نویسنده:صدف کوه‌کن
خوشه‌ای از بهشت
انگور میوه‌ای لذیذ و انرژی‌زا است و به قدری در سلامت بدن مؤثر است که می‌توان آن را یک داروخانه طبیعی نامید.
این میوه سرشار از ویتامین‌های E ,C ,B ,A و مواد معدنی چون کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم، منگنز، کلر، ید و سلیس است.
انگور به نوع دانه‌دار و بی‌دانه، تقسیم می‌شود و هر یک از این دو نوع در رنگ‌های قرمز و سیاه و زرد و تقریباً سبز، دیده می‌شوند. نوع بی‌دانه و کشمشی انگور، از نظر شیرینی بهترین آن است، البته انواع دانه‌دار به خاطر درشتی آن‌ها از شکل بسیار زیبایی برخوردار هستند.
امروزه در طب درمان‌های طبیعی (تتروئیت) از رژیم‌های مختلف انگور استفاده می‌کنند و برای آن خواص: درمان بیماری یبوست، کم کردن عوارض روماتیسم، کمک به رفع کم‌خونی فقر آهن به خصوص در زمان، نقرس و سوءتغذیه را ذکر می‌کنند.
این میوه سرشار از فیبر و مواد آنتی‌اکسیدان و بیوفلاونوئیدها بوده و انواع رنگی آن بیش از سایر انواع حاوی مواد ضدسرطانی است، از این رو مصرف انگور به پیشگیری از ابتلا به سرطان کمک نمی‌کند.
انگور هم در رژیم‌های کاهش وزن و برای کسانی که قصد افزایش وزن دارند، کاربرد دارد. به این صورت که اگر هر روز صبح انگور به شکل ناشتا خورده شود، وزن را کاهش می‌دهد و در صورتی که بعد از غذا و به عنوان دسر خورده شود، خاصیت افزایش دهندگی وزن پیدا می‌کند.
مصرف انگور به خصوص انواع قرمز آن برای صاف کردن خون و خون‌سازی بسیار مفید است. مصرف این میوه باعث کاهش LDL شده و سلامت عروق را حفظ می‌کند.
این میوه عاملی برای بازگشت نیروی عضلات است و برای سلسله اعصاب بسیار نافع است. البته افراد هیپوگلایسمیک (کسانی که قند خون پائینی دارند) می‌توانند از انگور، بهره زیادی ببرند. بنابراین در فصل انگور، بهتر است در روز چندین بار از آن بخورند.
این میوه حاوی پتاسیم، فیبر و املاح معدنی به میزان زیادی بوده که قادر به کاستن از فشار خون بالاست. انگور خواص ضدعفونی کننده داشته و برای مبتلایان به نقرس مناسب است و به دفع اوره کمک می‌کند.
افرادی که در دوره نقاهت یک بیماری هستند و یا ضعف عمومی دارند و در نتیجه قدرت دفاعی بدن آن‌ها کم شده می‌توانند برای بازیافت مجدد توان از انگور بهره‌مند شوند.
مصرف انگور به شکل ناشتا در سلامت پوست نیز اثرات مفیدی داشته و باعث دفع مواد مضر می‌شود. از این‌رو خوردن انگور به کسانی که از جوش‌های صورت رنج می‌برند به شکل ناشتا توصیه می‌شود.
انگور یکی از غذاهای کامل است که می‌توانید در برنامه غذایی کودکان جای دهید و بهتر است آن را به جای شیرینی‌های مصنوعی که زیاد هم معمول است، استفاده کنید.
انگور در انواع و رنگ‌های مختلف وجود دارد اما بهترین آن باید درشت، شیرین، پوست نازک و کم تخم باشد و از تمام قسمت‌های آن میوه، پیچک، شکوفه، تخم، غوره و… استفاده‌های دارویی می‌کنند.
یکی دیگر از خواص انگور خاصیت مدر بودن آن است که باعث حفظ سلامت دستگاه ادراری می‌شود. انگور به غیر از مواد یاد شده حاوی تانن و دیاستازهایی است که روی پوست انگور زندگی می‌کنند و کمک خوبی برای جهاز هاضمه محسوب می‌شوند.
انگور محرک اعمال کبدی است و بوی بد دهان را رفع می‌کند.
انگور در اثر خشک شدن و تبدیل به کشمش و مویز مقوی‌تر می‌شود؛ چرا که مقداری از سلولز آن در اثر تجزیه دیاستازهای انگور به قند تبدیل شده و بنابراین قند کشمش از انگور بیش‌تر است.
کشمش تقویت کننده بدن است و به دلیل دارا بودن آهن به درمان کم‌خونی کمک می‌کند. دانشمندان به تازگی اثرات مثبت آن در جلوگیری از پوسیدگی دندان و حفظ سلامت و بهداشت دهان را کشف کرده‌اند که نه تنها قند آن مضر نیست بلکه مفید هم هست، اما توصیه اکید مبنی بر مسواک زدن، پس از صرف هر ماده شیرین وجود دارد.
از کشمش، دم کرده‌ای تهیه می‌کنند که برای نرم کردن سینه و گلو مفید است.
غوره نیز که به دانه‌های نارس انگور می‌گویند برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضد عفونی کننده است. همچنین اگر با سالاد میل شود برای لاغر کردن سودمند است. بهتر است غوره خالی نخورید چون اثر بدی بر دستگاه گوارش و روی معده می‌گذارد.
همچنین به خانم‌های باردار توصیه می‌شود از خوردن غوره زیاد خودداری کنند، چون غوره مدر است و امکان دارد موجب سقط جنین شود.
انگور یا کشمش غذایی است که هضم آن برای انسان بسیار آسان است؛ زیرا قند انگور (ساکاروز، گلوکز و دکستروز)، مستقیماً قابل جذب بوده و وارد خون می‌شود و هضم‌اش مثل سایر منابع قندی برای دستگاه هاضمه زحمتی ندارد.
اسیدهای آلی موجود در آن از جمله اسیدمالیک، اسیدسیتریک و اسیدتارتاریک در رفع جوش‌ها و لکه‌های پوستی تأثیر شگرفی دارند.
منبع مقاله :
کوه‌کن، صدف، (1393)، میوه درمانی، تهران: همشهری، چاپ سوم
