خداوند متعال محتاج نماز من و تو و حتی محتاج به معصومین‌ علیهم‌السلام نیست، بلکه آثار و نتایج این عبادات عاید خود ما می‌شود. در سوره حجرات می‌فرماید: «یمنّون علیک أن أسلموا قل لا تمنّوا علی اسلامکم بل الله یمنّ علیکم أن هداکم للإیمان»؛ (حجرات/17) وقتی گروهی با اسلام آوردن خودشان، بر پیامبر منت می‌گذاشتند که ما به خاطر شما مسلمان شدیم، رسول اکرم‌ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم اذیت می‌شدند، ولی به‌خاطر رعایت اخلاق اسلامی چیزی نمی‌گفتند. خداوند در چنین اوضاعی بر پیامبر اکرم آیه فرستاد که ای حبیب ما! به آن‌ها بگو که خداوند بر شما منت دارد که مسلمانتان کرده و سعادت و تکامل ابدی را نصیب شما کرده است. چنان‌چه حضرت علی‌ علیه‌السلام می‌فرماید: «انتم کالمرضی و الله ربّ العالمین کالطبیب فصلاح المرضی فیما یعلمه الطبیب و یدبّره به لا فیما یشتهیه المریض»؛ (بحارالانوار/4/106) یعنی شما انسان‌ها بیمارید و خداوند رب‌العالمین مانند طبیب، بیماری‌ها را تشخیص می‌دهد و نسخه می‌نویسد. قرآن نسخه جامع خداوند است. ارسال نبی مکرم اسلام‌ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم ، وجود پربرکت ائمه معصومین و در پی آن علمای ربانی نسخه‌های خداوند هستند، ولی متأسفانه ما آن‌طور که باید، قدر آن‌را نمی‌دانیم. علتش هم این است که این نعمت‌ها به راحتی و بی‌زحمت به دست ما رسیده است. ما نمی‌دانیم برای رسیدن این نسخه به‌دست ما، چقدر هزینه شده است. غافلیم که چقدر خون برای آن داده شده، خون برترین انسان‌های روی زمین مثل خون حضرت علی‌ علیه‌السلام ، حسین‌بن علی‌ علیه‌السلام و سایر ائمه معصومین و نیز شهدای تاریخ ریخته شده است.

▪ اول قدم برای درمان
بنابراین طاعات و عبادات برای تعالی و یا درمان خودمان است، لذا هر مقداری که از حضرت حق و دستورات او دور بشویم، از منزلت انسانی خودمان فاصله می‌گیریم. او با ما هست و از ما فاصله ندارد. آیه دارد: «و هو معکم اینما کنتم»؛ (حدید/4) این انسان است که با معصیت برای خودش حجاب‌های ظلمانی ایجاد می‌کند و از خداوند فاصله می‌گیرد. باید این حجاب‌ها و فاصله‌ها را از میان برداشت و هر کسی قادر به این کار است. با یک شب به در خانه خدا آمدن و با گفتن این‌که اشتباه کردم این فاصله‌ها کم می‌شود، در اثر ندامت قلبی موجبات رستگاری انسان فراهم می‌گردد، به جان مبارک امام زمان‌ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف خدا گناهان را می‌بخشد. در روایت آمده که اگر شخص معصیت‌کاری در حالی‌که همه خوابند، بیدار شود و دو رکعت نماز بخواند و طلب عفو و بخشش نماید، خداوند او را می‌پذیرد و می‌آمرزد.

▪ دعا سلاح مؤمن
حضرت حق با این عظمتش و با این همه مخالفت‌های من و امثال من، در عین حال فرموده به در خانه من بیایید. در قرآن آمد: «أدعونی أستجب لکم»؛ (غافر/60) در آیه دیگر فرمود: «قل ما یعبؤا بلکم ربی لولا دعاؤکم»؛ (فرقان/77) یعنی اگر دعاهای شما و تضرع و زاری شما نبود، خداوند اصلاً به شما اعتنا نمی‌کرد.

در روایتی آمده: «إنّ الله یحب أن یسأل»؛ (بحار90/390) یعنی خداوند دوست دارد بنده‌ها در خانه‌اش بروند و بگویند: خدایا عبادات‌مان را نورایت ببخش و ما را ارتقا روحی بده.

حضرت رسول اکرم‌ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم فرمودند: «علیکم بسلاح الانبیاء»؛ یعنی با سلاح انبیاء الهی ملازم باشید، عرض کردند:‌ یا رسول الله! اسلحه انبیاء چه بوده است؟ فرمودند: دعا. (کافی/2/468) لذا هرچه می‌خواهید، از خدا بخواهید که همه چیز در دست اوست. حالا اگر یک تقاضایی داشتید و چهار روز به در خانه خدا رفتید و به خواسته خود نرسیدید، مأیوس نشوید، خسته نشوید، دوباره به پیشگاه خداوند بروید.

▪ اصرار بر دعا
حضرت امیرالمؤمنین‌ علیه‌السلام می‌فرمایند: «من استدام قرع الباب و لجّ و لج»؛ (عیون الحکم/456) یعنی کسی که به زدن درب خدا ادامه دهد و پافشاری کند، به مقصود خودش می‌رسد. در دنیا هم این‌گونه است کسی که درب یک خانه‌ای را مرتب بزند، آخر درب را به رویش باز می‌کنند و نمی‌گذارند بسته بماند؛ به‌خصوص در ایام خاصی چون شب قدر، عید فطر، عید قربان. ایام خاص سال، ظرفی برای استجابت دعاها و قبولی توبه‌ها و رسیدن به مقامات معنوی است.

امیدواریم خداوند متعال دعای همه اهل ولایت را به درجه اجابت برساند؛ به‌خصوص اگر پشتیبانش صلوات بر محمد و آل‌محمد باشد.

منبع: وبسایت افق حوزه