نویسنده: سیده سارا حکیم

کشمش جزو دسته خشکبار محسوب می شود که برخلاف سایر مواد غذایی مانند میوه ها که میوه خشک آنها نام همان میوه را دارا می باشد، اما کشمش که از خشک کردن انگور حاصل می شود نام میوه خود را ندارد.

کشمش و سلامت استخوان:

کشمش منبع خوب عنصر بروم می باشد که نقش حیاتی در سلامت انسان دارد و دارای ارتباط قابل توجهی با سلامت استخوان و جلوگیری از استئوپروز می باشد.

کشمش و اسیدوز:

اسیدوز وضعیتی است که موجب افزایش اسیدیته خون با افزایش گاز Co2 در سیستم تنفسی می شود. این وضعیت برای بدن مضر می باشد و منجر به التهاب، بیماری های پوستی و آسیب به اعضای داخلی بدن می شود. از عوارض دیگر این وضعیت، آرتریت، نقرس، بیماری های کلیوی، ریزش مو، بیماری های قلبی، تومور و حتی سرطان می باشد. کشمش منبع خوب پتاسیم و منزیم است که این مواد معدنی در کاهش اسیدیته خون بسیار مؤثر می باشند و موجب خنثی نمودن حالت اسیدی بدن و برطرف کردن اسیدوز می گردند.

گزیده ای از خواص کشمش

کشمش و بینایی:

کشمش دارای فیتونوترینت های پلی فنولیک می باشد که دارای خواص آنتی اکسیدانی است و برای بینایی مفید می باشد و موجب محافظت چشم از آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد مانند تخریب بافت بینایی، پیرچشمی و کاتارکت (آب مروارید) می شود. همچنین دارای مقادیر زیادی بتاکاروتن و کاروتنوئیدها می باشد که تمام آنها برای سلامت بینایی مفیدند.

کشمش و یبوست:

فیبر موجود در کشمش موجب جذب آب می گردد که در برطرف نمودن یبوست مؤثر است.

کشمش و افزایش وزن:

کشم ش مانند سایر میوه های خشک برای افزایش وزن مفید می باشد، زیرا میوه های خشک دارای مقادیر قابل توجهی فروکتوز و گلوکز هستند و منجر به دریافت انرژی بیشتر توسط فرد می گردند.
همچنین کشمش دارای یک دسته از ویتامین ها، اسیدهای آمینه و مواد معدنی مانند سلنیوم و فسفر می باشد و موجب تسهیل در جذب مواد مغذی دیگر و پروتئین ها می گردد.

کشمش و سلامت دندان ها

اسید اولئیک یکی از فیتوکمیکال های موجود در کشمش می باشد که نقش بسیار مهمی در حفاظت از دندان ها در برابر میکروب ها دارد و از ایجاد شکندگی دندان ها جلوگیری می نماید. همچنین کشمش غنی از کلسیم می باشد که در حفاظت از دندان ها مؤثر است و نیز بروم موجود در آن از رشد میکروب ها در دندان جلوگیری می نماید.

کشمش و تب:

فیتونوترینت های فنولی موجود در کشمش دارای خواص آنتی بیوتیکی و آنتی اکسیدانی می باشد که به مقدار فراوان در کشمش موجود است و به درمان تب از طریق حمله به عفونت های باکتریایی و ویروسی کمک می نماید.

خواص آنتی اکسیدانی کشمش:

فلاونول که یک فنول متعلق به خانواده فلاونوئیدها می باشد به نظر می رسد که در کشمش کمترین تاثیر را در فرآیند خشک کردن متحمل می شود، اما بررسی ها نشان داده اند که به طور کلی کشمش دارای فنلول کمتری نسبت به انگور می باشد و مقداری از فنول انگور در فرآیند خشک کردن از دست می رود.
فنول موجود در کشمش دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است و مانع از آسیب رادیکال های آزاد به سلول های بدن می شود و بطور کلی فعالیت آنتی اکسیدانی بسیاری از میوه ها و سبزی ها بستگی به میزان فنول موجود در آنها دارد.

کشمش و کم خونی:

کشمش دارای مقادیر قابل توجهی آهن است که می تواند برای کم خونی(آنمی) مفید باشد. همچنین کشمش دارای عنصر مس می باشد که در تشکیل گلبول های قرمز خون مؤثر است.

سایر خواص کشمش:

کاتچین یک فنول با خاصیت آنتی اکسیدانی است که در کشمش وجود دارد و تأثیر زیادی در جلوگیری از سرطان کولون دارد و فیبر موجود در آن در دفع کلسترول و سلامت قلب مؤثر است.

نحوه نگهداری کشمش:

کشمش را باید در ظروفی که در آن هوا جریان دارد و در یخچال نگهداری نمود تا تازه بماند و از خشک شدن آن جلوگیری شود. اگر کشمش به صورت بسته بندی شده خریداری گردد نباید آن را به ظرف دیگری انتقال داد و باید آن را در همان بسته نگهداری نمود. با این روش می توان کشمش را برای مدت 6 ماه به صورت تازه نگهداری نمود.
منبع: دنیای تغذیه شماره 110