پدیدآورنده: نجفعلى غلامى

4. بهره گیرى از نیروهاى لایق

1 ـ 4. بهره گیرى از نیروهاى جان برکف

مـهـدى بـاوران کـه در عـصـر ظـهـور مـنتقم آل محمد(ص ) و منجى عالم بشریت در زمره مهدى یـاوران قـرار خواهند گرفت با تمام وجود شیفته جهاد و مبارزه در راه خدا هستند و با قرار دادن جـان و خـون خـود ـ که تمام هستى یک انسان به شمار مى رود ـ در طبق اخلاص ، دلداده امـیـر لشـکـر خـود و لحـظـه شـمـار کـسب فیض عظمى شهادت در راه معبود و معشوق خود مى بـاشـنـد. امـام صـادق (ع ) شـهادت پیشگى و روحیه جانثارى اصحاب قائم (ع ) را با این کـلمـات و مـضـامـیـن تـوصـیـف مـى کند ((آنان از ترس خدا بیمناکند و آرزوى شهادت دارند. خـواسـته شان این است که در راه خدا کشته شوند و شعارشان ((یا لثارات الحسین )) است ))

2 ـ 4. استفاده از نیروهاى پرهیزکار و عابد

حکومتى که بنیان آن بر تقوا و عدالت پى ریزى و استوار گردیده و هدف و مقصد آن به تـعـالى رسـانـدن انـسـان و حـفظ و حراست از هنجارهاى اسلامى در ابعاد اخلاقى ، اجتماعى سـیـاسـى و… اسـت ، لامـحـاله نـیـازمـنـد سـپـاهـیـانـى اسـت کـه واجـد تـمـامـى مـلکـات و فـضـایـل انـسـانى باشند و اصحاب حضرت قائم (ع ) این چنین هستند. امام صادق در بیان حالات و روحیات مهدویون مى فرماید ((آنان پارسایان شب و شیران روز هستند و از ترس خدا حالت خاصى پیدا کرده اند. خداوند به وسیله آنان به امام حق یارى مى رساند.))

3 ـ 4. دارا بودن حداکثر آمادگى نظامى همراه با نشاط و شور جوانى

ارتـش مـهـدوى همچنان که در مسیر معنویت و سیر الى اللّه پله هاى ترقى را پیموده است و بـه حـد کـمـال نـائل شـده انـد، هـمـچـنـیـن در بـُعـد نظامى و توان برخورد با دشمن در حد بـالاتـریـن آمـادگـى قـرار دارنـد و بـا تـکـیـه بـر شـور و نـشاط جوانى بنیان دشمن را سـرنـگـون خـواهـنـد کـرد. حـضرت امیر(ع ) در تبیین این ویژگىِ یاوران امام زمان (ع ) مى فـرمـایـد ))یـاران مهدى همه جوان اند و پیر و کهنسال در میان آنان وجود ندارد، جز اندکى کـه مـانـنـد سـرمـه بـراى چـشـم و نـمـک بـراى غـذا لازم هـسـتند.))صلابت ، پایمردى و دشمن شکنى مهدى یاوران از لسان مبارک دیگر ائمه معصومین نـیـز تـوصیف شده است . امام صادق (ع ) مى فرماید: ((منظور لوط پیامبر(ع ) از این سخن خود که به دشمنان گفت : اى کاش نیروى قدرتمندى علیه شما داشتم یا به استوانه اى محکم پناه مى بردم ، نیرویى همانند نیروى مقتدر مهدى موعود و یاران او بود که یک تن از آنان توان چهل مرد را دارد. آنان دلهایى استوارتر از پاره هاى آهن دارند و چون از برابر کـوه هـا بـگذرند، صخره ها به لرزه در آیند، شمشیرها را غلاف نمى کنند تا آن هنگام که خداوند بخواهد و خشنود شود. حار الانوار، ج 52 ص 317.+

4 ـ 4. عشق به ولایت و روحیه فرمانبردارى از امام (ع )

ولایت مدارى و اطاعت پذیرى از ولى امر از خصوصیات برجسته سپاهیانِ حضرت مهدى (عج ) است .
((یـاران امـام زمـان (ع )، دسـت هاى خود را بر زین مرکب حضرت مى کشند و با این کار خود درخواست برکت مى نمایند و به دور ایشان حلقه مى زنند و در جنگ جسم و جان خود را سپر بـلاى او مى کنند و هر فرمانى به آنان بدهد اجابت کرده ، انجام مى دهند.))

