1. قالَ رَسُولُ
اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : یا جابِرُ هذا شَهْرُ رَمَضانَ مَنْ
صامَ نَهارَهُ وَ قامَ وِرْداً مِنْ لَیْلِهِ وَ عَفَّ بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ وَ
کَفَّ لِسانَهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَخُرُوجِهِ مِنَ الشَّهْرِ … .

«میزان الحکمه، ج5، ص471»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: ای جابر این ماه مبارک رمضان
است، کسی که روزها را روزه‌ دار و شب را در دعا باشد و شکم و خواهش های نفس و زبان
خود را کنترل کند، از گناهان پاک و مبرّا می شود بدانسان که از ماه رمضان خارج می
گردد! جابر گفت: یا رسول الله! چه وعده نیکویی است! پیامبر فرمود: چقدر (رعایت)
این شروط دشوار و مشکل است.

2. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قال: یا
رَبِّ وَ ما مِیراثُ الصَّوْمِ؟ قالَ: الصَّوْمُ یُورِثُ الْحِکْمَهَ وَ
الْحِکْمَهُ تُورِثُ الْمَعْرِفَهَ وَ الْمَعْرِفَهُ تُورِثُ الْیَقِینَ فَاِذا
اسْتَیْقَنَ الْعَبْدُ لا یُبالی کَیْف أصْبَحَ بِعُسْرٍ امْ یُسْرٍ.

«میزان الحکمه، ج5، ص475»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: در معراج عرض کردم: پرودگارا
میراث (و ثمره) روزه داری چیست؟ ندا رسید: روزه باعث پیدایش «حکمت» در انسان است و
«حکمت» نیز مایه پیدایش معرفت است و «معرفت» نیز عامل حصول «یقین» در جان آدمی است
و آنگاه که بنده‌ای به «یقین» برسد باکی ندارد که چگونه زندگی وی می گذرد، در سختی
یا در راحتی.

3. عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ -‌ عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: أوَّلُ ما
یُسْئَلُ عَنِ الْعَبْدِ إذا وَقَفَ بَیْنَ یَدَیِ الله: الصَّلوهُ الْمَفْروضاتِ
وَ عَنْ الزَّکاهِ وَ عَنِ الصَّیام و عَنِ الحَجِّ وَ عَنِ الْجِهادِ وَ عَنْ
وِلایَتِنا أهْلَ الْبَیْتِ فَمَنْ أقَرَّ … .

«معالم الزلفی، باب 98، ‌ص 228»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: اولین چیزی که از «عبد» در قیامت مورد
پرسش قرار می گیرد عبارت است: از نمازهای واجب، زکات، «روزه»، حج، جهاد و «ولایت»
أهل بیت عصمت و طهارت، (و افزود) کسی که با ولایت ما بمیرد خداوند متعال، نماز،
زکات، روزه‌ و حج وی را می پذیرد.

4. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ: ما
أقَلَّ الصُّوّامِ وَ أکْثَرَ الْجُوّاعِ.

«میزان الحکمه، ج 5، ص 472»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: چه اندک اند روزه داران واقعی
و چه فراوان اند گرسنگان (روزه دار ظاهری).

5. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ: أنا
مِنَ الدُّنْیا اُحِبُّ ثَلاثَهَ أشْیاءٍ: الصُّوْمُ فِی الصَّیْفِ، و الضَّرْبُ
بالسَّیْفِ و إکرامُ الضَّیْفِ.

«المواعظ العددیه، ص76»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: من از دنیا سه چیز را دوست
دارم: روزه در تابستان، شمشیر زدن (در راه خدا) و گرامی داشتن میهمان.

6. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قال: ألا
أخْبِرُکَ بِأبْوابِ الْخَیْرِ؟ الصَّوْمُ جُنَّهٌ مِنَ النَّارِ.

«روضه المتقین، ج 3، ص 228»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: آیا مایلید تا شما را به درهای نیکی
راهنمایی کنم؟ و افزود: روزه، که سپری از آتش جهنّم است.

7. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: قالَ اللهُ
تَعالی: یا أحْمَدُ إنَّ الْعِبادَهَ عَشَرَهَ أجْزاءٍ، تِسْعَهٌ مِنْها فِی
طَلَبِ الْحَلالِ… قالَ یارَبِّ، ما أوَّلُ الْعِبادَهِ؟

قالَ: أوَّلُ الْعِبادَهِ
الصُّومُ، هَلْ تَعْلَمُ … .

«آداب النفس، ج 1، ص 11»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: خداوند متعال به پیامبر – صلی الله علیه
و آله – خطاب کرد و فرمود که: ای احمد عبادت ده جزء است که نه جزء آن در طلب روزی
حلال است. پیامبر عرضه داشت: پروردگارا! مهمترین عبادت چیست؟ ندا رسید: مهمترین
عبادت روزه است. سپس فرمود: ای احمد آیا می دانی که میراث (و ثمره) روزه چیست؟
پیامبر عرضه داشت: خیر. ندا رسید: میراث روزه کم خوردن و کم گفتن است.

8. عَنِ الامام الْباقِرِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: بُنِیَ
الْاِسْلامُ عَلی خَمْسَهِ أشْیاءٍ، عَلی الصَّلاهِ وَ الزَّکاهِ وَ الْحَجِّ وَ
الصَّوْمِ وَ الْوِلایَهِ.

«روضه المتقین، ج3، ص 225»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: اسلام برپنج پایه استوار است: نماز، حج،
زکات، روزه و ولایت.

9. مِنْ فاطِمَهَ – عَلَیْها السَّلام – : فَرَضَ اللهُ الصِّیامَ
تَثبِیتاً لِلْإخْلاصِ.

«علل الشرایع، ج1، ص246»

فاطمه زهرا – علیها السلام – فرمود: خداوند روزه را واجب گردانید تا خلوص و
اخلاص را در (زندگی) انسان ها تثبیت نماید.

10. وَ عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِین – عَلَیْهِ السَّلام – : … و
صَوْمُ شَهْرِ رَمَضانَ فَإنَّهُ جُنَّهٌ مِنَ الْعَذابِ.

«نهج البلاغه، خطبه 110»

امیر المؤمنین – علیه السلام – فرمود: روزه ماه رمضان سپر نجات از عذاب
الهی است.

11. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: مَنْ زَنی
خَرَجَ مِنَ الْاِیمانِ، وَ مَنْ شَرِبَ الْخَمْرُ خَرَجَ مِنَ الْإیمانِ وَ مَنْ
أفْطَرَ یَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضانِ، خَرَجَ مِنْ الإیمانِ.

«کافی، ج3، ص380»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: کسی که زنا کند و یا شراب بنوشد از دایره
ایمان خارج شده و از زمره مؤمنان نخواهد بود و نیز اگر یک روز از روزه ماه مبارک
رمضان را بدون عذر افطار نماید (از دایره مؤمنان خارج می شود).

12. قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : قالَ
اللهُ تَبارَکَ وَ تَعالی: الصَّوْمُ لِی وَ أنا اُجْزِی بِهِ.

«روضه المتقین، ج 3، ص 225»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: خداوند تبارک و تعالی می
فرماید: «روزه» مال من است و خود پاداش روزه دار را خواهم داد.

13. قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : ألا
اُخْبِرُکُمْ بِشَیءٍ إنْ أنْتُمْ فَعَلْتُمُوهُ تَباعَدَ الشّیطانُ عَنْکُمْ کما
تَباعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالُوا: بَلی یا رَسُولَ اللهِ، قالَ:
الْصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ … .

«روضه المتقین، ج 3، ص 227»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: آیا آگاه نسازم شما را از
عملی، که اگر به آن بپردازید شیطان از شما دور شود همان گونه که، مشرق، از مغرب
دور می شود (فاصله دارد). اصحاب عرض کردند که آری، آگاهمان ساز. پیامبر اکرم – صلی
الله علیه و آله – فرمود: «روزه» روی شیطان را سیاه می کند، و صدقه دادن کمر او را
می شکند، و محبّت و دوستی در راه خدا، و تعاون و همکاری در انجام «عمل صالح» سلطه
و استیلای او را قطع می کند! و استغفار و بازگشت به سوی خدا، رگ حیات او را پاره
می نماید! و برای هر چیزی زکات است و زکات بدن روزه داری است.

14. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ:
سافروا تَغْنَمُوا، وَ صُومُوا تَصِحُّوا، اغزوا تغنموا… .

«دعائم الاسلام، ج 1، ص342»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: مسافرت کنید تا بی نیاز گردید
و روزه دار شوید تا سلامتی و تندرستی به دست آورید و به جهاد بپردازید تا غنیمت به
چنگ آورید.

15. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: فِی
قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوهِ قالَ:
یَعْنِی باِلصَّبْرِ: الصَّوْمَ وَ قالَ: إذا نَزَلَتْ بِالرَّجُلِ النَّازِلَهُ
أوِ الشِّدِیدَهُ فَلْیَصُمْ فَاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: و
اسْتَعِینُوا بِا‌لصَّبْرِ وَ الصّلاهِ.

«روضه المتقین، ج3، ص260 و 228»

امام صادق – علیه السلام – (در تفسیر آیه فوق) فرمود: خداوند متعال در قرآن
می فرماید: از صبر و نماز استعانت جویید و مراد از «صبر» در این آیه «روزه» است. و
سپس فرمود: و هرگاه دشواری و مشکلی سخت به کسی روی آورد، «روزه» بدارد زیرا خداوند
متعال می گوید: از صبر (روزه) و نماز یاری طلبید و استعانت جویید.

16. عَنْ رَسُول اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ:
لَوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ ما فِی رَمَضانَ لَوَدَّ أنْ یَکُونَ رَمَضانُ السَّنَهَ.

«بحارالانوار، ج 96، ص 346»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: اگر بنده خدا از حقیقت و کرامت
ماه رمضان آگاه بود دوست می داشت تا تمام سال، رمضان باشد.

17. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ:
أرْبَعَهٌ لا تُرَدُّ لَهُمْ دَعْوَهٌ وَ یُفْتَحُ لَهُمْ أبْوابُ السَّماءِ وَ
یَصِیرُ إلی الْعَرْشِ: دُعاءُ الْوالِدِ لِوَلَدِهِ وَ الْمَظْلُومِ عَلی مَنْ
ظَلَمَهُ، وَ الْمُعْتَمِرِ حَتّی یَرْجِعَ وَ الصَّائِمِ حتّی یَفْطُرَ.

«مرآه العقول، ج 12، ص173»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: چهار کس اند که دعای آنان رد
نمی شود و ابواب (رحمت) آسمان در برابر دعای آنان گشوده و تا به عرش الهی راه می
یابد: دعای پدر درباره فرزند، دعای مظلوم علیه ظالم، دعای زوّار خانه خدا تا باز
گردد، و دعای شخص روزه دار تا افطار کند.

18. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: الصُّومُ
یُمِیتُ هَوی النَّفْسِ وَ شَهْوَتَ الطَّبْعِ وَ طَهارَهَ الْجوارِحِ وَ عِمارَهَ
الظَّاهِرِ وَ الْباطِنِ وَ الشُّکْرَ عَلی النِّعَمِ وَ الْاِحْسانَ إلی
الْفُقَراءِ وَ زِیادَهَ التَّضَرُّعِ وَ الْخُشُوعِ وَ الْبُکاءِ… .

«مصباح الشریعه، مبحث صوم»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: روزه خواهش های نفسانی و طبیعت شهوانی را
می کشد (تضعیف می کند) و موجب پاکی اعضای بدن و آبادانی ظاهر و باطن انسان می
گردد. و نیز مایه شکر بر نعمت و احسان به فقراء و عامل کثرت تضرّع، خشوع و ناله به
درگاه پرودگار است و همچنین سبب تمسّک و روی آوردن به ریسمان محکم الهی و فروکش
کردن شهوات و تخفیف در حساب و مضاعف گشتن حسنات است.

19. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: إنَّما
فَرَضَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ الصِّیامَ لِیَسْتَوِی بِهِ الْغَنِیُّ وَ الْفَقِیرُ
وَ ذلِکَ، إنَّ الْغَنِیَّ لَمْ یَکُنْ لِیَجِدَ مَسَّ الْجُوع فَیَرْحَمَ
الْفَقِیر لِأنَّ الْغَنِیَّ کُلَّما أرادَ شَیْئاً قَدَرَ عَلَیْهِ … .

«من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 73»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: خداوند متعال، روزه را بر انسان ها واجب
ساخت تا فقیر و غنی همسان گردند زیرا غنی بر اثر توانمندی مالی کمتر احساس گرسنگی
می کند و آنچه را اراده کند بدان دست می یابد. پس خدا اراده کرد تا میان بندگان
مساوات بر قرار نماید و به اغنیاء دشواری گرسنگی و تشنگی را بچشاند تا آنان به
گرسنگان ترحم نمایند.

20. عَنِ الامام الْمُجْتَبی – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: سَئَلَ
عالِمٌ یَهُودِیُّ عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : لِأیِّ
شَیْءٍ فَرَضَ اللهُ الصَّوْمَ عَلی اُمَّتِکَ بِالنَّهارِ ثَلاثِینَ یَوماً؟ وَ
فَرَضَ اللهُ عَلی الْاُمَمِ أکْثَرُ مِنْ ذلکَ؟ فَقالَ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ
عَلَیْهِ وَ آلِه – : إنَّ آدَمَ لَمَّا أکَلَ مِنَ الشَّجَرَهِ بَقِیَ … .

«روضه المتقین، ج 3، ص 244»

امام حسن – علیه السلام – فرمود: جمعی از یهودیان به محضر پیامبر – صلی
الله علیه و آله – حاضر شدند و عالم آنان پرسید: چرا خداوند متعال روزه سی روزه را
برای امت شما واجب ساخت؟ و حال آن که بر دیگر امم بیشتر از این مقدار واجب بود؟
پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: حضرت آدم – علیه السلام -، وقتی که از
«میوه ممنوع» تناول نمود، در شکم وی سی روز باقی ماند و بر این اساس خداوند بر
ذریّه او سی روز روزه داری را واجب گرداند و غذائی را که در شب تجویز شده است نوعی
تفضُّل است و برای خود حضرت آدم نیز سی روز روزه واجب بوده است، پس خداوند این سی
روز را برای امّت من نیز مقرر داشته است. هنگامی که سخن پیامبر به این جا رسید،
این آیه را تلاوت کرد: «… کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون أیاماً
معدودات» و سپس آن عالم یهودی سخنان پیامبر را تصدیق کرد. و افزود: پاداش روزه این
ماه چیست؟ پیامبر – صلی الله علیه و آله – فرمود: هیچ مؤمنی نیست که این ماه را به
خاطر خدا روزه بدارد جز آن که خداوند، هفت چیز به وی عطا نماید: 1. «حرام» را از
بدن وی، دور سازد، 2. او را به رحمت خویش نزدیک سازد، 3. دشواری های هنگام موت را
بر او آسان گرداند، 4. روزه را مایه امان از گرسنگی و تشنگی قیامت وی قرار دهد، 5.
برائت از آتش را به او عطا کند، 6. از غذاهای بهشت، نصیب وی کند … . ، پس یهودی
سخنان او را تصدیق کرده گفت: راست گفتی ای محمد.

21. عَنْ الامام عَلِیٍّ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: صَوْمُ
النَّفْسِ عَنِ لّذَّاتِ الدُّنْیا أنْفَعُ الصِّیامِ.

«غررالحکم، ح 3364»

امام علی – علیه السلام – فرمود: امساک و خود داری از لذائذ دنیوی
سودمندترین روزه ها است.

22. عَنْ الامام عَلِیٍّ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: صِیامُ
الْقَلْبِ عَنِ الْفِکْرِ فِی الآثامِ أفْضَلُ مِنْ صِیامِ الْمَرءِ عَنِ
الطَّعامِ.

«وسائل الشیعه، ج5، ص37»

امام علی – علیه السلام – فرمود: پرهیز از تفکر در معاصی برتر است از روزه
آدمی در برابر امساک از غذا.

23. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: إذا
أصْبَحْتَ صائِماً فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ عِنِ الْحَرامِ وَ جارِحَتُکَ
وَ جَمِیعُ أعْضائِکَ عَنِ الْقَبِیحِ.

