معاذن جبل ، از اصحاب باوفای رسول خدا(ص) بود پسرش از دنیا رفت ، بسیار ناراحت شد، و از فراق او بی تابی می کرد. پیامبر (ص) برای او نامه ای نوشت ، و در آن نامه پس از حمد و ثنای الهی و اقرار به یکتائی خدا، چنین نگاشت : شنیده ام در مورد مرگ فرزندت ، جزع و بی تابی می کنی ، و بی تابی در مورد موضوعی که قضای الهی بر آن تعلق گرفته است ، این امانت را به تو سپرد و تا مدّت فرا رسیدن اجلش ، از وجود او بهره مند شدی ، و در وقت تعیین شده ، امانتش را از تو گرفت ، انا لله و انا الیه راجعون لا یحبطن جزعک اجرک … :همه ما از آن خدائیم و به سوی او باز می گردیم ، مراقب باش که مبادا پاداش خود را، بر اثر بی تابی ، پوچ و نابود کنی ، اگر پاداش عظیم صبر و تسلیم در برابر رضای خدا در مصیبت فراق فرزندت را بدانی ، خواهی فهمید که مصیبت تو در برابر آن همه پاداش ، بسیار ناچیز است . واعلم ان الجزع یرد میتا، و لا یدفع قدرا… :و بدان که جزع بی تابی ، جلو مرگ را نمی گیرد، و تقدیر الهی را دفع نمی کند، بنابراین صبر و بردباری خود را نیکو گردن ، و به وعده الهی امیدوار باش ، و در برابر امور حتمی و قضا و قدر خداوند که برای همه مخلوقاتش ، اندازه گیری نموده است ، اندوه مخور والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی
