جشن میلاد حضرت حجت(عج)برای عموم شیعیان، بلکه همه ی عدالتخواهان عالم، یک عید بزرگ است؛ لذا مردم ما در این جشن با همه ی وجود و با دل و جان، محبت و ارادت خود را به آستان حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه)ابراز می کنند. آنچه برای ما – به عنوان دوستداران و معتقدان به امامت و ولایت حضرت مهدی (عج)مهمّ است، این است که علاوه ی بر اظهار ارادت و شادی، از این خاطره ی تاریخی، یا از این اعتقاد شیعی درس بگیریم.

اعتقاد به مهدویّت، مخصوص شیعه نیست

البتّه اعتقاد به ظهور مهدی در دورانی از تاریخ، مخصوص شیعه نیست؛ همه ی مسلمانان، اعم از شیعه و سنی به این معنا معتقدند؛ بلکه غیر مسلمانان هم به یک صورت معتقدند؛ منتها امتیاز شیعه در این است که این شخصیت نجاتبخش بشریت را با نام و نشان و خصوصیّات می شناسد و معتقد است او همواره برای دریافت دستور الهی، حاضر و آماده است. هر وقت پروردگار عالم به او دستور دهد، او آماده ی شروع آن کار عظیمی است که بناست بشریت و تاریخ را متحول کند. آنچه ما به عنوان یک درس و تعلیم معرفتی و عملی از این قضیه باید بگیریم، مهم است.

استقرار عدالت در جهان

شما برادران و خواهران توجّه دارید که برجسته ترین شعار مهدویّت عبارت است از عدالت. مثلاً در دعای ندبه وقتی شروع به بیان و شمارش صفات آن بزرگوار می کنیم، بعد از نسبت او به پدران بزرگوار و خاندان مطهرش، اولین جمله یی که ذکر می کنیم، این است: «این المعدّ لقطع دابر الظّلمه، این المنتظر لاقامه الأمت و العوج، این المرتجی لأزاله الجور و العدوان »؛ یعنی دل بشریت می تپد تا آن نجاتبخش بیاید و ستم را ریشه کن کند؛ بنای ظلم را – که در تاریخ بشر، از زمانهای گذشته همواره وجود داشته و امروز هم با شدت وجود دارد – ویران کند و ستمگران را سرجای خود بنشاند؛ این اولین درخواست منتظران مهدی موعود از ظهور آن بزرگوار است. یا در زیارت آل یاسین وقتی خصوصیّات آن بزرگوار را ذکر می کنید، یکی از برجسته ترین آنها این است که «الّذی یملأ الارض عدلا و قسطا کما ملأت ظلما و جورا » انتظار، این است که او همه ی عالم- نه یک نقطه – را سرشار از عدالت کند و قسط را در همه جا مستقر نماید. در روایاتی هم که درباره ی آن بزرگوار هست، همین معنا و جود دارد. بنابراین انتظار منتظران مهدی موعود، دردرجه ی اول، انتظار استقرار عدالت است.

فقدان عدالت؛ درد بزرگ بشریّت

درد بزرگ بشریّت، امروز همین مسأله ی فقدان عدالت است. همیشه دستگاههای ظلم و جور در سطح دنیا به شکلهای مختلف بر مردم جفا کرده اند؛ بشریت را زیر فشار قرار داده اند و انسانها را از حقوق طبیعی خود محروم کرده اند؛ امّا امروز این معنا از همیشه ی تاریخ بیشتراست و رفع این را انسان از ظهور مهدی موعود می طلبد و انتظار می برد. بنابراین، مسأله، مسأله ی طلب عدالت است.