«سفینه البحار، ج 2، ص 65»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: صبحگاهان که با دهان روزه، روز را آغاز
کردی، باید گوش و چشم تو از حرام و همه اعضاء و جوارح تو از انجام اعمال قبیح روزه
دار باشند.

24. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ: مَنْ
اغْتابَ أخاهُ الْمُسْلِمَ بَطَلَ صَوْمُهُ وَانْتَقَضَ وُضُوؤُهُ فَاِنْ ماتَ وَ
هُوَ کَذلِکَ ماتَ وَ هُوَ مُسْتَحِلٌّ لِما حَرَّمَ اللهُ.

«ثواب الاعمال، ص 654»

پیامبر اسلام – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که از برادر مسلمان خویش
غیبت نماید روزه اش باطل می شود (پاداش روزه اش از بین می رود) و نیز (پاداش)
وضویش از بین می رود و اگر بمیرد در حالتی از دنیا رفته است که حرام خداوند را
حلال دانسته است.

25. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ:
أرْبَعَهٌ تُفْسِدُ الصَّوْمَ وَ أعمالَ الْخَیْرِ: الْغِیبَهُ، وَ الْکِذْبُ وَ
النَّمِیمَهُ وَ النَّظَرُ إلی الأجْنَبِیِّ.

«المواعظ العددیه، ص121»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: چهار چیز است که روزه را خراب
و اعمال نیک را فاسد می کند: غیبت، دروغ، سخن چینی و نگاه به نامحرم.

26. عَنِ الامام الصَّادِقِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: إنَّ
الصِّیامَ لَیْسَ مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ وَحْدَهُ … ، فَاحْفِظُوا
ألْسِنَتِکُمْ وَ غُضُّوا أبْصارَکُمْ وَ لا تَحاسَدُوا وَ لا تَنازَعُوا فَاِنَّ
الْحَسَدَ، یَأکُلُ الْأیمانَ کَما تأکُلُ النّارَ الْحَطَبَ.

«من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 67»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: همانا روزه تنها خودداری از خوردن و
آشامیدن نیست … ، پس زبانتان را حفظ کنید، مواظب چشمانتان باشید، حسد نورزید و
منازعه و جدال نیز نکنید، همانا حسد ایمان را (می خورد و) از بین می برد همانگونه
که آتش هیزم را (می خورد و) از بین می برد.

27. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ:
أیُّما إمْرَئَهٍ آذَتْ زَوْجَها بِلِسانِها لَمْ یَقْبَلِ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ
مِنْها برّا وَ لا عَدْلاً وَ لا حَسَنَهً مِنْ عَمَلِها حتَّی تُرْضیهُ، وَ إنْ
صامَتْ نَهارَها وَ قامَتْ لَیْلَها، وَ أعْتَقَتْ … .

«مکارم الاخلاق، ج 2، ص 368»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر زنی که همسرش را با زبان
بیازارد خداوند هیچ کار نیک و عدالت (و شهادت) وی را نپذیرد جز آن که شوهرش را از
خود راضی نماید، گرچه او روزها را روزه و شب ها را در نماز به سر ببرد و بندگانی
را در راه خدا آزاد نماید … و او (آن زن) اوّل کسی است که داخل آتش شود و البته
مرد همسر آزار وظالم نیز این چنین است.

28. عَنْ الامام عَلِیٍّ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ: أفْضَلُ
الْجِهادِ الصَّوْمُ فِی الْحَرِّ.

«سفینه البحار، ماده صوم»

امام علی – علیه السلام – فرمود: برترین جهاد، روزه داری در تابستان است.

29. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ:
خَمْسُ خِصالٍ یُفَطِّرَنَ الصَّائِمَ وَ تَنْقُضْنَ الوُضُوءَ: الْکِذْبُ، وَ
الْغِیبَهُ، وَ النَّمِیمَهُ، وَ النَّظَرُ بِشَهْوَهٍ، وَ الْیَمِینُ الْکاذِبَه.

«نهج الفصاحه، ح 1459»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: پنج صفت مایه‌ از بین رفتن
(ثواب) روزه و وضو است: دروغ، غیبت، سخن چینی، چشم چرانی، سوگند دروغ.

30. عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – قالَ: ما
مِنْ عَبْدٍ صائِمٍ یُشْتَمُّ فَیَقُولُ إنِّی صائِمٌ، سَلامٌ عَلَیْکَ لا
أشْتُمُکَ کَما تَشْتُمَنِی إلّا قالَ الرَّبُّ تَعالی إسْتَجارَ عَبْدِیِ
بِالصَّوْمِ مِنْ شّرِّ عَبْدِیِ قَدْ آجَرْتُهُ النَّارَ.

«الکافی، ج 4، ص 88»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هیچ روزه داری نیست که در
برابر ناسزا و فحش دیگران بگوید: «درود بر شما» من روزه دار هستم و بر عکس تو از
ناسزا گفتن خود داری می کنم، جز آن که خدا می گوید: بنده ام به روزه پناه برد و از
ناسزا گفتن لب فروبست من هم او را در برابر جهنم پناه می دهم.

31. عَنِ الْاِمامِ مُوسی الکاظِمِ – عَلَیْهِ السَّلام – قالَ:
فِطْرُکَ أخاکَ الصَّائِمِ أفْضَلُ مِنْ صِیامِکَ.

«محاسن برقی، ص 396»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: پاداش «افطار» دادن به برادر مؤمن،
از پاداش روزه ات بیشتر است.

32. عن جعفرِ بن محمد – علیه السلام –  أنه قال: لا صِیامَ لِمَنْ عَصَی الْإمامَ وَ لا صِیامَ
لِعَبْدٍ آبِقٍ حتَّی إذا رَجَعَ وَ لا صِیامَ لِإمْرَأهٍ ناشِزَهٍ حتّی تَتُوبَ
وَ لا صِیامَ لِوَلَدٍ عاقٍ حتَّی یَبِرُّ.

«بحارالانوار، ج 93، ص 295»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: کسی که بر پیشوای خود عصیان ورزد روزه اش
مقبول نیست و عبدی که از مولایش گریزان باشد روزه اش پذیرفته نیست تا آن که باز
گردد، و زنی که نسبت به شوهر متمرّد باشد، روزه اش قبول نیست مگر توبه نماید، و
فرزندی که «عاق» والدین خویش باشد، روزه اش مقبول نیست مگر آن که به آنان نیکی
نماید.

33. أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ – عَلَیْهِ السَّلام – قَالَ: إِنَّ
رَسُولَ اللَّهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – خَطَبَنَا ذَاتَ یَوْمٍ
فَقَال‏: أیُّها النَّاسُ! إنَّهُ قَدْ أقْبَلَ إلَیْکُمْ شَهْرٌ اللهِ
بِالْبَرَکهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ. شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللهِ أفْضَلُ
الشُّهُورِ، وَ أیّامُهُ أفْضَلُ الْأیامِ و … .

«بحارالانوار، ج96، ص356»

أَمیر المؤمنین – علیه السّلام – فرمود: در حلول ماه مبارک رمضان پیامبر
اکرم – صلی الله علیه و آله – خطبه ای به این شرح ایراد فرمود: به نام خداوند
بخشنده و مهربان. ای مردم: ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است.
ماهی که نزد خدا برترین ماه ها است و روزهایش بهترین روزها و شب هایش برترین شب ها
و ساعاتش بهترین ساعت ها است. ماهی که در آن به میهمانی خدا دعوت شده اید و به این
وسیله خداوند شما را گرامی داشته است. نفس هایتان در آن تسبیح خدا و خوابتان در آن
عبادت است و اعمال شما در این ماه پذیرفته و دعای شما مستجاب است. پس با نیت های
خالص و دل های پاک از خدا بخواهید که شما را در این ماه به روزه داری و خواندن
قرآن کریم موفق گرداند. به درستی که شقی و دور از سعادت، کسی است که در این ماه
بزرگ از آمرزش الهی محروم ماند. با گرسنگی و تشنگی خود در این ماه، گرسنگی و تشنگی
روز قیامت را به یاد آورید و به فقیران و درماندگان رسیدگی کنید و بزرگان خود را
احترام نموده و بر کودکان خود مهربانی نمایید، با خویشان خود به صله رحم بپردازید
و زبانتان را (از گفتار بیهوده) نگاه دارید.