نویسنده: عذراسادات حکیم

خیار از میوه‌های سرد است.
خیار دارای بسیاری از ویتامین‌ها ازجمله آ، ب و ث است.
خیار دارای املاح معدنی بسیاری است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
آهک، پتاسیم، سدیم، منگنز، کلر، کلسیم و گوگرد.
روغن دانه خیار، دارای اسید‌های چرب اشباع شده واشباع نشده است.
از فواید درمانی آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
از آن به عنوان تصفیه کننده خون نام می‌برند.
حل کننده اسید اوریک است.
اثر آرام کنندگی و خواب آوری را به همراه دارد.
آب خیار برای درمان یرقان بسیار مفید است.
خیار نازک و نارس برای مبتلایان به مرض قند مفید است و بعضی از تب‌ها را درمان می‌کند.
خوردن خیار، طراوت وسلامتی را برای پوست به ارمغان می‌آورد.
انواع خیارها برای درمان بیماری‌هایی از جمله صفرا، التهاب، دفع سنگ مثانه، حرارت‌های داخلی و فشار خون مفید است.
پوست خیار، دارای مقدار فراوانی کلروفیل و ویتامین ث است که هم خون ساز است و هم موجب تقویت عضله قلب می‌شود.
تخم خیار، برطرف کننده صفرا و درمان تب‌های گرم است.
این میوه با ارزش به کسانی که معده‌های ضعیفی دارند زیاد توصیه نمی‌شود. (1)

ضررها
خیار هنگامی که کاملاً رسیده شود، مزه ترشی به خود می‌گیرد که ترس را در انسان زنده می‌کند.

پی نوشت ها :

1. میوه و گیاهان دارویی، صفحه 115.
منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.