دعوا را از دو جنبه مورد بررسی قرار می دهیم :
مسلماً اگر در زمان بحث ، دعوا شدت زیادی نداشته باشد و صبر بیشتری به خرج دهیم ، آشتی کردن ساده تر خواهد بود . اما در جنبه ی دوم اگر دعوا شدت بیشتری داشته باشد و به یکدیگر ناسزا بگویم یا در حین دعوا حتی یکدیگر را بزنیم ، این رابطه را به سختی می توانیم برقرار کنیم یا حتی زمانی که این رابطه برقرار شد ، دیگر آن صمیمت سابق را ندارد و مثل چینی ترک خورده ای می باشد که با یک ضربه کوچک برای همیشه می شکند … همیشه این موضوع را هنگام دعوا به خاطر داشته باشید ؛ تا حدی جلو بروید که جایی برای بازگشت داشته باشید و به قول ما ایرانی ها همه پل های پشت سر خود را خراب نکنید که دیگر راهی برای بازگشت نداشته باشید .
اولین گام آشتی کردن این است که بپذیریم همه انسان ها نظرات مختلفی نسبت به یکدیگر دارند و قطعاً ما و شخصی که با او نزاع داشته ایم نیزدارای عقاید متفاوتی هستیم و نظرات یکدیگر را ـ حتی متفاوت ـ قبول کنیم و برای صحبت های یکدیگر ارزش قایل شویم . مهمتر اینکه بعد از دعوا به دنبال انتقامجویی نرویم و به دنبال این نباشیم که بعد از دعوا ، با صحبت ها یا رفتارمان دیگری را تحقیر کنیم یا قصد آزار او را داشته باشیم . به جای این کارها به تفاهم برسید و با یکدیگر سازش کنید . حالا چند دلیل را با هم بررسی می کنیم تا به جوابی برسیم که بتوانیم از این ماجراها جلوگیری کنیم :

1 ـ دلایل دعوا و نزاع :
از خودتان علت اصلی دعوا را بپرسید . گاهی وقت ها دلایل دعواها خیلی ساده است ، اما به دلیل صبر و تامل زیاد روی این مسایل ، تبدیل به مشکلاتی عمیق می شوند و به نظر غیر قابل حل می شوند . برای همین باید زمانی که به این مشکلات ساده بر می خوریم و به جاهای بغرنج نرسیده است ، آنها را حل کنیم . اما چطوری حل شان کنیم ؟ با گفتگو ، اما گفتگویی بدون هیچ گونه دعوا و قصد و نیت انتقام گرفتن یا تحقیر طرف مقابل .
پس با چه نیتی ؟ فقط به امید اینکه بتوانیم آن را حل کنیم و به روابط سابق خود با خوبی و خوشی ادامه دهیم .

2 ـ اعتماد به یکدیگر :
آشتی کردن با دیگری ، هرگز به این معنا نیست که دیگری شکست خورده است یا نظر او کاملاً اشتباه بوده و این شمایید که حرف درست را زده اید . هنگامی که قانع شدید رابطه را ادامه دهید ، باید بدانید که طرف مقابل تان را همان جوری که هست قبول کنید ، تا هنگامی که دوباره چنین موضوعی پیش آمد ، دیگر ناراحت نشوید و بدانید که رفتار او همیشه بدین سبک است . نکته دیگر اینکه همیشه حق با شما نیست .ارتباط با دیگران مسلماً مهمتر از آن است که در روابط خود به دنبال مقصر بگردید زیرا اشخاصی که اینگونه هستند ، بعد از این که مقصر را پیدا کردند ،مدام عادت دارند به او بگویند : « تو اشتباه کردی ، تو این کار را انجام دادی » و خودشان باعث قطع رابطه می شوند . برای بازگشت ، آشتی و مصالحه کردن باید قبول کنیم یکدیگر را همان طوری که هستیم بپذیریم و هیچ یک برتر از دیگری نیست .

3 ـ از لحاظ روحی خود را برای آشتی آماده کنید و بعد پیش بروید :
اگر احساس می کنید که حتی یک درصد برای سازش آمادگی ندارید به هیچ وجه پیش نروید ، زیرا ممکن است صحبتی شود و شما کنترل خود را از دست دهید و اوضاع از اینکه هست بدتر شود . برای همین گفته می شود که از لحاظ روحی آمادگی کامل داشته باشید و بعد جلو بروید . شما از خود گذشتگی کنید و علیرغم تمامی هیجانات منفی که شما را از این کار منع می کند ، باز هم به سمت طرف مقابل بروید . این کار شما باعث می شود که او از کرده ی خود پشیمان شود و ارزش شما را بهتر درک کند . در دعواها به تنهایی پیش نروید و قضاوت پیش از موعد نداشته باشید و مانند نوجوانان پرخاشجو و یکه تاز نباشید . شما باید فرقی با نوجوانان داشته باشید یا نه !

4 ـ اثر کلمات که در روابط استفاده می کنید نقش به سزایی دارد :
اینکه کسی قادر باشد به وسیله ی صحبت کردن رابطه برقرار کند خوب است ، اما باید در صحبت های خود دقت کنید و بدانید چه کلمه ای را در کجا به کار ببرید . راههای زیادی برای برقراری رابطه وجود دارد ، مثلاً کارهایی که با استفاده از اجزای صورت یا بدن خود انجام می دهید . برای مثال با رئیس یا دوست تان دعوایی دارید ولی به دلیل احترام زیادی که برای او قایل هستید یا مقام بالایی که آن شخص دارد ، نمی خواهید با او وارد بحث و جدل شوید . برای همین هنگامی که او بر می گردد و در واقع از دید او خارج هستید و قادر به دیدن شما نیست ، برای او شکلک در می آورید . او این حرکت شما را نمی بیند و حتی روحش نیز از این کار خبر ندارد ، ولی شما به نوعی با این کار خود که برای او شکلک درآورده اید یا به او دهن کجی کرده اید یا هر کار دیگری که با اجزای صورت یا بدن تان انجام می دهید ، باعث می شود که از درون احساس خوبی داشته باشید و از همه مهمتر این احساس را دارید که با این کار ، خود را از درون ارضا کرده اید .

5 ـ نوع آخر مخصوص دعواهای همسران است :
همسران با یکدیگر دعوا دارند اما دوباره در این جا متذکر می شویم هنگامی که می بینید کار دعوا دارد بالا می گیرد و به قول ما ایرانی ها :«کار دارد به جاهای باریک کشیده می شود » خود را کنار بکشید و اجازه ندهید دعوا بالاتر رود و در همان جا به بحث تان خاتمه دهید .
کار فوق العاده سختی است ، اما خشم خود را پنهان کنید و اجازه ندهید که همسرتان متوجه شود هنوز ناراحت و عصبانی هستید تا او هم مصمم شود و دعوا را به پایان رساند . هنگامی که گفتگوی تان به دعوا رسید ، ادامه این گفتگو فایده ای ندارد و هر لحظه موقعیت و حریم هایی که در زندگی مشترک بین همسران وجود دارد را به مخاطره می اندازد . به همسر خود نشان دهید علیرغم تمام اشتباهاتی که ممکن است انجام دهد ، باز هم او را دوست دارید . این روشی است برای اینکه به او بگوییم که واقعاً قصد آشتی کردن داریم .
منبع:منبع:مجله خدایا کمکم کن،شماره 6