همه ما هر از گاه عصبانی می‌شویم و این مساله اصلا عجیب نیست اما گاهی آدم‌هایی پیدا میشوند که همیشه عصبانی هستند یا به شدت عصبانی میشوند. شاید چند ساعت تحمل چنین آدم‌هایی راحت باشد اما اگر قرار باشد چنین فردی یک عمر شریک زندگی شما باشد، آن‌وقت تحمل آن بسیار سخت و گاهی غیرممکن می‌شود، طوری که عصبانیت جزء جدا نشدنی زندگی مشترک می‌شود و سایه آن همیشه بر سر این زندگی سنگینی می‌کند.
هیچ چیز بی‌علت نیست
در خیلی از زندگی‌های مشترک، عصبانیت فقط وقتی به‌وجود می‌آید که جر و بحث وجود داشته باشد. در این صورت باید یاد بگیرید که چطور جر و بحث را به حداقل رساند و صلح و آرامش را برقرار کنید. بعضی زن و شوهرها در خانواده‌هایی بزرگ شده‌اند که عصبانیت به وضوح در رفتار آنها دیده می‌شود و آنها این‌طور یاد گرفته‌اند که هر زمان در زندگی احساس خستگی و درماندگی کردند، عصبانی شوند.
در بعضی دیگر از زندگی‌های مشترک در شرایطی خاص که به شدت استرس‌زاست، افراد به‌طور موقت عصبانی میشوند تا به نحوی به این مشکلات خارجی پاسخ بدهند. در این شرایط عصبانیت همسر ممکن است عمومیت پیدا کند و فقط فرد خاصی مورد هدف قرار نگیرد.
وای به روزی که خشونت وارد صحنه شود
اگر چه بروز عصبانیت در زندگی مشترک گاه می‌تواند طبیعی باشد اما خشونت هرگز نباید بین زن و شوهرها راه پیدا کند. اگر جر و بحث همسران همیشه حالت تهاجمی پیدا می‌کند یا اصلا مخالفتی بین آنها دیده نمی‌شود چون این ترس وجود دارد که که ماجرا از کنترل خارج شود، باید مساله را کاملا جدی گرفت و به مشاور مراجعه کرد. اگر زن و شوهر قادر به کنترل عصبانیت خود نباشند، امنیت زندگی مشترک آنها به صفر می‌رسد.
زندگی همراه با عصبانیت، تلخ‌تر از زهر
دلیل عصبانیت هرچه باشد باعث می‌شود فرد یک عمر شریک عصبانی زندگی‌اش را تحمل کند. این موضوع کاملا خسته‌کننده، عذاب‌آور و تحلیل‌برنده است. عصبانیت پیش‌رونده و همیشگی در زندگی مشترک به دو صورت تظاهر پیدا می‌کند:
1- به‌نظر می‌رسد همسرتان دائما ناراحت است و همیشه در حال جوش‌آوردن است.
2- همسرتان حتی درباره مسائل بسیار جزئی هم عصبانی می‌شود و از کوره در می‌رود.
به فکر چاره باشید
برای آنکه اثرات مخرب عصبانیت را در زندگی مشترک به حداقل برسانید،نکاتی را باید یاد بگیرید و آنها را به‌کار ببندید.
نکاتی درباره شروع عصبانیت و به اصطلاح جوش‌آوردن طرف مقابل: هرچه زودتر متوجه شوید که مورد اشتباهی وجود دارد و درباره آن صحبت کنید، بهتر است. اگر همسرتان از موضوعی ناراحت است و خودخوری می‌کند، باید به او کمک کنید، چون اگر تنها بماند وضعیت بدتر می‌شود. صادقانه صحبت کنید و از انتقاد سازنده نترسید. مواردی را در این مواقع به یاد داشته باشید:
آرامش خودتان را حفظ کنید.
عصبانیت باعث بروز عصبانیت جدید می‌شود. بنابراین اگر می‌خواهید همسرتان آرام باشد، شما هم باید آرام باشید.
احساسات همسرتان را درک کنید.
به طور واضح به او بگویید: <می‌دانم که عصبانی هستی و می‌دانم چه موضوعی تو را عصبانی کرده است.> این جملات باعث می‌شود همسرتان بفهمد لازم نیست احساساتش را به شما بفهماند و ثابت کند که ناراحت است.
به او نشان دهید که شنونده خوبی هستید.
معمولا عصبانیت آدم‌ها وقتی ادامه پیدا می‌کند که احساس کنند کسی به آنها گوش نمی‌کند یا آنها را جدی نمی‌گیرد. با همسرتان تماس چشمی برقرار کنید. با تظاهرات فیزیکی به او نشان دهید کاملا مورد توجه شماست و با استفاده از عبارات مناسب یا تکرار حرف‌هایش نشان دهید به او گوش می‌کنید. این مساله در خاموش‌کردن عصبانیت معجزه می‌کند.
درباره احساسات و ترس‌هایتان صحبت کنید.
