حضرت رضا (ع ) فرمود: هنگامی که روز قیامت می شود، انسان با ایمان در پیشگاه خداوند، قرار می گیرد، و خداوند خودش او را به محاسبه می کشد، و کردار او را در معرض دید او قرار می دهد. او نخست ، نامه ای از عمل خود را می نگرد، که در آن گناهانش ثبت شده ، از دیدن آن رنگش تغییر می کند و لرزه بر اندامش می افتد: سپس نامه دیگری را می نگرد، که در آن کارهای نیک ، و پاداش آنها ثبت شده ، از دیدن آن شادمان می گردد. پس از آن خداوند به فرشتگان دستور می دهد که صفحه هایی را بیاورید که در آن ، هیچ گونه اعمالی ثبت نشده است ، فرشتگان آن صفحه ها را در معرض دید مؤمنان قرار می دهند، وقتی مؤمنان آن صفحات را می نگرند، در می یابند که در آن صفحه ها، (پاداش ثبت شده ) ولی عملی نوشته نشده است ، به خدا عرض می کند: خدایا به عزت و جلالت در این صفحات ، عملی نمی بینم . خداوند به آنها می فرماید: راست می گوئید، شما آن اعمال (نیک ) را نیت کردید (ولی موفق به انجامش نشدید) و ما همان اعمال را برای شما ثبت کردیم ، سپس به مؤمنان به خاطر نیت آن اعمال ، پاداش ‍ می دهند.
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی