استاد دانشگاه امام صادق(ع) گفت: گرچه ارتباط با امام زمان(عج) ناممکن نیست اما آنکه چنین ارتباطی دارد، نمی‌تواند از آن پرده بر دارد و فردی که با چنین ادعایی کاسبی می‌کند، کذاب است.

محسن اسماعیلی، استاد دانشگاه و عضو حقوق‌دان شورای نگهبان در نشستی دیگر از سلسله جلسات « درس هایی از نهج البلاغه» که شب گذشته چهارشنبه 16 بهمن ماه در مسجد هفتاد و دو تن مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی (سرچشمه) برگزار شد، پیرامون توصیه دیگری از امام علی (ع) در حکمت 38 در خصوص اجتناب از دوستی با کذاب صحبت کرد.

وی با بیان این که حکمت 38 شامل هشت بخش است که به دو دسته کلی دانستنی‌ها و بایستنی‌های عملی تقسیم می شود، اظهار کرد: در بخش پایانی این حکمت حضرت امیرالمومنین (ع) به امام حسن مجتبی (ع) توصیه می کنند که از دوستی با کذاب بپرهیزند زیرا انسان های کذاب ظاهری دلنشین و جذاب دارند اما اطلاعات نادرست می دهند و زندگی انسان را به خطر می اندازد.

اسماعیلی به تعریفی مختصر از زشتی دروغ اشاره کرد و افزود: از نگاه علی (ع) زشت‌ترین و ننگ آورترین کاری که انسان می تواند انجام دهد، دروغ است و حتی ایشان در روایتی دروغ را ننگ اخلاق های زشت دیگر می داند.

عضو حقوقدان شورای نگهبان سپس روایتی معتبر را نقل کرد که پیامبر (ص) به حضرت علی (ع) توصیه ای کرده و تاکید می کنند: «تو را برای خودت سفارش می کنم و یادت باشد سفارش من را فراموش نکنی و آن این است که همیشه راستگو باشی و هیچ گاه حتی یک دروغ از زبان تو خارج نشود.»

این استاد دانشگاه هم چنین روایتی از حضرت امام باقر (ع) را روایت کرد و گفت: امام باقر (ع) می فرمایند، خداوند برای بدی ها قفل هایی قرار داده که کلید همه آنها شرب خمر است. هر که مرتکب آن شد، بدی های دیگر در ادامه اش می آیند. ایشان همچنین می فرمایند که دروغ بدتر از شرب خمر است.

اسماعیلی با اشاره به طاقت و صبر امام علی (ع) در برابر هر تهمت، اهانت و ظلمی، از نفرین این حضرت برای کسانی که به ایشان تهمت دروغ گویی زدند، گفت و آن را گواه دیگری بر اهمیت زشتی و بدی دروغ عنوان کرد.

وی در ادامه صحبت‌های خود با بیان این که انسان دروغگو در شرف تباهی است، کذب را از انواع فجور دانست و ابراز کرد: جلسه گذشته، در حکمت 38 خواندیم که حضرت علی (ع) ما را از دوستی با فاجر برحذر می دارند و در روایات بسیاری نیز داریم که انسان دروغ گو در نهایت، فاجر می شود.

عضو حقوقدان شورای نگهبان سپس در بیان تفاوت کاذب و کذاب اظهار داشت: «کاذب» فردی است که گاهی و بسیار کم دروغ می گوید و «کذاب» کسی است که دروغ گویی عادت و سبک زندگی اش می شود.

وی کاذب را آتشی معرفی کرد که به جان ایمان انسان می افتد و کذاب را منبع آتش دانست و تاکید کرد: با کاذب می توان دوست بود، به او تذکر داد و اصلاحش کرد اما کذاب، دیگر راه نجات ندارد و در آن صورت فقط باید خود را نجات دهیم.

این کارشناس مذهبی مهم ترین دلیل اهمیت دوری از کذاب را این طور توصیف کرد: کذاب به شما اطلاعات غلط داده و خوب را بد و بد را خوب نشان می دهد و همین زندگی شما را به هم می ریزد و ممکن است دچار زیان بزرگی در زندگی شوید.

وی در پایان فردی را که دروغ بزرگ می گوید، از دیگر مصادیق کذاب دانست و خاطرنشان کرد: مثلا آن هایی که ادعای نبوت می کنند حتی اگر همین یک دروغ را گفته باشند، باز هم کذاب هستند.

وی افزود: گرچه ارتباط با امام زمان (عج) ناممکن نیست اما آنکه چنین ارتباطی دارد، نمی تواند از آن پرده بردارد و فردی که با چنین ادعایی کاسبی می کند، کذاب است. امام زمان (عج) خود نیز در نامه آخر خود به آخرین نایب شان فرمودند به شیعیان بگو که در زمانی ممکن است عده ای ادعای ارتباط با مرا کنند و این ها کذاب هستند.

گفتنی است جلسه «درس‌هایی از نهج البلاغه» چهارشنبه هرهفته پس از نماز مغرب و عشا در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب به نشانی پائین تر از میدان بهارستان، نرسیده به چهارراه سرچشمه، انتهای خیابان صیرفی‌پور برگزار می شود.