1- امام باقر علیه السلام : در پاسخ به پرسش ثمالی از علت نامگذاری آن حضرت به قائم :چون جرم حسین – صلی الله علیه -کشته شد فرشتگان با گریه و فغان به درگاه خداوند عزوجل فریاد برآوردند که : ای خدای و سرور ما ! آیا از کسی که برگزیده ی تو و فرزند برگزیده ی تو وبهتر آفریده ی تو را می کشد چشم می پوشی ؟ خداوند عزوجل به آنان وحی فرمودکه : فرشتگان من ، آرام گیرید ؛ به عزت و جلالم سوگند که از آنان انتقام خواهم گرفت گرچه بطول انجامد. آن گاه خداوند امامان نسل حسین علیه السلام را به فرشتگان نشان داد و فرشتگان بدان شادمان گشتند .در میان آنان یکی ایستاده بود و نماز می خواند خداوند فرمود :
با این « قائم » از آنان انتقام می کشم.(1)
2- امام صادق علیه السلام : ان گاه که از علامت نامگذاری قائم به « مهدی» پرسیده شد : چون او به هر امر نهانی رهنمون می شود(2)
3- امام باقر علیه السلام : درباره ی این آیه که « هر که به ستم کشته شود به ولی او قدرتی داده ایم … همانا او پیروزمند است » و من قبل مظلوما فقد جعلنا اولیه سلطانا …انه کان منصورا.
3- خداوند مهدی را منصور ( پیروزمند) نامید همچنان که ( پیامبر را نیز او ) احمد و محمد ومحمود نامید و همچنان که عیسی را مسیح علیه السلام نامگذاری کرد.(4)

پی نوشت:

1- البحار ج 51 / ص 28 /ح 1.
2- الغیبه للطوسی ، ص 471 و 489.
3- سوره ی مبارکه الاسراء : آیه ی 33.
4- البحار : ج 51 / ص 28 باب 2.
منبع:امام مهدی در روایات