به کوشش: محمد کمالی نژاد

نام رایج:
تاجریزی

نام عربی:
عنب الثعلب

نام های دیگر:
سگ انگور، انگور روباه، انگور توره، خرس انگور، قوش ازومی (ترکی)، انکورک، انگیرک، روباه تربک، روباه تورک، شکر انگور

ماهیت:
نباتی است مابین شجر و گیاه پر شاخ و برگش مایل به سیاهی و عریض تر از برگ ریحان، دانه او زرد مایل به سرخی از نخود کوچکتر و اندکی شیرین و دارای لزوجت و تخم آن سفید به اندازه خشخاش و قسم سیاه آن غیر مستعمل است.

طبیعت:
در دوم سرد و خشک

افعال و خواص:
ملطف و مسکن حرارت و تشنگی و با قوت قابضه و رادعه و محلل اورام حاره. ضماد برگ آن بر معده جهت ورم آن و التهاب آن و سایر اعضاء و اورام حاره و آشامیدن چهار اوقیه آب آن با شکر و محلل اورام باطنیه و امراض احشاء و مسهل اخلاط مراریه و رافع مغص و زحیر و ورم مقعده و دو اوقیه آن با آب رازیانه و آب کاسنی و با کشوث جهت درمان استسقای حاد و حقنه آن جهت جنون و شری و تنقیه امعاء به سبب اطلاق آن و قوت قبضی که دارد، مفید می باشد.

تحقیقات جدید:
ضد تب، آرام بخش، خواب آور
***

بدل:
کاکنج

مضر:
مثانه

مصلح:
قند

مقدار شربت:
از جرم آن تا 5 مثقال و دمکرده ی آن تا 10 مثقال و از آب آن تا 20 مثقال.
منبع مقاله :
کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول