آقای سیّد محمود حمیدی گفت که: در مرض عمومی آنفلونزا که بیشتر اهالی شیراز به آن مبتلا شدند «محروم 1337 هجری قمری» من و اهل خانه‎ام نیز همه مبتلا شدیم و من از شدّت مرض بیهوش شدم، در آن حال سیّد جلیل مرحوم آقا سیّد میرزا امام جماعت مسجد فتح را دیدم که در مسجد وکیل پس از نماز جماعت به یک نفر فرمود که: به مردم بگو دست راست خود را بر دو شقیقه خود گذارید و آیه شریفه «و نُنَزِّلٌ من القرآنِ ما هو شفاء و رحمهٌ للمؤمنین و لایزید الظالمین اِلاخسارا» را هفت مرتبه بخوانید و بر هر که بخوانید خدا شفا می‎دهد.
چون به خود آمدم آیه شریفه را هفت مرتبه خواندم و فوراً شفا گرفتم، برخواستم و دست بر شقیقه فرزندم گذاردم و آیه را خواندم،‌ او هم فوراً خوب شد و از بستر برخواست، خلاصه تمام اهل خانه در همان روز خوب شدند و از آن سال تا به حال هر کس از خانواده‎ام سردردی عارضش می‎شود همین آیه شریفه را بر او می‎خوانم فوراً شفا می‎یابد.