره های قرآن را تشکیل می دهند.
2. «سور المثانی» : (سوره های نه بلند و نه کوتاه)
این سوره ها نه مثل بقره و آل عمران و … بسیار بلند و نه مانند سوره های کوثر، والعصر، نصر و … کوتاه هستند، بلکه از حد وسط و میانه برخوردار می باشند و مردم عرب، آنها را، در نمازهایشان تلاوت می کردند و در قرآن به سوره ی 49 (حجرات) خاتمه می یابد.
3. «سور المفصلات» : (سوره های کوتاه و سوره های فصل)
این قبیل سوره های قرآن، به صورت فصل ، فصل و کوتاه بوده و در بین آنها (بسم الله) زیاد دیده می شود.
گروهی از سوره های قرآن هم با «حم» آغاز شده اند به «سور حوامیم» مشهورند.
سوره هایی که با «الم» آغاز شده اند، روی هم سوره های (الف _ لام _ میم) خوانده می شوند که عبارتند از: 1. بقره، 2. آل عمران، 3. اعراف، 4. عنکبوت، 5. روم، 6. لقمان، 7. سجده.
بعضی سوره ها با کلمه ی «سبّح» و یا «یسبح» آغاز شده اند، روی هم، «مسبّحات» لقب گرفته اند که این سوره ها عبارتند از: 1. اسراء، 2. حدید، 3. حشر، 4. صف، 5. جمعه، 6. تغابن، 7. اعلی.
گروهی نیز با «الر» شروع می شوند و روی هم، سوره های (الف _ لام _ راء) نام دارند.
که این سوره ها عبارتند از:
1. یونس، 2. هود، 3. یوسف، 4. رعد، 5. ابراهیم، 6. حجر.
سوره هایی که دارای سجده ی واجب هستند ، «سور عزائم» نام دارند که عبارتند از:
1. سجده، 2. فصلت، 3. علق، 4. نجم
در قرآن، چهار سوره ی کوتاه وجود دارد که با «قل» شروع می شود و روی هم رفته، آنها را «چهار قل» می گویند که عبارتند از:
1. کافرون، 2. توحید، 3. فلق، 4. ناس.
سوره هایی که در اول آنها «طس» و یا «طسم» آمده است، «طواسین» نام دارند که عبارتند از: 1. شعراء، 2. نحل، 3. قصص.
دو سوره ی فلق و ناس که هر دو با «قل اعوذ» شروع می شوند و انسان، با خواندن آنها به خدا پناه می برد «معوذتین» نامیده می شوند.
منبع: مجله ی بشارت شماره 61