یا بنی آدم خذوا زینتکم عند کلّ مسجدٍ.
ای فرزندان آدم هنگام رفتن به مسجد خود را با زینت آراسته سازید.«اعراف ، 31»
در آیه‌ نخست به همه‌ فرزندان آدم به عنوان یک قانون همیشگی که شامل تمام اعصار و قرون می‌شود دستور می‌دهد که زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود داشته باشید.
این جمله می‌تواند هم اشاره به (زینتهای جسمانی) باشد که شامل پوشیدن لباسهای مرتب و پاک و تمیز،‌شانه زدن موها و به کار بردن عطر و مانند آن می‌شود، و هم شامل زینتهای معنوی یعنی صفات انسانی و ملکات اخلاقی و پاکی نیت.
و اگر می‌بینیم در بعضی از روایات اسلامی تنها اشاره به لباس خوب یا شانه کردن موها شده و یا اگر می‌بینیم تنها سخن از مراسم نماز عید و نماز جمعه به میان آمده است دلیل بر انحصار نیست بلکه هدف بیان مصداقهای روشن است.
و همچنین اگر می‌بینیم که در بعضی دیگر از روایات زینت به معنی رهبران و پیشوایان شایسته تفسیر شده دلیل بر وسعت مفهوم آیه است که همه‌ زینتهای ظاهری و باطنی را در بر می‌گیرد.
لذا در اسلام استفاده کردن از زیباییهای طبیعت لباسهای زیبا و متناسب به کار بردن انواع عطرها و امثال آن نه تنها مجاز شمرده شده بلکه به آن توصیه و سفارش نیز شده است و روایات زیادی در این زمینه از پیشوایان مذهبی در کتب معتبر نقل شده است.
در حدیث دیگری می‌خوانیم که یکی از زاهدان ریائی به نام عباد بن کثیر با (امام صادق ـ علیه السّلام ـ ) روبرو شد (در حالی که امام ـ علیه السّلام ـ لباس بسیار ساده می‌پوشید) گفت: چرا چنین لباس جالبی بر تن تو است آیا بهتر نبود که لباسی کم اهمیت‌تر از این می‌پوشیدی امام فرمود: وای بر تو ای عباد!
من حرم زینه الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق
چه کسی حرام کرده است زینتهایی را که خداوند برای بندگانش آفریده و روزیهای پاکیزه را؟
… و روایات متعدد دیگر.
این تعبیر که خداوند زیبایی را دوست دارد.
و یا تعبیر به این که خداوند زیباییها را آفریده همگی اشاره به این حقیقت است که اگر استفاده از هرگونه زیبایی ممنوع بود خداوند هرگز اینها را نمی‌آفرید آفرینش زیباییها در جهان هستی خود دلیل بر این است که خالق زیباییها آن را دوست دارد.[1] در مجمع البیان آمده:
ای اولاد آدم لباسهای نو و زیبای خود را در نماز جمعه و نماز عید بپوشید این معنی از امام باقر ـ علیه السّلام ـ است.
روایت شده که امام حسن مجتبی ـ علیه السّلام ـ هر وقت به نماز بر می‌خاست بهترین لباسهای خود را می‌پوشید علت را جویا شدند فرمود:
«انّ الله جمیلٌ و یحبُّ الجمال فاتجملّ لربّی و هو یقول خذوا زینتکم عند کلِّ مسجدٍ.»
خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد من برای خدایم خود را می‌آرایم او می‌گوید زینت خود را نزد هر نمازی به تن کنید دوست دارم که بهترین لباسم را بپوشم.[2][1] . تفسیر نمونه، ج6، ص147 و 148.
[2] . مجمع البیان، ج9، ص87 و ج3ـ4، ص636.