باید توجه داشت که منافع امام، به منافع مادی و درک حضور جسمانی امام منحصر نیست. برای شیفتگان امام، راه ارتباط معنوی و روحی باز است. سیدبن‎طاووس در کشف‎المحجه به فرزند خود می‌‎گوید:

برای کسانی که اهل باشند، درهای ارتباط با حضرت باز است. امام، همچون خورشید تابناکی است که عالم ملک و ملکوت را به نور خود منور می‌‎کند و نزدیک‌ترین مردم به خدا است و بزرگ‎‌ترین معلم اولیا و سالکان الهی در راه رسیدن به کمالات الهی و انسانی است. اگر انسان نفس خود را تزکیه کرده، با چنین حالی به حجت خدا توجه کند و به او عشق ورزیده، فانی در او شود، مورد هدایت‎های خاصه ولی خدا قرار می‌گیرد و مدارج کمال را به سرعت طی می‌کند.

امام صادق علیه‌السلام در روایتی به اصحاب خود می‌فرماید:
میان شما و امامتان هیچ حجابی نیست، هرگاه سخنی داشتید، به ما بگویید که به ما می‌‎رسد. بنابراین راه برای کسی که بصیر باشد، کاملاً باز است.[۱]