برای جذب جوانان به مساجد و نماز جماعت و شرکت در سایر برنامههای فرهنگی مساجد شیوهها و عواملی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره میشود:
الف) امام جماعت
امام جماعت در هر مسجد عاملی مهم در پیشرفت و ترقی مسجد به شمار میرود و چنانچه دارای شرایط لازم باشد، تأثیری بسزا در تحولات مثبت در جوانان و در نتیجه گرایش آنان به مساجد خواهد داشت؛ این صفات از این قرار است:
1ـ ثابت بودن
شناخت امام جماعت از مسجد، مؤمنان محل و نمازگزاران و غیره از جمله اموری است که در عملکرد وی نقشی مهم دارد؛ خصوصیات و اوضاع خاص هر محل و اهالی آن باعث میشود که وی تصمیم مقتضی اتخاذ کند و در راه اجرای آن گام بردارد که ثابت بودن امام جماعت در مسجد محل این مسأله را عملی میسازد.
2ـ توانایی علمی
از عواملی که میتواند در جذابیت امام جماعت مؤثر باشد، توانایی و اندوختههای علمی اوست، چرا که ممکن است سؤالی از طرف جوانان در حیطهی تخصصی او مطرح شود تا او با استفاده از معلومات خود در زمینههای مختلف از جمله جامعه شناسی، و روانشناسی جوانان و غیره، پاسخ دهد. طبیعتاً قدرت علمی روحانی مسجد باعث اطمینان و اعتماد مردم، به خصوص جوانان میشود و آنان نیز همواره سعی میکنند در مواقع لزوم با او ارتباط برقرار سازند و با اطمینان خاطر و طیب نفس با وی معاشر باشند و از کمالات و معلومات او بهرهمند شوند.
3ـ نظم
امام جماعت ضرورت دارد که در کلیهی کارهای مربوط به مسجد نظم و انضباط را مراعات کند، به موقع به مسجد بیاید، نماز را اقامه کند و اوقات سخنرانی و ارشاد مردم را تنظیم و با توجه به حال حضار مطالب خود را بیان کند و از ذکر مطالب اضافی و اطالهی کلام خودداری ورزد.
4ـ بیان ساده و شیوا
مطالبی که امام جماعت بیان میکند، باید حتی المقدور ساده و شیوا باشد و از تلفظ کلمات و جملات عجیب و غریب و نامأنوس بپرهیزد؛ چرا که عمدهی مخاطبان وی بیسواد، کم سواد و ناآشنا به کلمات تخصصی هستند،در غیر این صورت با توجه به روحیهی جوانان و کم ظرفیت بودن آنان، خستگی و کسالت بر آنها عارض میشود.
5ـ ابتکار خلاقیت
بعضی از وعاظ هنگام سخنرانی آموختههای علمی خود را به همانگونه که فرا گرفتهاند، بیان میکنند، در حالی که می توانند با ذکر مثالها و حکایتهای تاریخی، مطالب و کلمات قصار، شوخ طبعی و داستانهای شیرین را با رعایت نکات روانشناسی جوانان به گونهای زیبا و جذابتر عرضه کنند.
6ـ دوستی با جوانان و نوجوانان
امام جماعت مسجد میتواند با کنار گذاشتن بعضی از محدودیتهای کاذب یا غیر ضروری، بین خود و جوانان، آنها را به خود نزدیک کند؛ به قدر معقول با آنان صحبت کند، احوال آنها را در حالت عادی و غیر عادی جویا شود و حتی المقدور در همنشینیها و مجالستها همراه آنان باشد و از فرصتهای مناسب به منظور بیان مقصود استفاده کند؛ در حالی که بعضی از روحانیان با اتخاذ تدابیر نامناسب و حالتهای عالمانه به خود گرفتن، سنگین و رنگین حرکت کردن بیحد، هم کلام نشدن با دیگران خصوصاً جوانان و …، بین خود و جوانان فاصله میاندازند.
