در جلد شانزدهم بحارالانوار ص 201 از مکارم الاخلاق نقل مى کند. ابوالسفاتج گفت یکى از دوستانم به حضرت صادق (علیه السلام) عرض ‍ کرد. گاهى ما در بین راه مکه مى خواهیم احرام ببندیم نخاله و سبوس آرد نداریم تا به وسیله آن خود را شستشو داده آثار نوره را بزدائیم با آرد این عمل را انجام مى دهیم ولى از اینکار خیلى ناراحت هستیم .
فرمود: از اسراف کردن مى ترسید. جواب دادم آرى . فرمود: آنچه در اصلاح و سلامتى بدن مصرف شود اسراف نیست. گاهى من دستور مى دهم مغز استخوان را با روغن زیتون مخلوط کنند و به وسیله آن خود را شستشو مى دهم .اسراف در چیزهائى است که باعث تلف شدن مال و ضرر رساندن به بدن باشد
سوال کردم سختگیرى و به تنگى زندگى کردن چگونه است؟ فرمود: نان و نمک خوردن با اینکه قدرت دارى غذاى دیگرى بخورى .
عرض کردم میانه روى اقتصادى در زندگى به چه نحو حاصل مى شود: قال الخبز و اللحم و اللبن الزیت و السمن مره ذا و مره ذا؛ فرمود نان و گوشت و شیر و روغن زیتون و روغن حیوانى گاهى از این انسان بخورد و گاهى از آن .(1)

1- بحارالانوار، ج پانزدهم ، قسمت چهاردهم ، ص 201.

منبع: آگاه شویم،حسن امیدوار،جلد نهم.