آینده روشن با ظهور منجی

آینده روشن با ظهور منجی

مترجم: علی مهربانی
هدف ارسال پیامبران
خدای متعال، پیامبران را با دلایل روشن برگزید و کتاب‌های آسمانی را همراه آن‌ها نازل کرد تا مردم بتوانند با عدالت و انصاف زندگی کنند. علاوه بر این، او آهن را که قدرت و مزایای زیادی برای بشریت دارد را فراهم کرده تا کسانی را که می‌توانند به خدا و فرستادگان او در مواقع غیر قابل پیش‌بینی کمک کنند را آزمایش کند.
این امری روشن و بدیهی است که وقتی کسی عملی را برای هدفی مشخص انجام می‌دهد، تا زمانی که اهداف مورد نظر محقق نشوند، آن عمل ناقص است و اگر عمل بدون هدف باقی بماند، گفته می‌شود که او در وظیفه‌اش ناموفق بوده است.
خداوند متعال، پیامبران را برای برقراری حقیقت و عدالت در سرتاسر جهان، برانگیخته است. با این حال، تا به امروز بشریت هرگز شاهد دورانی نبوده است که حقیقت و عدالت برقرار شود. آیا باید گمان کنیم که مأموریت پیامبران، ناموفق بوده است؟ و ابلیس که سوگند یاد کرد که تمام بشریت را گمراه کند، در هدف خود پیروز شده است؟
قطعا نه! ابلیس هرگز در هدفش پیروز نخواهد شد. خداوند متعال همه توطئه‌ها و دسیسه‌های شیطان را ضعیف دانسته است و می‌فرماید: «انّ کید الشیطان کان ضعیفا»؛ مطمئنا توطئه و مکر شیطان ضعیف است. (سوره نساء: 76)

عدالت و برابری نهایی
در آیات متعددی از قرآن کریم و قبل از آن، در کتاب‌های آسمانی، به روشنی بیان شده است که:
«أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ»؛ همانا این زمین را بندگان صالح و شایسته من به ارث خواهند برد. (انبیاء: 105) علاوه بر این، خداوند متعال به مؤمنان و نیکوکاران وعده داده است که آن‌ها را خلفا و حاکمان این زمین خواهد ساخت و روشن است که خداوند عهدشکن نیست.

چرا وضعیت فعلی؟
یک سوال می‌تواند در ذهن مطرح شود که اگر قصد و هدف پیامبران پر کردن زمین با قسط و عدل است، همان طور که توسط خداوند وعده داده شده است، پس چرا وضعیت فعلی این‌طور است؟ چرا این همه ظلم، استبداد، بدبختی، فساد، کشتار، نسل کشی، ناامنی، هرج‌و‌مرج و اختلال وجود دارد؟ دلیل این همه مشکلات چیست؟ و تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟

آزاد و مستقل بودن انسان
خداوند متعال، انسان را آزاد و مستقل آفریده است، که این بدان معناست که او می‌تواند یکی از دو راه را، با‌اراده و اختیار خود انتخاب کند، خوب یا بد، با‌اعتقاد یا بی‌اعتقاد، عدالت یا ظلم؛ اگر او مسیر نیکی، اعتقاد و عدالت را انتخاب کند، پس مطمئنا او با محبت و برکت احاطه خواهد شد. اما اگر او مسیر دیگری را انتخاب کند، عواقب آن مطمئناً فاجعه‌آمیز و مضر خواهد بود. اگر کسی سم مصرف کند، بدون شک، اثرات مخرب خود را آشکار خواهد ساخت. متأسفانه، بشر به جای خیر، راه بدی را انتخاب کرد و در نتیجه جهان به تاریکی و بی‌عدالتی گرفتار شد.بدبختی و فساد گسترده در جهان نتیجه اعمال ما است و این در حالی است که خداوند بسیاری از گناهان و خطاهای ما را می‌بخشد. این فساد و بدبختی فقط نتیجه بخشی از خطاهای ما است. اگر خدا واقعاً ما را برای همه اعمال‌مان مجازات کند، هرچند که کمی ‌از خیر و فضیلت در این دنیا مشاهده می‌شود، همگی از بین می‌روند و همه‌ی جهان برای انسان به جهنم تبدیل خواهد شد.
قرآن کریم به این واقعیت اشاره می‌کند: «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ»؛ فساد، در خشکى و دریا به‌خاطر کارهایى که مردم انجام داده‏اند، آشکار شده است. (روم: 41)
بدبختی و فساد گسترده در جهان نتیجه اعمال ما است و این در حالی است که خداوند بسیاری از گناهان و خطاهای ما را می‌بخشد. این فساد و بدبختی فقط نتیجه بخشی از خطاهای ما است. اگر خدا واقعاً ما را برای همه اعمال‌مان مجازات کند، هرچند که کمی ‌از خیر و فضیلت در این دنیا مشاهده می‌شود، همگی از بین می‌روند و همه‌ی جهان برای انسان به جهنم تبدیل خواهد شد. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ مَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَهٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُو عَن کَثِیرٍ»؛ هر مصیبتى که به شما می‌رسد به‌خاطر اعمالى است که انجام داده‏اید و (او) بسیارى را نیز عفو مى‏کند. (شوری: 30)
وضعیت کنونی دنیای ما به علت نیرنگ‌ها، تجاوزات و بدی‌های ماست. به عنوان نمونه به چند مورد از آثار اعمال خود در حوزه دین، اخلاق، جامعه و اقتصاد می‌پردازیم.
دین
اگرچه ما ادعا می‌کنیم که مسلمان هستیم، چون مسلمانان به دنیا آمده ایم، ولی حقیقت اسلام، یعنی تسلیم کامل در برابر خدا و قوانین و دستوراتی که رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) آورده است، می‌باشد. امیرالمومنین(ع) می‌فرماید: «الاسلام هو التسلیم». (الکافی،ج 2، ص 45) البته امروز ما بسیار مطیع و سازگار هستیم، اما نه در قبال خدا و رسول(ص) و قوانین آن‌ها، بلکه در مقابل خواسته‌های نفسانی و فرهنگ غربی!
یا نمی‌دانیم چگونه قرآن کریم را تلاوت کنیم یا اگر می‌دانیم، آن را نمی‌خوانیم. حتی اگر آن را بخوانیم، این کار را مستمر انجام نمی‌دهیم. حتی اگر آن را به صورت مستمر انجام دهیم، به آن عمل نمی‌کنیم و حتی اگر ما بر طبق آن عمل کنیم، عمل ما مطابقت کامل با اوامر و نواهی قرآن ندارد. این دلیلی است که امروزه، اگرچه کتاب خدا در ظاهر در خانه‌ها، دفاتر، بازارها، مغازه‌ها وجود دارد، اما تفکر و رویکرد قرآن آشکارا غایب است.
ما مساجد را با تزئینات گران‌بها آراسته‌ایم؛ نه با ترس از خدا، تقوی و بخشش. به این ترتیب، به جای این‌که مساجد مراکز انتشار آموزه‌های اسلامی ‌باشد، به مراکزی تحت عنوان مرکز سیاست‌های محلی تقلیل یافته است.
هدف خلقت ما، عبادت خداوند است. جوهر عبادت، شناخت الهی و خلوص است. متاسفانه، همه چیز در عبادت ما فراهم است غیر از خلوص؛ ما نماز و سایر وظایف را انجام می‌دهیم، اما نه به عنوان دستوراتی که از طرف خدا بیان شده است، بلکه از روی عادت انجام می‌دهیم. برای به‌دست آوردن مقداری پول، حاضر به فروش ایمان و اعتقادمان هستیم و برای کسب کمی سود بیش‌تر، حاضر به دروغ‌گویی هستیم.

اخلاق
در حالی‌که اسلام بر روابط خوب با خویشاوندان تأکید دارد، ما به قطع رابطه با آن‌ها افتخار می‌کنیم. امروز، شعار ما به‌دست آوردن ثروت‌های دنیوی و تأمین معیشت است بدون توجه به این‌که از راه حلال به‌دست آمده باشد یا از راه حرام.
ما ابزار گناهان را به خانه‌هایمان می‌آوریم و آن را وظیفه خود و به‌عنوان پیش‌نیازِ تفکر پیشرفته، تلقی می‌کنیم. در حالی که پوشیدن حجاب، نشانه عقب‌ماندگی و رنج و برهنگی نشانه‌ی پیشرفت است. دروغ، افترا، اتهام دروغین و غیبت، به هنجار روز تبدیل شده است. کم‌فروشی، نقض وعده‌ها، خشم، نارضایتی، خشونت و سوء‌رفتار، جزء عناصر اصلی زندگی امروز شده است.