7ـ احترام و تواضع
همیشه با احترام به دیگران و داشتن حالت تواضع در مقابل همنوعان، نوعی ارادت قلبی دیگران را در حق خود جذب میکنیم، حال اگر تواضع و احترام از جانب روحانی و رهبر معنوی،آن هم با جوانان که دارای قلبی پاک و جویای صحبت هستند، صورت گیرد، قطعاً موفقیتهای چشمگیری به دست خواهد آمد؛ این روش از جمله طرق تبلیغ عملی است که در تاریخ صدر اسلام خصوصاً در وصف پیامبر گرانقدر اسلام نقل شده است و نتایج بسیار خوبی هم در بر داشته است.
8ـ آراستگی ظاهری
روحانی و رهبر معنوی در اجتماع باید در قالب الگو و نمونهی خوبیها مطرح شود؛ بنابراین امام جماعت باید به بهترین وجه ممکن لباس بپوشد، تمیز باشد، محاسن مرتب داشته باشد و از عطر استفاده کند؛مواظب نظافت دهان و دندان و احیاناً بوی بد دهان خود باشد و در مجموع مسألهی نظافت ظاهری را فراموش نکند.
9ـ توانایی جسمی
در برگزاری نماز جماعت و سخنرانیها لازم است مسائلی نظیر وقت دیگران و کهولت سن حاضران مراعات شود؛حال اگر امام جماعت سن بالایی داشته باشد، طبیعتاً نماز طولانی میشود و ممکن ا ست مأمومان خسته شوند.
10ـ دارا بودن دانش لازم
اگر امام جماعت صرفاً به یک سری اطلاعات علمی دست یافته باشد، انتقال آن به روش معمولی و بیان سادهی آن مطالب ممکن نیست و با توفیق کمتری قرین است؛ لذا ضروری است از علوم دیگر نظیر روانشناسی جوانان و نوجوانان استفاده شود.
11ـ درک موقعیت سنی جوانان
موقعیت سنّی جوانان و نیازها و روحیات آنان در این سنین باید مورد توجه قرار گیرد؛ لازم نیست همیشه از آنان بخواهیم در کلیهی مراسم ادعیه و زیارات شرکت و گریه و زاری را پیشه کنند، زیرا جوانان و نوجوانان در کنار این مسائل معنوی نیاز به تفریحات سالم و ورزش و آموختن دانش روز دارند؛ تحرک و انرژی زیاد از خصوصیات این دوران است و جوانان به تنوع بیشتری نیازمندند.
12ـ تهیهی امکانات مالی
امام جماعت میتواند با نظارت کامل و سر و سامان دادن به امور مالی مسجد و تخصیص بودجههای لازم در راه جذب جوانان، به این مهم دست یابد.
ب) مسجد
خود مسجد و ویژگیهای آن نیز میتواند عامل جذابی به منظور گرایش جوانان و نوجوانان به مسجد باشد. این ویژگیها و خصوصیات عبارتاند از:
1ـ فضای مناسب و ظواهر خوب آن
مسئولان ذی ربط در عصر کنونی باید در احداث مساجد تا حد زیادی مداخله کنند، انتخاب محل احداث نقشهی مورد نظر، امکانات و فضای سبز آن و غیره باید حساب شده و از روی اصول باشد؛ احداث مسجد در کوچه و پس کوچهها و با مساحت کم، بدون دیگر امکانات سوت و کور است و رغبتی در دل جوانان و ناآشنایان به مسجد ایجاد نخواهد کرد.
2ـ نظافت
تمیزی و پاک بودن از جمله عواملی به شمار میرود که باعث گرویدن جوانان به مسجد میشود، لذا مسئولان مسجد باید در خصوص غبار روبی، نظافت منظم روزانه یا هفتگی، شستن فرشها و عطر افشانی اقدام کنند. نظافت دستشوییها، ایجاد امکانات بهداشتی نظیر صابون، مایع ضد عفونی کننده، آب گرم در زمستانها و شستشوی مرتب و منظم محیط دستشوییها و به کار بردن خوشبو کنندههای مناسب از ضروریات مساجد است.
3ـ وسایل صوتی، گرمازا و سرمازا
کسانی که گاهی به مناسبتی به مسجد راه مییابند چنانچه با مسائل ناخوشایندی از قبیل نامناسب بودن صدای بلندگوها و سرد یا گرم بودن بیش از حد مسجد روبرو شوند، تنفر در قلب آنان پدید میآید و سابقهی ذهنی منفی در اذهان ایشان باقی میگذارد، همچنین تنظیم نور کافی در خود مسجد از اهم مسائل است.
4ـ تصمیمگیری متمرکز
مؤمنان و نمازگزاران و مسئولان مربوط میتوانند به منظور تنظیم برنامهها و امور مساجد و جلوگیری از پراکندگی و تعدد تصمیمگیریها، با انتخاب شماری از افراد جوان و متعهد و حتی المقدور متخصص، همچنین ریش سفیدان با نظارت امام جماعت در قالب هیئت امنا، امور مساجد را با صلابت و برنامه ریزی منسجم اداره کنند.
5ـ ایجاد امکانات فرهنگی ورزشی
مسئولان و گردانندگان مساجد میتوانند با تهیه و تخصیص امکانات فرهنگی از قبیل: کتابخانه،سالن مطالعه، تشکیل گروههای تواشیح، سرود، همخوانی قرآن و تشکیل جلسات آموزش قرآن در دورههای گوناگون،کلاسهای تقویتی رایگان و کلاسهای آموزشی دیگر، باعث جذب جوانان به مساجد شوند؛ در کنار این مسائل تهیهی امکانات ورزشی مرتبط با مسجد تا جایی که حرمت آن به طور کامل محفوظ بماند نیز میتواند در شمار عوامل جذب کننده محسوب شود.
6ـ استفاده از افراد خوش صدا
بسیاری از اوقات میبینیم در مساجد از قاریان قرآن و مؤذنهای مسن و افراد بد صدا استفاده میشود که انسان به هنگام شنیدن صدای آنان ناگزیر باید گوش خود را بگیرد. طبیعی است که این موضوع باعث دفع جوانان از مساجد میشود.
ج) هیئت امنای مسجد
پیشبرد امور مسجد و آبادانی آن، هم به لحاظ معنوی و هم به لحاظ مادی، اشتراک مساعی و همت والای اعضای هیئت امنا را میطلبد، آنان می توانند با همفکری و همدلی، از عهدهی این وظیفهی شرعی و داوطلبانه به خوبی برآیند و ذخیرهای برای آخرت خود بردارند؛ خصوصیات ضروری که میباید این افراد داشته باشند، به قرار زیر است:
1ـ همکاری جدی
اعضای هیئت امنای مسجد میباید در ادای وظایف خود جدیت داشته باشند و مصمم حرکت کنند، در غیر این صورت اختلال در امور مسجد پیش میآید.
2ـ تقسیم کار
به نظر میرسدکه امور مسجد میباید به تناسب سن، تخصص، علاقه و دیگر عوامل شخصی اعضای آن هیئت، تقسیم شود تا فشار کار بر دوش فرد یا افراد معینی نباشد؛ از طرف دیگر این اعضا میتوانند از افراد غیر عضو که علاقه به کار دارند کمک بجویند تا در تسریع کار مؤثر باشند، مراعات مجموعهی امور یاد شده باعث بروز حرکتی منسجم در امور مساجد میشود که برای افراد مرتبط با مسجد و خصوصاً جوانان دلپذیر خواهد بود.