5 . تعداد سپاهیان امام زمان (عج )

در بـرخـى روایات تعداد سپاه مهدوى 313 نفر عنوان شده و در پاره اى از احادیث به عدد 000,10 و هـمـچـنـیـن دوازده هـزار و پـانـزده هزار اشاره شده است . در وجه جمع بین این دو دسته روایات باید به دو نکته توجه کرد.
اول : سـیصد و سیزده نفر منقول روایات نیروهاى ویژه اى هستند که در آغاز قیام ، همراه آن حـضـرت خـواهـنـد بـود و آنـان در حـکـومـت جـهـانـى حـضـرت از عوامل و کارگزاران امام عصر(ع ) مى شوند.
دوم : ارقام دیگر مثل ده هزار و… نمایانگر این مطلب است که کمیّت سپاه حضرت منحصر در سـیـصـد و سـیـزده نفر نیست بلکه همچنان که از روایات نیز استفاده مى شود هر یک از این ارقـام نـشـانـگـر تـعـداد نـیـروهـایى است که در برهه اى از زمان عصر ظهور یا در پیکار خـاصـى در گـوشـه اى از جـهـان شـرکـت دارند. بنابراین سپاه حضرت مهدى (عج ) را مى توان دو قالب کلى خلاصه کرد:
1. نـیروهاى مخصوص : یونس بن ظبیان مى گوید: در خدمت امام صادق (ع ) بودم که نامى از یـاران امـام زمـان (عـج ) به میان آورد و فرمود: ((آنان سیصد و سیزده تن هستند و هر یک خـود را در مـیـان سـیـصـد نـفـر مـى بـیـنـنـد.)) مراد از روایت شاید این باشد که هر کدام از آنان فرمانده یک گردان سیصد نفرى هستند.
2. سپاه حضرت ولى عصر(عج ): ابوبصیر مى گوید مردى از اهالى کوفه از امام صادق (ع ) پرسید: چندنفر با حضرت قائم (عج ) قیام مى کنند؟ مردم مى گویند همراهان حضرت بـه تـعداد سربازان بدر یعنى سیصد و سیزده نفرند؟ امام فرمود: ((حضرت مهدى ظهور نمى کند مگر با سپاهى قوى و نیرومند و سپاه قدرتمند کمتر از ده هزار نفر رزمنده نخواهد داشـت .)) امیرالمؤ منین (ع ) پیرامون تعداد سپاهیان حضرت ولى عصر(عج ) مى فرماید:
مـهـدى حـداقل با لشکر دوازده هزار نفرى و حداکثر پانزده هزار نفرى ظهور مى کند، رعب و تـرس از سپاه او، پیشاپیش سپاهیانش در حرکت است . هیچ دشمنى با ایشان روبه رو نمى شـود جز اینکه شکست مى خورد. آن حضرت و سپاهیانش در راه خدا به ملامت و سرزنش کسى فکر نمى کنند.

6 . بیعت سپاهیان با امام زمان (عج )

بـیـعـت در انـدیشه سیاسى شیعه عبارت است از ((یک پیمان سیاسى که بیعت کننده خود را متعهد مى کند در مقابل کسى که با او بیعت کرده مطیع و فرمانبر باشد.)) بیعت در حقیقت یک نـوع رابـطـه مـتـقـابل بین حاکم اسلامى و مردم است و به رسمیت شناختن نقش مردم در روند حکومت .
لذا در حـکـومـت مـهـدوى نیز نقش بیعت و آثار و تبعات آن کاملا برجسته و نمایان است ، امام صـادق (ع ) در حـدیـثـى مـطـوّل بـه مـفـضـل مـى فـرمـایـد: ((اى مـفـضـل قـائم ما به دیوار تکیه مى دهد و دست مبارکش را پیش مى کشد، در حالى که بسیار سـفـیـد و زیـباست مى گوید: این دست خداست و از طرف خداست و به امر خداست ، سپس آیه دهـم سـوره فـتـح را مى خواند: ان الذین یبایعونک انما یبایعون اللّه یداللّه فوق ایدیهم فـمـن نـکـث فـانـمـا یـنـکـث عـلى نـفـسـه و مـن اوفـى بـمـا عـاهـد عـلیه اللّه فسیؤ تیه اجرا عظیما)). در روایتى از امام على (ع ) بیعت حضرت ولى عصر با یارانش بدین صورت توصیف شده است :
حـضـرت قـائم (عـج ) بـه سـوى کوه صفا در مکه حرکت مى کند و یاران نیز در پى او مى رونـد، در آنـجا حضرت شرائطى را بر مى شمارد که یاران باید ملزم به آن باشند. آن شـرائط طـبـق نـقـل روایـت بیست و چهار بند است که از جمله اى آنها استوارى در میدان رزم ، دورى از ربـا و دزدى ، عـدم کـمک به منافق و کافر، امر به معروف و نهى از منکر و ترک گـنـاه و مـعـصـیـت مى باشد.