جامعه
پیش از این، ما خانواده‌های مشترک داشتیم. بدون شک، سیستم دارای معایبی بود، اما دارای مزایایی هم‌چون عشق، دلبستگی، برادری، صداقت، کمک به یک‌دیگر در زمان نیاز، به اشتراک گذاشتن شادی و غم و اندوه، تقسیم مشکلات، اعتماد متقابل نیز بود و نزدیک بودن به هم، با وجود مشکلات، غالب بود. اما امروزه منافع شخصی بر روابط نزدیک ترجیح داده می‌شود و این دقیقا همان دلیلی است که خانه‌های ما از رحمت الهی خالی شده است. علی‌رغم فراوانی همه نوع مقررات، ما با مجموعه‌ای بی پایان از اضطراب و نگرانی مواجه هستیم. در این رابطه، حکمتی از امام علی(علیه‌السلام) نقل شده است که به شرح زیر است:
«سه چیز وجود دارد که اثرات آن توسط انسان در همین دنیا، قبل از مرگ او بسیار مشهود است: شورش و ستمگری، قطع رحم و قسم‌های دروغین.» آن طاعتى که ثواب و اجرش زودتر برسد صله رحم است، و به‌راستى (چه بسا) مردمى که از حق روگردانند، با هم پیوند کنند (صله رحم کنند)، پس اموال‌شان زیاد شود و ثروتمند گردند.
سوگند دروغ و قطع رابطه سبب ویرانی خانه می‌شود.( أصول الکافی / ترجمه مصطفوى ؛ ج‏4 ؛ ص47) زمین لرزه‌ها، بلایای آسمانی، بیماری‌های جدید و قحطی، همه به دلیل گمراهی و بدبختی ماست.
از یک‌سو، بخش بزرگی از بشریت از نیازهای اساسی مانند خوراک، پوشاک ، مسکن و بهداشت محروم هستند. در حالی که از سوی دیگر، اسلحه و مهمات ذخیره می شوند. تجارت در سلاح‌های مخرب و نسل‌کشی فقرا و بی‌گناهان، تبدیل به سرگرمی ‌مورد علاقه کشورهای به اصطلاح توسعه یافته شده است.
در جهان امروز، با تغییر در شرایط، پیامدهایی روی انتخاب کلمات نیز به‌طور چشم‌گیری داشته است. تخریب و نابودی به‌عنوان «پیشرفت» ؛ برهنگی به‌عنوان «فرهنگ»، بی‌اخلاقی به‌عنوان «اخلاقیات» نامیده می‌شود.

اقتصاد
اعمال ما، چهره جهان را تغییر داده است. با توجه به اقدامات ما، باران کمیاب و زمین خشک شده است. کاشت‌ها و کشت در حال کاهش هستند. شاید، برای حفظ تعادل بانک و حفظ استانداردهای مصنوعی ما، تولید محصولات، عمدا کاهش می‌یابد. با ایجاد مصنوعی کمبود و قحطی و مکیدن خون فقرا، ما در حال تلاش برای سلامتی هستیم.
خواسته‌های بیش‌از‌حد و هزینه‌های بیش از درآمد، منجر به نگرانی، تنش و اختلالات عصبی می‌شود. در نتیجه، رشوه شایع شده است. همه در وضعیت اضطراب هستند و دیگران را بخاطر مشکلات خود مسئول می‌دانند و تلاش می‌کنند که او را از سرزنش کنند.
ما از شرایط کنونی خوش‌حال نیستیم و مطمئنا اگر ما می‌خواهیم وعده الهی را در این زمین برآورده کنیم و دولت عدالت، انصاف، برادری، اسلام و اعتقادات را ایجاد کنیم، در درجه اول، ما باید خودمان را تغییر دهیم. خدای متعال به صراحت اعلام می‌دارد که: «إِنَّ اللَّـهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»؛ خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتى) را تغییر نمى‏دهد مگر آنکه آنان، آن‌چه را در خودشان است تغییر دهند. (رعد: 11)
تمام مسیرهای خداوند به خوبی و عدالت منتهی می‌شود و رحمت الهی، بی‌قرارِ خوش‌آمدگویی به ما است.
اجازه دهید امروز نگاهی به مسئولیت‌هایمان بیندازیم.