اگر شما عصبانی هستید باید درباره آن صحبت کنید. اگر عصبانیت او شما را عصبی یا ناراحت کرده است حتما این موضوع را به او بگویید البته در این‌باره باید به زمان و نحوه صحبت خود دقت کنید.
* آشتی‌دهنده باشید. حرف‌های شما طوری باشد که همسرتان بفهمد قصد و نیت شما ایجاد صلح و آرامش است. مثلا در موارد لازم معذرت خواهی کنید یا به نقش خودتان در بروز مشکل اعتراف کنید. از بروز مشکل احساس پشیمانی خودتان را ابراز کنید؛ حتی اگر خارج از کنترل شما بوده نیز حتما پشیمانی خودتان را ابراز کنید.
نکاتی درباره اوج عصبانیت
یادتان باشد در شرایط عصبانیت، همسرتان منطقی نیست. در حالتی که عصبانیت می‌جوشد و فوران می‌کند، استفاده از دلیل و استدلال کارآیی ندارد. هدف شما در این شرایط باید حفظ آرامش خودتان و آرام‌کردن شرایط باشد. اصلا سعی نکنید در این مرحله مشکل را حل کنید. بعد از خاموش شدن شعله عصبانیت، باید زمانی مناسب پیدا کنید و بنشینید و با هم صحبت کنید. در این زمان هم درباره خود مشکل صحبت کنید و هم به همسرتان بگویید که عصبانیت او را درک کرده‌اید و می‌خواهید با هم راه حلی پیدا کنید که در آینده چنین عصبانیت‌هایی به‌وجود نیاید.
* از تکنیک خلع سلاح استفاده کنید. معمولا فرد عصبانی از یک موضوع به موضوع دیگر می‌پرد یا بدون شنیدن حرف‌های شما فقط انتقاد می‌کند. با تغییر شرایط، شما تمرکز بیشتری روی موضوع پیدا کرده و آرامش پیدا می‌کنید. مثلا در شرایط عصبانیت به او بگویید می‌دانم تو عصبانی هستی ولی من باید ساعت 7/30 جایی باشم و از منزل بیرون بروید. به این ترتیب موقتا شرایط را ترک کنید تا اوضاع بدتر نشود. بعد دوباره برگردید. این کار باعث آرام‌شدن هر دو نفر می‌شود و اوضاع را بدتر نمی‌کند.
* تکنیک دیگری هم وجود دارد که در مواقع انتقاد غیرمنطقی به درد می‌خورد. به‌جای اینکه در این شرایط با همسرتان جر و بحث کنید و عصبانیت هر دوی شما بیشتر شود، تا حدی با او موافقت کنید. مثلا اگر او می‌گوید: <تو همیشه بیرون هستی و اصلا به من فکر نمی‌کنی>، بگویید: <شاید جدیدا بیشتر از همیشه بیرون بوده‌ام.> یا اگر می‌گوید: <تو همیشه خودخواه هستی. اگر امروز بخواهم بیرون بروم چه می‌شود؟ مگر تو نگهبان من هستی>! شما پاسخ دهید: <گاهی انتظار دارم تو مراقب بچه‌ها باشی و من هم کمی بیرون بروم.>
* از اظهارات منفی کمک بگیرید. اگر انتقاد او کاملا صحیح و منطقی است، صحبت‌کردن درباره آن، معذرت‌خواهی و بررسی آن کاملا طبیعی است. در اصل شما باید با آرامش و قاطعیت تمام با انتقاد مناسب و به جا موافقت کنید. این روش، عصبانیت را در نطفه خاموش می‌کند. مثلا اگر همسرتان می‌گوید: <تو اصلا ملاحظه نمی‌کنی. باید زودتر به من می‌گفتی که دیر به منزل می‌آیی.> شما از قسمت منفی عبارت استفاده کنید و بگویید: <درست است. من در این‌باره بی‌ملاحظه بوده‌ام.>
*مواظب خودتان باشید. وقتی همسرتان عصبانی است، باید مواظب باشید اعتماد به نفستان تحلیل نرود. اگر با فردی زندگی می‌کنید که دائم عصبانی است و فریاد می‌کشد، قطعا اعتماد به نفس شما زیر سوال می‌رود. از راه‌های تقویت اعتماد به نفس کمک بگیرید.
کلام آخر اینکه بهترین راه کنترل عصبانیت، اجتناب از آن در همان مرحله اول است. اگر بین شما مواردی وجود دارد که دائم باعث جنجال می‌شود، مهارت‌های ارتباطی خودتان را تقویت کنید و آنها را قبل از وقوع عصبانیت به‌کار ببندید. فراموش نکنید، هرچه مهارت ارتباطی شما بهتر باشد امکان بروز یا ادامه عصبانیت کمتر می‌شود. ضمنا فراموش نکنید هرکس قلق خودش را دارد. پس بدانید همسرتان چطور و چه موقع عصبانی می‌شود تا بتوانید شرایط را تا حد امکان تعدیل کنید.
منبع:http://www.salamat.ir
