آدابی که موجب وسعت رزق می شوند عبارتند از:

صدقه دادن
شستن دست پیش از غذا
شستن ظرف خوراک و غذا
خوش خلقی
خوشرفتاری با همسایه
احسان کردن زیاد به والدین
خوبی نیت
جاروب کردن خانه
شستن سر با خطمی
شانه کردن مو
جارو کردن درب خانه
گذاشتن سرکه در خانه
گرامی داشتن ناتوان ها
میانه روی در اقتصاد
خلال کردن
انگشتر عقیق در دست کردن
انگشتر یاقوت در دست کردن
انگشتر فیروزه در دست کردن
استغفار کردن
خواندن آیه الکرسی
خواندن سوره یس
خواندن زیارت عاشورا
قرائت سوره ((واقعه )) در هر شب
توکل بر خدا
خوردن کاسنی
صبح زود به دنبال کسب رفتن
مداومت در وضو و طهارت
عفت کلام
میهمانی دادن
وضو گرفتن قبل از غذا
کم حرفی
دعای دیگران بر سر سفره
اقامه نماز با حالت خشوع
خط زیبا
دعا بر پدر و مادر
حضور در مسجد، قبل از اذان
حرف نزدن در توالت
حرف حق زدن
گرفتن ناخن و شارب هر جمعه
خواندن نماز شب
جواب دادن اذان گو (هر چه او می گوید، تکرار کند. ممکن است مراد، نماز اول وقت باشد. چون اذان گو مردم را به نماز دعوت می کند و اجابت او رفتن به نماز است .)
گفتن سی بار سبحان اللّه و بحمده و سبحان اللّه العظیم و بحمده
گفتن صد مرتبه لا اله الا اللّه الملک الحق المبین هر روز
سلام کردن و ((قل هو اللّه )) خواندن ، بعد از داخل شدن به منزل
گفتن لاحول و لا قوه الا بالله
انجام مستحبات نماز صبح و نماز وتر در نماز شب
خواندن سوره ((تبارک الذی )) هر روز صبح
جمع بین دو نماز مغرب و عشاء و ظهر و عصر
دعا کردن برادر مؤ من ، مؤ منی را در خلوت
خواندن سوره ((صافات )) در روزهای جمعه
تعقیب خواندن بعد از نماز صبح و عصر
خوردن ریزه های طعام از کنار سفره
روشن کردن چراغ ، قبل از غروب
مداومت بر قرائت سوره ((قدر))

منبع:آداب معنوی 2000 عمل مستحب و مکروه, ابرقویی، روح الله ,قم: حرم، 1381.