مسئولیت‌های ما در زمان غیبت امام زمان (عج)
امروزه بزرگترین اضطراب ما غیبت امام مهدی(عج) است. نگرانی‌های باقیمانده تا حدی قابل تحمل است، اما جدایی با محبوب‌ترین و عزیزترین فرزند زهرا(س) غیر‌قابل تحمل است. ما در دعای ندبه می‌خوانیم: «برای من بسیار دشوار و غیر‌قابل تحمل است که من همه را میبینم، اما نمی‌توانم نگاهی به سیمای درخشان شما داشته باشم. من صدای همه را بشنوم، اما از شنیدن صدای شما محروم باشم.»
اگر ما سعی کنیم خودمان را تغییر دهیم ، زمین را برای ظهور امام زمان(عج) آماده کنیم و مسئولیت‌های خود را در قبال او انجام دهیم، بیش‌تر مشکلات ما حل می‌شود و هنگامی‌که امام ظهور کند، تمام مشکلات ما حل‌و‌فصل خواهد شد.

بگذارید قدم‌هایی را که باید برای برطرف کردن این وظایف برداریم تا مشکلات ما حل شود را برشماریم. با‌توجه به ضرورت اختصار در متن، چهار وظیفه مربوط به قلب، زبان، اعضای بدن و ثروت را ذکر خواهیم کرد:

1- وظایف مربوط به قلب
– عشق و محبت به امام زمان(علیه‌السلام)
خداوند متعال، عشق و محبت به اهل بیت(علیهم‌السلام) را به عنوان پاداش رسالت پیامبر(ص) مطرح کرده است.
امام زمان (عج)، امروزه مصداقی از اهل‌بیت(ع) به شمار می‌آید.
رسول خدا(ص) فرمود: «ایمان انسان کامل نمی‌شود تا زمانی که من را از خودش و فرزندان من را بیش‌تر از فرزندان خودش، دوست داشته باشد.»

– محزون بودن
وقتی محبوب‌ترین افراد از نظرها‌ پنهان می‌شود، عاشقان، دل‌شان را در غم و اندوه نگه می‌دارند و غم و اندوه آن‌ها را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در‌حالی‌که محبوب ما کسی است که در زمان غیبت، برای ما دعا می‌کند و مشکلات ما را برطرف می‌کند.
آیا راهی برای دیدار با شما وجود دارد؟ این غم و اندوه وقتی افزوده می‌شود که می‌بینیم ستم‌گران و ظالمان، امپراطور واقعی را عزل می‌کنند و قدرت را در‌اختیار می‌گیرند.

– منتظر بودن
عشق و درد از پیامدهای اجتناب ناپذیر جدایی است. این مهم ترین وظیفه هر مؤمن است که صبر کند برای کسی که غیبت او علت مشغله‌ها و مشکلات است و ظهور او راه حل آنهاست و ظهور حضرت امری قطعی است.
رسول خدا (ص) فرمودند: « کمال الدین و تمام النعمه»؛ بهترین عمل برای امت من، انتظار فرج است. (ج2، ص644)
امام صادق(ع) می‌فرماید: «کسی که از دنیا برود در حالی که منتظر ظهور امام زمان باشد، همانند کسی است که در خیمه حضرت همراه او و بلکه بالاتر است، همچون کسی که در کنار پیامبر در راه خدا جهاد می‌کرده است. (ترجمه اصول کافی، ج 2، ص198)
به عبارت دیگر، انتظار امام مهدی(عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) جهاد در راه خدا بوده و کسی که منتظر باشد مانند یک مجاهد است.

