امیر مؤمنان علیه السلام : ما هَلَکَ امرُؤٌ عَرَفَ قَدرَهُ، هر کس اندازه و ارزش خود را بداند، تباه نشود» . انسانها از نظر استعداد فکرى و روحى، توان علمى و منزلت اجتماعى، قدر و مرتبه متفاوتى دارند .
حدیث
عیون أخبار الرضا علیه السلام : حدّثنا علیّ بن أحمد بن عمران الدقّاق ، قال : حدّثنا محمّد بن هارون الصوفى ، قال : حدّثنى أبو تراب عبید اللَّه بن موسى الرویانى ، عن عبد العظیم بن عبد اللَّه الحسنى ، قال :
قُلتُ لِأَبى جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیِّ الرِّضا علیه السلام : یَابنَ رَسولِ اللَّهِ ! حَدِّثنى بِحَدیثٍ عَن آبائِکَ علیهم السلام … .
فَقالَ : حَدَّثَنى أبى، عَن جَدّى، عَن آبائِهِ علیهم السلام، قالَ : قالَ أمیرُ المُؤمِنینَ علیه السلام : ما هَلَکَ امرُؤٌ عَرَفَ قَدرَهُ .[۱]
ترجمه
حضرت عبد العظیم علیه السلام : به امام جواد علیه السلام گفتم : اى فرزند پیامبر خدا! از پدرانت براى من حدیثى روایت فرما … .
فرمود : «پدرم، از جدّم، از پدرانش نقل نمود که امیر مؤمنان علیه السلام فرمود : هر کس اندازه و ارزش خود را بداند، تباه نشود» .
شرح
این حدیث، یکى از مهمترین راههاى پاسدارى از شخصیت را ارائه مىنماید و آن عبارت است از: رعایت قدر و منزلت خود در برخورد با دیگران . در تبیین این سخن، چند نکته قابل توجّه است:
۱ . انسانها از نظر استعداد فکرى و روحى، توان علمى و منزلت اجتماعى، قدر و مرتبه متفاوتى دارند . کسى مىتواند از شخصیت اجتماعى خود پاسدارى کند که مرتبه توان علمى و منزلت اجتماعى خود را بداند و در برخوردها مراعات کند، چنان که در حدیثى از امام على علیه السلام آمده است :
مَن عَرَفَ قَدرَهُ لَم یَضع بَینَ النّاسِ .[۲]
هر کس اندازه خود را بداند ، در میان مردم، فرومایه نمىشود .
۲ . مراعات نکردن توان علمى و منزلت اجتماعى در برخوردها، موجب مىشود شخصیت اجتماعى انسان تباه گردد . در حدیثى از امام على علیه السلام آمده است :
هَلَکَ مَن لَم یَعرِف قَدرَهُ .[۳]
هر که اندازه خود را نشناسد ، نابود مىشود .
۳ . هر کس از توان علمى محدودى برخوردار است . از این رو، مراعات توان علمى، ایجاب مىکند که انسان در باره هر چیزى اظهارنظر نکند . در حدیثى از امام على علیه السلام آمده است :
قَولُ «لا أعلَمُ» نِصفُ العِلمِ .[۴]
گفتن : «نمىدانم»، نیمى از دانستن است .
۴ . چنانچه انسان کارى را بپذیرد که توان انجام دادن آن را ندارد، موجب تباهى شخصیت اجتماعى او مىگردد.
۵ . هر کس اندازه خود را نگه دارد، مورد احترام مردم واقع خواهد شد، چنان که از امام على علیه السلام نقل شده:
مَن وَقَفَ عِندَ قَدرِهِ أکرَمَهُ النّاسُ .[۵]
کسى که اندازه خود را بشناسد، از گرامیداشت مردم برخوردار خواهد بود . و سرانجام، «هر که محلّ خویش بداند و پاى به اندازه گلیم خویش دراز کند و گرد کارى که لایق مرتبت و در خور منزلت او نیست نگردد، همه عمر از ملامت، رسته باشد و به سلامت، پیوسته . شعر:
هر که مقدار خویشتن بشناخت از همه حادثات، ایمن گشت
از مَضیق غرور، بیرون جست در مقام سُرور، ساکن گشت».[۶] [۱] عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج ۲ ص ۵۳ – ۵۴ ح ۲۰۴ ، بحار الأنوار : ج ۷۲ ص ۶۶ ح ۱ . نیز ، ر . ک : همین کتاب : ح ۹۳ .
[۲] عیون الحکم و المواعظ : ص ۴۴۲ . [۳] عیون الحکم و المواعظ : ص ۵۱۱ . [۴] غرر الحکم : ح ۶۷۵۸ . [۵] غرر الحکم : ح ۸۶۱۷ . [۶] مطلوب کلّ طالب ، رشید الوطواط: ص ۵.منبع وبسایت آیت الله محمدی ری شهری