7. کادر فرماندهى در حکومت مهدوى

قـرار داشـتـن شـخـص حـضـرت ولى عـصـر(عـج ) در راءس هـرم فـرمـانـدهـى حـکـومـت از اصـول مـسـلم و قـطـعـى مـى بـاشـد کـه مـسـتـفـاد از روایـات اسـت . آنـچـه مـحـل بـحـث و تـبـادل آراء قـرار گـرفـته افرادى هستند که باید در سمت فرماندهان سپاه حـضـرت قـرار گـیـرنـد در بعضى از احادیث نام برخى اشخاص به عنوان فرمانده سپاه مطرح شده است .

1 ـ 7. حضرت عیسى (ع ): در این زمینه حضرت امیر(ع ) بیان مى فرماید:

آنـگـاه مـهـدى حـضـرت عـیـسـى را بـه جـانـشـیـنـى خـود در عـمـلیـات تـهـاجـمـى عـلیـه دجـّال بـر مـى گـزیـنـد و عـیـسـى (ع ) بـراى یـافـتـن و سـرکـوبـى دجـال حـرکـت مـى کند.

2 ـ 7. شعیب بن صالح : امام على (ع ) مى فرماید:

سفیانى و صاحبان پرچم هاى سیاه با یکدیگر رو در رو مى شوند، در حالى که میان آنان جـوانـى از بـنـى هـاشـم قـرار دارد کـه در کـف دسـت چـپ او خـال سـیـاهـى اسـت و پـیشاپیش لشکریان او شخصى از قبیله بنى تمیم به نام شعیب بن صـالح اسـت .

3 ـ 7. اسماعیل فرزند امام صادق (ع ): ابوخدیجه مى گوید، امام صادق (ع ) فرمود:

مـن از خـدا خواستم که اسماعیل را پس از من بر جاى گذارد ولى خداوند نخواست و به جاى آن ، مـقـام دیـگـرى بـه من بخشید، وى نخستین کسى است که با ده نفر از یارانش به یارى حـضـرت قـائم (ع ) بر مى خیزد و عبداللّه بن شریک یکى از آن ده نفر است که پرچم دار اوست .

8 . حضور زنان

از جمله مباحث مطرح در حکومت حضرت ولى عصر(عج ) نقش زنان در قیام مهدوى است . آنچه از روایـات استفاده مى شود نشانگر حضور زنان مؤ من در انقلاب جهانى امام زمان (عج ) است . بـر پـایـه برخى روایات چهار صد زن هنگام ظهور حضرت ، ایشان را همراهى مى کنند و اکـثـر آنـان در بـخـش بـهـداشـت و درمـان مـشـغـول هـسـتـنـد. طـبـق نـقـل ابـن حـمـاد تـعـداد مـؤ منان به هنگام خروج دجّال دوازده هزار مرد و هفت هزار و هفتصد زن هـسـتـنـد. مـفـضـل بـن عـمر مى گوید از نقش زنان در حکومت مهدى موعود پرسیدم ، امام صادق (ع ) در جـواب فـرمود: همراه حضرت قائم (عج ) سیزده زن هستند که زخمى ها را مداوا مى کنند و از بیماران پرستارى مى نمایند.
آنـچـه از روایـات فـوق بـه عنوان امر تعیین مى شود استنتاج نمود، حضور زنان در عصر ظـهـور و کـمـک و مـسـاعـدت آنـان در پـیشبرد اهداف متعالى حکومت جهانى ولى عصر(عج ) مى باشد.
مـسـلمـا در بـعـد مـدیـریت نظامى و فرماندهى حضرت به ویژه در زمان قیام و آغاز حکومت ، نکات بسیار دیگر وجود دارد که پژوهشگران امت که آنها را دریابند و ارائه دهند.
منبع:تبیان زنجان