وظایف مربوط به زبان
1- دعا کردن برای سلامتی امام زمان(علیه السلام)؛ به عنوان مثال، باید در قنوت نمازهایمان، دعای فرج را بخوانیم.
2- دعا کردن برای حفاظت از دین، ایمان و اعتقاد خود. عبدالله بن سنان از امام جعفر صادق(ع) روایت می‌کند: «زمانی خواهد آمد که رهبر و امام هدایت‌گر شما غایب خواهد بود. در چنین شرایطی، تنها کسی اهل نجات خواهد بود که دعای غریق را بخواند.» من (عبدالله) پرسیدم: «این دعا چیست؟» حضرت پاسخ داد: «یا الله یا رَحْمنُ یا رَحِیمُ یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلى دِینِکَ.» (کمال الدین و تمام النعمه، ج2، ص30)
3- دعا کردن برای تعجیل در ظهور امام زمان(علیه السلام) صبح، عصر و بعد از هر نماز و ترجیح دادن آن بر تمام دعاهای دیگر.
4- دعوت مردم به سوی امام زمان(عج)، ترویج عشق و محبت به امام زمان در قلوب مردم، توجه خود را به سوی او منعطف کردن، پاسخ به پرسش‌های مطرح شده در مورد امامت و غیبت حضرت و دعوت مردم به امامت اهل بیت(علیهم السلام) که بزرگ‌ترین سنت رسول خدا(ص) است.

وظایف مربوط به اعضای بدن
1- اطاعت و پیروی از دستورالعمل‌های شریعت اسلام.
2- سازماندهی جلسات و مجامع برای بحث در مورد مزایا و فضایل اهل بیت(علیهم السلام) و شرکت در چنین اجتماعاتی.
3- پرهیز از محرمات الهی همان‌طور که در توقیع حضرت به شیخ مفید بیان شده است.
«چیزی که من را از شما (شیعیان) جدا کرده است، اعمال نامطلوب شما است که به ما می‌رسد و ما از شما انتظار آن را نداریم.» در این همین راستا، دعای فوق العاده‌ای که از‌سوی امام زمان(ع) به‌دست ما رسیده است که می فرمایند: «اللّهم ارزقنی توفیق الطّاعه».

وظایف مرتبط با ثروت
در دنیای امروز، ثروت عزیزتر از زندگی و زندگی دوست‌داشتنی‌تر از ایمان است. ایمان واقعی، اقتضای این را دارد که در راه خدا، چیزی را که از همه بیشتر دوست داریم، انفاق کنیم.
امام زمان(ع) به‌عنوان جانشین خدا در بین مخلوقات است، ما باید همه آن‌چه را که داریم در راه حضرت فدا کنیم. بنابراین، چندین وظیفه در قبال ایشان داریم:
1- برای سلامتی امام زمان(عج) هر روز صدقه بدهیم
2- خدای نکرده این به‌هیچ‌ وجه به این معنا نیست که ایشان در مشکلات غوطه‌ور است و صدقه برای رهایی او می‌باشد، بلکه این نشانه عشق و محبت ما نسبت به اوست.
3- انجام حج یا فرستادن کسی برای انجام حج به نیابت از آن حضرت و به همین ترتیب، باید سایر اعمال توصیه شده را از طرف امام مهدی(عج) انجام بدهیم.
4- کمک کردن در جهت گسترش و تبلیغ درباره امام زمان(علیه السلام).

باید تلاش کنیم که به سازمان‌هایی کمک کنیم که واقعا برای هدف خود تلاش می‌کنند. امام جعفر صادق(ع) در حدیثی می‌فرمایند که:
«در مقایسه با سایراعمال خوب، یک درهم هزینه کردن برای امام زمان، مساوی است با پرداختن دو میلیون درهم در غیر راه حضرت.»
امروز، وظیفه ما بالا بردن و گسترش نام امام زمان(عج) و علت غیبت ایشان است. ما باید تلاش کنیم تا مردم را با ایشان آشنا کنیم. هرچه بیشتر ما بر تعهدات‌مان عمل کنیم و خودمان را در جهت هم‌رنگ شدن با اهل بیت(علیهم السلام) تغییر دهیم، سریع‌تر درخواست‌های ما پذیرفته خواهد شد و وعده خداوند محقق شده و تمام توطئه‌های شیطان محو خواهد شد. امام زمان(عج) ظهور می‌کنند و او قطعاً خواهد آمد.

برگرفته از سایت: www.al-islam.orgAnchor

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید