علی (ع) میل به جگر پخته پیدا کرد، که با نان نرم بخورد، تا یکسال ترتیب اثر به میلش نداد، پس از یکسال به فرزندش امام حسن (ع) تذکر داد، امام حسن (ع) رفت و جگری تهیه کرد و آن را پخت ، و علی (ع) آن روز روزه بود، هنگام افطار، وقتی خواست از آن جگر بخورد، آنرا نزدیک خود آورد، در همین هنگام فقیری در خانه را زد، علی (ع) همه جگر را به امام حسن (ع) داد و فرمود: پسرم این جگر را به آن فقیر بده ، مبادا در روز قیامت در نامه اعمال ما (این آیه را) بخوانی ؛ اذهبتم طیباتکم فی حیاتکم الدنیا و استمتعتم بها… شما در زندگی دنیا، خوشیهای خود را بردید و از آنها بهره مند شدید و امروز شما را عذاب خواری دهند (احقاف20).
داستانها و پندها, ج5/ مصطفی زمانی وجدانی