نویسنده : امیر دشتکیان

آپارتمان نشینی یکی از موضوعاتی است که در سال های اخیر اغلب خانواده های ایرانی را در بند خود اسیر کرده است و به دلیل افزایش جمعیت که نیاز به مسکن جدید را در پی داشته است موجب گردیده تا خانه باغ های قدیمی که در قالب اتاق های ساده اما صمیمی دور تا دور حوض و استخر و باغچه های زیبا بنا شده بودند جای خود را به واحدهای کوچک و مدرن آپارتمان بدهند. اگرچه این واحدها در متراژهای مختلف و نقشه های متنوع از انواع امکانات و تکنولوژی های روز بهره می برند اما هیچ گاه آن صفا و صمیمیت خانه های باغی قدیمی را در اذهان مالکین خود تداعی نمی کنند و آن طراوت و شادابی بی انتهای حیاط و باغچه های خانه های گذشته را به یادگار نمی گذارند.
به هرحال خانه های مصفای قدیمی امروز جای خود را به آپارتمان های تنگ و تاریک و شلوغ داده اند که تا عرش آسمان قد برافراشته و جلوه نمایی می کنند. دیگر هم در شهرهای بزرگ به خصوص پایتخت، به ندرت می توان اثری از آن خانه های اعیانی و با صفا پیدا کرد که تنها خودت و خودت بر آن حکم می راندی و قانون صادر می کردی و لذت می بردی. در عصر حاضر آپارتمان و آپارتمان نشینی یک اصل است که اگر بخواهی از آن کناره بگیری باید قدرت خرید خانه های ویلایی را داشته باشی وگرنه باید بپذیری که در این واحدهای آپارتمانی دیگر خبری از آن آزادی های گذشته نیست و دیگر نمی توان هرطور که مایل بود رفتار کرد و قانون گذاشت.
آپارتمان نشینی زیرمجموعه ای از روابط اجتماعی است که ناگزیر است از قوانین اجتماعی پیروی کند. از آن جا که آپارتمان محل سکونت افراد است و تمام اتفاقات و مراحل مختلف زندگی اعضای خانواده در همین محل شکل می گیرد و تاثیر می پذیرد بهتر است که همه افراد برای ایجاد آرامش و آسایش بیشتر و در عین حال حفظ و ارتقای موقعیت اجتماعی و خانوادگی خود با قوانین اجتماعی مربوط به آپارتمان نشینی آشنایی کامل داشته باشند و در انجام و رعایت کامل آن بکوشند.
نکاتی که در ادامه یادآور شده ایم گوشه ای از قوانین اجتماعی آپارتمان نشینی است و در صورتی که مورد توجه و اجرا قرار بگیرد اغلب مشکلات و سختی های مجتمع نشینی را در خود حل می نماید و آرامش و آسایش خانه های قدیمی را به ارمغان می آورد.
– لازم است بپذیریم که آپارتمان ملک شخصی ما نیست و به نسبت واحدهای موجود در مجتمع دارای شریک هستیم.
– ما تنها به میزان مالکیتی که در آن مجتمع داریم حق دخالت در امور و ارایه نظر داریم.
– بهتر است از همان ابتدای اقامت از کلیه حق و حقوق خود در آپارتمان مطلع شویم. محل پارک اتومبیل و انباری خود را طبق سند شناسایی کنیم و از اشغال پارکینگ و انباری دیگران هرزمان و به هردلیل بپرهیز کنم.
– مکان های عمومی آپارتمان مختص ما نیست و دیگران هم به همان نسبت حق استفاده دارند و هیچکس حق تصرف مکان های عمومی را بدون رضایت و اجازه کامل سایر شرکا ندارد.
– گذاشتن کفش یا وسیله های شخصی مانند گلدان و تابلو غیره در راهروی آپارتمان و محل گذر سایر همسایه ها ممنوع است.
– صحبت کردن در راپله ها یا از پنجره آپارتمان خلاف ادب و نزاکت است.
– ریختن آشغال در راه پله، حیاط و پارکینگ آپارتمان جایز نیست.
– هرگونه تغییر در نما و شکل ظاهری آپارتمان ولو این که با هزینه خودتان باشد بازهم باید با نظر سایر مالکین صورت پذیرد.
– پیش از برگزاری میهمانی و مراسمی که تا دیروقت طول می کشد و رفت و آمد و سر وصدا افزایش می یابد باید تک تک همسایه ها را در جریان گذاشت و از آن ها اجازه گرفت. در چنین مواقعی که همسایه شما را در جریان می گذارد و اجازه می گیرد بهتر است با روی خوش با او نهایت همکاری را داشته باشید.
– زمانی که قصد پختن غذا، نذری یا هر استفاده دیگری از آب، گاز و برق عمومی را دارید علاوه بر مسئولین ساختمان باید از تک تک همسایه ها اجازه بگیرید.
– اگر ناگزیر شدید تا از پارکینگ همسایگان استفاده کنید از قبل با آن ها هماهنگ نمایید و بدون اجازه اتومبیلی در پارکینگ دیگران پارک نکنید.
– در اوقات استراحت مانند ساعات پایانی شب، ظهرها و روزهای تعطیل از بازی بچه ها در پارکینگ و حیاط آپارتمان که منجر به آلودگی صدا می شود جلوگیری کنید. در این زمان ها صحبت کردن با صدای بلند در فضای آپارتمان خلاف ادب است.
– جابه جا کردن میز و صندلی یا هر وسیله دیگر و ضربه زدن به دیوارها موجب می شود تا همسایه های شما مورد آزار و اذیت قرار بگیرند. حتی الامکان از این کارها جلوگیری کنید یا در زمان مناسبی نسبت به انجام آن اقدام کنید.
– صدای دعوا و جر و بحث خانوادگی شما ممکن است به بیرون از واحدتان منتقل شود و به گوش همسایگان برسد که تاثیر بسزایی در آبرو و شخصیت خانوادگی شما خواهد داشت.
– گذشت، همکاری و همراهی با همسایگان از اساس آپارتمان نشینی است.
– از امکانات رفاهی و عمومی آپارتمان به نحو احسن و با دقت استفاده کنید از بالابردن اصطحلاک بی مورد آن ها بپرهیزید.
– به قوانین آپارتمان که به تصویب ساکنین و مسئولین رسیده است پیروی کنید.
– شارژ و هزینه های ماهیانه خود را به موقع پرداخت کنید.
– نظافت آپارتمان را رعایت کنید.
– با همسایگان دعوا و جر و بحث نکنید.
– مزاحم نوامیس همسایگان نشوید.
– به اموال همسایگان خسارت وارد نکنید.
– بدون اجازه به وسایل دیگران دست نزنید و آن ها را جا به جا نکنید حتی اگر در مکان عمومی باشد.
– به همسایگان امر و نهی نکنید آن ها هم به اندازه شما از آن آپارتمان سهم دارند. اگر هم سهمشان کم تر باشد بازهم حق امر و نهی به آن ها را ندارید.
– پشت سر همسایه ای غیبت نکنید و مسایل شخصی آن ها را برای دیگر همسایگان بازگو نکنید.
– با میهمانان همسایه ها در کمال ادب و متانت رفتار کنید.
– همیشه در جلسات عمومی آپارتمان شرکت کنید و هنگام حل مشکلات ساختمان عصبانی نشوید و جر و بحث و توهین نکنید.
– از همسایه ها انتظار بی مورد و بیش از اندازه نداشته باشید.
– وسایل شخصی همسایه ها مانند، قاشق و چنگال، لیوان و صندلی و غیره را قرض نگیرید.
– اوقات استراحت درب منزل همسایه ها نروید.
