ایران نیز مانند دیگر کشورهای باستانی که دارای طب سنتی و روش های قدیمی در طبابت هستند و پزشکان برای مریض های خود از گیاهان استفاده می کردند، نسخه های جالبی را برای درمان دارد که هنوز نیز قابل استفاده و کارآمد هستند. از جمله این نسخه ها می توانند به چای ها و دم کرده هایی اشاره کرد که به طور قابل توجهی در بعضی بیماران اثربخش است. در این مقاله با انواع چای های گیاهی و خواص درمانی آن ها آشنا می شویم.

چای زنجبیل

زنجبیل طبیعت گرم و خشک دارد و برای تقویت حافظه، جهاز هاضمه، معده، تنظیم ادرار، درمان اسهال ساده و خونی، عدم بروز سرطان، کاهش چربی خون، بالابردن فشار خون، قطع حیض، ضد ضعف اعصاب، رطوبت مزاج، بیماری های مفصلی،کمر درد، مسمویت غذایی، سرفه، تهوع، آشفتگی در مسافرت و انعقاد خون مفید است.
زیاده روی در مصرف آن باعث فشار خون و ضعف نیروی جنسی است.
نصف قاشق چایخوری زنجبیل را در یک لیوان آب جوش بریزید و در ظرف را بگذارید تا حدود ده دقیقه بماند، سپس با کمی عسل مخلوط و میل کنید.

چای گل گاو زبان و سنبل الطیب

این چای دارای طبیعت گرم و تر است و خواصی چون خواب آوری،آرامش بخش اعصاب، پایین آورنده‌ی فشار خون، رفع خشونت نای، سینه و نفس تنگی، گلودرد، مقوی معده و کبد سرد، افزایش ترشح ادرار، ضد سردردهای عصبی، درد کلیه، تشنج، صرع، سودا، صفرا، وسواس و سنگ کلیه دارد.
برای تهیه این چای بگذارید دو قاشق غذاخوری گل وگاوزبان همراه با یک قاشق غذاخوری سنبل الطیب و دو لیوان آب جوش به اضافه نبات به مدت نیم ساعت دم بکشد تا به رنگ قرمز آلبالویی درآید.

چای دارچین

این چای طبیعتی گرم دارد و به عنوان ادراآور، محرک اعصاب، تقویت معده،کبد، قلب و عروق،کاهش درد کمر و مفاصل، تسریع جریان خون، نیروبخش، بازکننده‌ی انسداد مجاری، پاک کردن سینه و حنجره، بالا بردن فشار خون، پادردهای رطوبتی، دلهره، بوی بد دهان، دردهای استخوانی، دیابت و سردی بدن مورد استفاده قرار می گیرد.
باید توجه داشت که این نوع چای برای زنان باردار مضر است. چند عدد چوب دارچین را با دو لیوان آب سرد با شعله‌ی مستقیم آرام جوش بیاورید، سپس اجازه دهید با شعله غیر مستقیم دو الی سه ساعت دم بکشد تا به رنگ آلبالویی درآید.

چای زعفران

طبیعت گرم دارد و مفید برای عفونت بلغمی، محرک نیروی جنسی، افزایش ادرار، خلط آور، آرامش بخش، مقوی کبد و جهاز تنفسی، تسریع در زایمان، تسکین آسم و سیاه سرفه، حساسیت و کرم خوردگی دندان است.

چای نعناع

طبیعت چای گرم است و لطیف کننده‌ی خون، مقوی قلب، مسکن ناراحتی های گوارشی، کمک به هضم غذا، مقوی اعصاب و معده، باد شکن، اشتهاآور، دفع صفرا، پاکسازی و تقویت کبد و طحال برای سرما خوردگی و بیماری های حلق و گلو، ضد نفخ، سکسکه، تهوع، اسهال، دل پیچه، بواسیر، درد شکم و تب محسوب می شود.
برای تهیه این چای باید یک قاشق غذاخوری با سه لیوان آب جوش با شعله غیر مستقیم دم بکشد.

چای پونه

طبیعت پونه در اوایل بهار گرم و در پائیز خشک است. رقیق کردن خون، ادراد و خلط آور بودن، مفید برای درد سینه و آزاد کردن اخلاط، تقویت کننده معده، قلب،جهاز هاضمه، ضد حساسیت، نفخ نقرس، سکسکه، آشفتگی، دل بهم خوردگی، خستگی از خواص آن است.
برای تهیه این چای باید یک قاشق غذاخوری پونه با دو لیوان آب جوش با شعله غیر مستقیم دم بکشد.

چای گلپر

طبیعت آن گرم و خشک است و خواصی مثل تقویت کننده حافظه، قلب و عروق، اشتهاآور،کمک به هضم غذا، پاکسازی کبد و دفع صفرا و تداوم برای سوزاندن چربی های بدن را دارد. همچنین ضد سرع قوی، فراموشی، اسهال، تنبلی معده، جوش و دمل است. برای تهیه آن یک قاشق مربا خوری را در یک لیوان آب جوش بریزید و بگذارید پانزده دقیقه بماند تا به رنگ زرد درآید.

چای آویشن

طبیعت آن گرم است و برای تقویت اعصاب بینایی، جهاز هاضمه، معده، کبد و کلیه، بالا برنده فشار خون، باز کننده حیض، تنقیه ریه، معده و روده ها، رفع کولیت های مزمن، افزایش شیر مادر پاک کننده سینه، باز کننده گرفتگی های روده و ضد انگل، رطوبت بدن، صفرا، زکام، سرفه، آسم، تنگی نفس، غلظت خون و ضد عفونی کننده و میکروب کش مفید است.
بگذارید برای تهیه این چای یک قاشق غذاخوری آویشن با دو لیوان آب جوش با شعله غیر مستقیم دم بکشد.

چای بابونه

طبیعت آن معتدل و دیم آن گرم و خشک است. آرامشبخش اعصاب ومغز، معده و روده و تقویت آنها، افزایش شیر مادر، اشتها آور، ادرار آور قوی، ضد تب و لرز، انگل، یبوست، سردرد، سنگ مثانه، بلغم و صفرا است.
یک قاشق غذاخوری با دو لیوان آب جوش با شعله غیر مستقیم روش تهیه این چای است.

چای بهار نارنج

آرامشبخش، مفرح، نشاط آور، اشتها آور و تقویت کننده قلب، اعصاب، نیروی جنسی، رفع دل پیچه و از معده، تسکین درد سینه و سردردهای عصبی است.
یک قاشق غذا خوری بهار نارنج باید با دو لیوان آب جوش و با شعله غیر مستقیم دم بکشد.
منبع: 7 روز زندگی شماره(119)