3ـ علاقه به کار
افرادی که در قالب عضو این هیئت به کار مشغول میشوند باید در برابر مسئولیت پذیرفته شده علاقه داشته باشند و از نیّت غیر تقرب الی الله پرهیز کنند تا بتوانند بدون هیچ گونه دلسردی فعالیت کنند.@#@
4ـ تأمین بودجه
پیشرفت و بهبود کیفیت فعالیتهای مساجد تا حد زیادی بستگی به مسائل مالی دارد؛اعضای گردانندهی مساجد باید در این خصوص فکر اساسی کنند و مخارج متفاوت مسجد را در نظر بگیرند و به تناسب آن بودجهی لازم را جذب کنند و از طرفی به مخارج معمولی مسجد از قبیل آب و برق و گاز اکتفا نکنند و هزینهی جذب جوانان را نیز به صورت مسألهای مهم محسوب دارند و در ردیف هزینههای خود بگنجانند و از طرف دیگر به روش سنتی جمع آوری پول در مسجد اکتفا نکنند،بلکه با کمک گرفتن از افراد متمکن و خیّر، جمع آوری منظم ماهیانهی وجوهات نقدی از منازل و عرضهی قبض، در نظر گرفتن منابع درآمد از قبیل خرید مغازه و اجاره دادن آن، مشارکتهای اقتصادی و غیره، مشکلات مالی مسجد را رفع کنند.
5ـ توجیه جوانان و نوجوانان
بیان حرمت و احترام مسجد میتواند جنبهی معنوی آن را تقویت کند و این ذهنیت را که صرفاً مسجد به مجلس ختم و امثال آن منحصر است، محو کند، این جلسات به صورت رسمی و غیر رسمی و همچنین به شکل فردی یا جمعی میتواند در موقع مناسبی انجام شود.
6ـ اهتمام به مسئلهی جوانان و نوجوانان
توجه کردن به جوانان و سرمایه گذاری برای آنها نیز از امور مهمی است که سرپرستان و گردانندگان مسجد باید به آن عنایت داشته باشند. گرداندن مسجد و ادارهی امور آن نباید به شکل سنتی باشد، یعنی به شکلی که گاهی اوقات مشاهده میشود اکثر کودکان و نوجوانان را به دلیل شلوغ کردن، حرف زدن و غیره از مسجد بیرون میکنند،یا نسبت به آنان بد رفتاری میشود، باید توجه داشته باشیم که این نوع برخورد با آنها سابقهی بدی در اذهانشان باقی میگذارد.
7ـ استفاده از تخصصهای گوناگون
برای رفع مشکلات روزمرهی مساجد و تقلیل هزینههای آن میتوان از افرادی که در شغلهای گوناگون مهارت دارند، استفاده کرد و در مواقع لزوم از آنها کمک گرفت. به کار گیری این تخصصها هم در زمینهی امور فنی و حرفهای و اقتصادی و هم در امور فرهنگی و غیر مادی خواهد بود. البته در این جا منظور این نیست که همهی این کارها رایگان انجام گیرد، بلکه هدف این است که در حد توان در کم کردن مخارج مسجد تلاش شود.
د) سایر عوامل
در این زمینه میتوان به عوامل دیگری اشاره کرد که انتخاب عنوان و دسته بندی آنها چندان ضروری به نظر نمیرسد، این موارد را میتوان به شکل زیر بیان کرد:
1ـ ترجمه و توضیح دعاها و اذکار
بسیار اتفاق می افتد که جوانان و نوجوانانی که تجربهی لازم ندارند، از عظمت و فلسفهی قرائت ادعیه و زیارات میپرسند، سؤالات این است که چرا یک سری عبارات را به زبان عربی میخوانیم، در حالی که نمیدانیم که مخاطب ما کیست، یا اگر اجمالاً میدانیم مخاطبمان خداوند است، نمیدانیم که به او چه میگوییم، یا چه چیزی از او درخواست میکنیم، لذا برای رفع این شبهه و ابهام حتی المقدور به همراه دعاها، ترجمهی آنها را نیز به زبان روان و خالی از هر گونه پیچیدگی بیان کنیم، تا ارتباط بین خوانندهی دعا و مخاطب او، یعنی خداوند را محکمتر کنیم.
2ـ آشنا کردن جوانان به فلسفهی اعمال عبادی
آنچه باعث شده است که خداوند تبارک و تعالی از زبان پیامبر گرامی ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ و ائمه هدی ـ علیهم السّلام ـ برگزاری نمازها را به جماعت توصیه میفرماید، بسیار والاست،چرا که جماعت یکی از مظاهر عظمت مسلمین و اتحاد و یگانگی آنهاست، اما این فلسفهی جماعتها عمدتاً در میان مردم غریب و ناآشناست، چه بسا آشنایی جوانان با این مفاهیم عظیم و درک فیض معنوی آن علاقهمندی مضاعف در آنها ایجاد کند.
3ـ اخلاق و رفتار نمازگزاران
متأسفانه برخورد بعضی از نمازگزاران با نوجوانان در مسجد به گونهای است که آنها را از هر چه مسجد و مسجدی است، متنفر میسازد، چرا که طریقهی برخورد با آنها را نمیدانند و همیشه با خشونت و عصبانیت قصد تنظیم برنامهی مساجد و برقراری انضباط را دارند، در حالی که مطمئناً شیوههای دیگری از قبیل مسئولیت دادن و ایجاد شخصیت، بزرگ منشی و مراعات شخصیت آنان، میتواند در جذب ایشان به مساجد بسیار مؤثر باشد.
5ـ جذب از طریق دوستان
بسیاری از نمازگزاران که در سنین جوانی و نوجوانی قرار دارند میتوانند مبلّغ عملی مسجد و نماز جماعت باشند و با بیان لذایذ معنوی، همسالان خود را به این امر ترغیب و تشویق کنند، چرا که جوانان در موقع ورود به مسجد اعمال خویش را ارزیابی میکنند و با دیدن همتایان خود در مسجد در تصمیم خود مصممتر میشوند.
6ـ انعکاس فعالیتها
فعالیتهای مسجد باید در بین مردم منعکس شود تا از آن مطلع شوند، این اطلاع و آگاهی از فعالیتهای گوناگون باعث تشویق و دلگرمی مردم میشود و سامان و نظم امور مسجد را نمایان میسازد.
7ـ رفع مشکلات
اگر مردم به ویژه جوانان و نوجوانان بدانند که بعضی از مشکلاتشان در مسجد رفع میشود، طبیعتاً به مسجد روی میآورند، مثلاً اگر کلاسهای رفع اشکال و تدریس خصوصی به شکل آسان در مسجد تشکیل شود با توجه به وضع مالی بعضی از افراد به شکل مثبتی جلوه میکند.
8ـ خادم
مسئلهی خادم از جمله مشکلات عمدهی مساجد است، همانطور که میدانیم اکثر خدّام مساجد از افراد کهنسال و باز نشسته هستند، لذا این گونه اشخاص روحیهی برخورد با تمام طبقات اجتماع را ندارند و از آنجا که خستگی روحی و پیری در اعصاب و روان انسان تأثیر میگذارد، شایستگی لازم را برای ادارهی مساجد ندارند و باعث گریز جوانان و نوجوانان از مسجد میشوند؛ پس باید خادمان مسجد از افراد جوانتر باشند تا اشکالات یاد شده پیش نیاید. لازمهی جذب این افراد نیز تأمین مسائل اقتصادی و امنیتی آنها است، چرا که آنان باید زندگی معمولی خود را بگذارنند و در برخورد با افراد نامنظم و بیتربیت و گاهی هم زورگو تأمین جانی و مالی داشته باشند و با خیال آسوده به ادای وظایف خود بپردازند.[1]
[1] . این مبحث با استفاده از مقاله جرح و تعدیل شده محمد مهدی ظهیریان به قلم آمده است.
علی رضایی ـ جایگاه مساجد در فرهنگ اسلامی، ص 231