– از ارایه اطلاعات خصوصی همسایگان به غریبه ها و افراد بیگانه خودداری کنید.
– هنگام ورود خروج درب اصلی ساختمان را ببندید.
– در مصرف انرژی عمومی آپارتمان صرفه جویی کنید.
– تمامی همسایگان حق این را دارند که کلید قفل های تمام مکان های عمومی از قبیل پشت بام، حیاط عمومی و موتورخانه و غیره را داشته باشند.
– نگهبان و سرایدار ساختمان باید به یک میزان به اعضای ساختمان سرویس دهی کند.
– هرگونه خرابی را باید فورا به مسئول ساختمان اطلاع داد یا با هماهنگی او نسبت به تعمیر آن اقدام کرد.
نکاتی در مورد مسئولین ساختمان(مدیر یا هیئت مدیره)
برای انجام بهترکارهای آپارتمان و رفع مشکلات و نواقص و هماهنگی بین ساکنین بهتر است که همسایگان از بین خود مسئول یا مسئولینی را انتخاب کنند تا در اداره امور ساختمان فعالیت نمایند و قوانینی ایجاد نمایند و نظم و انظبات به وجود آورند.
– مسئول و مسئولین ساختمان بهتر است توسط مالکین آپارتمان برای مدت مشخصی تعیین شوند و بعد از اتمام دوره یا مجددا کاندید و انتخاب می شوند یا این که جای خود را به همسایگان دیگری می دهند.(زمان مناسب به سلیقه و تعداد شرکا بستگی دارد اما عرف بین یک تا دو سال برای هر گروه است.)
– تمام هزینه های ساختمان باید توسط مسئولین انجام بگیرد و در پایان هر ماه بیلان ماهانه که متشکل از تمام ریزپرداخت هاست با محاسبه کل و سهم هر واحد در تابلو اعلانات نصب گردد.
– مسئولین باید مبلغ شارژ ماهانه را در جلسه ای عمومی در حضور کلیه شرکا به گونه ای تعیین کنند که به مستاجرین آپارتمان اجحاف نشود. به عبارتی دیگر مستاجر نباید مبلغ اضافی برای پس انداز ساختمان پرداخت کند چراکه او وظیفه ای در قبال پرداخت هزینه های عمومی و اصطحلاک چند ساله آپارتمان ندارد و لازم است که مسئولین به این نکته توجه کنند تا ناخواسته زیر دین مستاجران قرار نگیرند.
– مسئولین نباید علایق و سلایق شخصی خود را به اجبار به سایرین تحمیل کنند.
– مسئولین ساختمان می توانند نگهبان و سرایدار برای حفاظت از ساختمان و نظافت عمومی آپارتمان استخدام نمایند و هزینه آن را از مبلغ ماهیانه شارژ پرداخت نمایند.
– مسئولین وظیفه دارند مشکلات و نواقص آپارتمان را پیگیری کرده و در رفع آن تلاش کنند.
– اگر مسئول ساختمان یک نفر است باید در زمان غیاب خود جانشین تعیین کند و تمام امور را به دست او بسپارد.
– مسئولین ساختمان حق دخالت در مسایل شخصی افراد را به هیچ عنوان ندارند.
– مسئولین حق قضاوت و تصمیم گیری در اختلاف عقیده و نزاع سایر همسایه ها ندارند و این کار باید از طریق مراجع قضایی صورت پذیرد.
– سایر همسایگان مکلفند به قوانین صادره از سوی مسئولین احترام بگذارند و نهایت همکاری را با آن ها داشته باشند.
– مدیران ساختمان نباید به گونه ای رفتار کنند که سایر همسایه ها احساس کنند آن ها خود را برتر و ارشدتر می دانند. همسایه ها نیز باید قدر زحمات و دلسوزی های مسئولین را بدانند و به آن ها احترام بگذارند.
منبع: http://www.mardoman.net