نابودی بنای ظلم، حتمی است

اولین درس عملی از این موضوع این است که نابود کردن بنای ظلم در سطح جهان، نه فقط ممکن است، بلکه حتمی است. این مطلب بسیار مهمی است که نسلهای بشری امروز معتقد نباشند که در مقابل ظلم جهانی، نمی شود کاری کرد. امروز وقتی ما با نخبگان سیاسی دنیا از ظلمهای مراکز قدرت بین المللی و سیستم جهانیِ ظلم -که امروز به سرکردگی استکبار در همه ی دنیا وجود دارد-صحبت می کنیم، می بینیم آنها می گویند بله، چیزی که شما می گویید، درست است؛ واقعاً دارند ظلم می کنند؛ امّا کاری نمی شود کرد!یعنی مجموعه ی بزرگی از نخبگان که سررشته ی کار در دنیا در دست آنهاست. اسیر یأس و ناامیدی اند و این یأس و ناامیدی را به ملّتهای خود سرریز می کنند و آنها را از این که بتوان نقشه ی ظالمانه و شیطانی امروز دنیا را عوض کرد، مأیوس می کنند. بدیهی است که انسانهای مأیوس نمی توانند هیچ حرکتی در راه اصلاح انجام بدهند. آن چیزی که انسانها را وادار به کار و حرکت می کند، نور و نیروی امید است. اعتقاد به مهدی موعود، دلها را سرشار از نور امید می کند. برای ما که معتقد به آینده ی حتمی ظهور مهدی موعود (عج)هستیم، این یأسی که گریبانگیر بسیاری از نخبگان دنیاست، بی معناست. ما می گوییم نخیر، می شود نقشه ی سیاسی دنیا را عوض کرد؛ می شود با ظلم و مراکز قدرت ظالمانه درگیر شد و در آینده نه فقط این معنا امکانپذیر است، بلکه حتمی است. وقتی ملّتی معتقد است نقشه ی ظالمانه و شیطانی امروز در کل عالم قابل تغییراست، آن ملت شجاعت پیدا می کند و احساس می کند دست تقدیر، تسلط ستمگران را برای همیشه به طور مسلّم ننوشته است.

امام خمینی، یأس را از دلها پاک کرد

انسانها می توانند تلاش کنند و پرچم عدالت را – ولو دریک نقطه ی محدود – بلند کنند. شما ببینید ملّتهایی که امروز در گوشه و کنار عالم زیر فشار ظلم و ستم زندگی می کنند، اگر این امید را در دل خود بپرورانند که می شود با ظلم مبارزه کرد، چه اتفاقی در دنیا می افتد و چطور ملتّها بیدارمی شوند. یک روز ملّت ایران هم در پنجه ی اقتدار رژیم طاغوتی دچار همین یأس بود؛ ولی امام بزرگوار ما با تعالیم اسلامی، این یأس را ازدلها پاک کرد و به مردم امید و شجاعت داد. نتیجه این شد که این مردم به پا خاستند، نهضت کردند، تن به سختی دادند، مبارزه کردند، از جان خود دریغ نکردند و توانستند دراین نقطه ی از عالم، با عوامل ظلم و نظام ظالمانه و شیطانی مبارزه و آن را ریشه کن و سرنگون کنند.

نظم ظالمانه ی جهانی، قابل زوال است

امروز دستگاههای تبلیغاتی مراکز استکباری دنیا و روشنفکران وابسته ی به آنها، در سطح عالم این طور تبلیغ می کنند که هیچ حرکتی در مقابل نظم ظالمانه ی کنونی ممکن نیست. با فکر انقلاب و آرمانگرایی مبارزه می کنند و می خواهند ملّتها را متقاعد کنند که به همین وضعیّت کنونی ظالمانه ی دنیا بسازند و در مقابل آن هیچ عکس العملی نشان ندهند. فکراعتقاد به مهدی، نقطه مقابل این تبلیغات غلط و ظالمانه است. جوانان و روشنفکران و عموم ملت ما با اعتقاد به ظهور مهدی(عج)این اعتقاد راسخ را در دل خود پرورش می دهند که نظم ظالمانه جهانی، قابل زوال است و ابدی نیست؛ می شود با آن مبارزه و در مقابل آن ایستادگی کرد.
منبع :
شخصیت و سیره ی معصومین(علیهم السلام)در نگاه رهبر انقلاب اسلامی(جلد 7)
( شخصیت و سیره امام زمان (علیه السلام))
،ناشر موسسه فرهنگی قدر ولایت – 1383