نویسنده: جمشید خدادادی

واحد سازنده ی اصلی بدن انسان سلول است و هر اندام مجموعه ای از سلول های مختلفی است که توسط تشکیلات بین سلول در کنار هم نگه داشته می شوند. هر سلول برای انجام کار ویژه ای تخصص پیدا کرده است. به عنوان مثال گویچه های سرخ که تعدادشان به بیست و پنج تریلیون می رسد، اکسیژن را از ریه ها به بافت ها انتقال می دهند. مجموعه ی بدن انسان از حدود هفتاد و پنج تریلیون سلول ساخته شده است. (1) حال عناصر چهار گانه را از نظر علم پزشکی روز بررسی می کنیم:

1. آتش:
همان دمای بدن انسان است که به طور طبیعی 37 درجه سانتیگراد است که از هماهنگی اکسیژن، کربوهیدرات، چربی و پروتئین ترکیب شده است و از سوخت و ساز سلولی به وجود می آید. در افراد مختلف این دما متغیر است؛ زیرا اگر متابولیسم بازال (Basal) را بررسی نماییم در افراد گوناگون، اختلاف مشاهده می شود. در بعضی افراد این متابولیسم بالا بوده و در برخی پایین و در عده ای متعادل است.
دمای بدن انسان در حالت گرسنگی و سیری متفاوت است و بر اثر مصرف غذا دما به وجود می آید. دمای به وجود آمده به نوع تغذیه بستگی دارد، زیرا مواد غذایی انواع مختلف دارند و بعضی دارای کالری زیاد و بعضی دیگر از کالری کمتری برخوردار هستند که می توان با انتخاب صحیح مواد غذایی این دما را کنترل و تأمین نمود. با تغذیه ی صحیح می توان انرژی و دمای لازم را به دست آورده و به زندگی و کار و فعالیت روزمره ادامه داد و از سلامتی و نشاط برخوردار بود.

2. هوا:
یکی از نعمت های بزرگ الهی است که بدون آن زندگی امکان پذیر نیست. هو از گازهای متعددی؛ از قبیل اکسیژن، هیدروژن و ازت و مقداری از گازهای نادر تشکیل شده و مایه ادامه ی بقاست. هوا عنصری است حیاتی که از طریق تنفس و اندامی به نام شش وارد خون شده از طریق گویچه های خون به سلول ها منتقل می شود و باعث ادامه ی حیات آن ها می گردد.
اکسیژن موجود در هوا موجب سوخت و ساز می شود، دمای بدن را تأمین می کند و هیدروژن موجود در هوا موجب تعادل اسیدی یا بازی در بدن می گردد. پس می توان چنین نتیجه گرفت که هوا یکی از عناصر تشکیل دهنده ی بدن است و بدون آن ادامه ی حیات مقدور نیست.

3. آب:
یکی از عناصر حیاتی بدن است که بدون آن زندگی امکان پذیر نیست. آب از دو ملکول هیدروژن و یک ملکول اکسیژن تشکیل شده است. حدود دو سوم بدن یک انسان بالغ را آب تشکیل می دهد که قسمت اعظم آن در داخل سلول ها قرار دارد که آن را مایع داخلی سلولی می نامند وحدود یک سوم آن در فضاهای خارج سلولی قرار دارد که آن را مایع خارج سلولی می نامند. (2)
وجود آب در بدن موجب می گردد تا آنزیم ها بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند و متابولیسم انجام شود. در صورت فقدان آب، حیات امکان پذیر نیست و مرگ حتمی خواهد بود. تا زمانی که اکسیژن (هوا)، گلوکز، یون های مختلف، اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب به مقدار کافی و با غلظت های مناسب در محیط داخلی وجود داشته باشند، سلول ها می توانند به زندگی، رشد و انجام وظایف خود ادامه دهند.
محیط مایع پروتوپلاسم را آب تشکیل می دهد و غلظت آن بین 70 تا 85 درصد است. بسیاری از مواد شیمیایی سلولی در آب محلول هستند در حالی که مواد دیگری به شکل ذرات کوچک در آن به حال معلق قرار گرفته اند. واکنش های شیمیایی مواد در میان محلول یا در سطح مشترک بین ذرات معلق و آب انجام می شود. ماهیت سیال آب به مواد اجازه می دهد تا به قسمت های مختلف سلول جریان و یا انتشار یابند و از این راه انتقال مواد از یک قسمت به قسمت دیگر سلول را تأمین می کند.

4. خاک:
حدود یک سوم کره ی زمین را خشکی فرا گرفته است که اصطلاحاً به آن خاک می گویند و انسان بر روی خاک، کشت و کار کرده، سد جوع می کند. در واقع گیاهان ازخاک رشد می کنند. و به عمل می آیند. بیشتر غذای انسان از خاک است، زیرا مواد مفید درون خاک از طریق گیاهان جذب می شوند و به مصرف غذای روزانه ی ما می رسند. قسمتی از بدن انسان از مواد معدنی شامل آهن، روی، مس، منیزیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر و سایر مواد تشکیل شده که برای بدن حیاتی می باشند. این مواد در خاک موجود هستند که نشانگر این است که قسمتی از بدن انسان وابسته به خاک است و درنهایت امر به اصل خویش باز می گردد.
حال اگر این مواد در بدن انسان کم شود، اندام ها دچار اختلال شده و نظم در بدن به هم می خورد و درنهایت بیماری ایجاد می شود. با بررسی مختصری پی می بریم که بدن انسان مجموعه ای از آتش، هوا، آب و خاک است. بیشتر مواد معدنی موجود در بدن در استخوان هاست که از کلسیم تشکیل شده است. پیشینیان معتقد بودند که همه ی موجودات درجهان از این چهار عنصر تشکیل شده اند. و هیچ چیزی خارج از این چهار عنصر وجود ندارد.

الکترولیت ها:
مهم ترین الکترولیت ها در سلول عبارتند از: پتاسیم، منیزیوم، فسفات، سولفات، بیکربنات و مقدار کمی سدیم، کلر و کلسیم، الکترولیت ها در آب پروتوپلاسم حل می شوند و مواد معدنی را برای واکنش های سلولی تأمین می کنند. این مواد هم چنین برای بعضی از مکانیسم های کنترل سلول ضروری هستند؛ به عنوان مثال الکترولیت هایی که در غشای سلولی عمل می کنند، موجب انتقال امواج عصبی الکتروشیمیایی در رشته های عصبی و عضلانی می شوند و الکترولیت های داخل سلولی فعالیت واکنش های مختلف آنزیمی لازم برای متابولیسم سلولی را تعیین می کنند. (3)

نتیجه:
مواد نام برده در الکترولیت ها به وفور در زمین موجود است.

کلید:
برای تنظیم الکترولیت های بدن می توان از شیر بادام استفاده نمود، زیرا خداوند تبارک و تعالی تمام موادی که الکترولیت های بدن را تشکیل می دهند، در مغز بادام قرار داده است که بارها آزمایش شده و نتیجه ی مطلوبی گرفته شده است.

مواد موجود در مغز بادام خام
در هر 100 گرم مغز بادام خشک مواد زیر وجود دارد:
آب 4/7 گرم، انرژی 598، پروتئین 18/6 گرم، روغن 54/2 گرم، هیدرات های کربن 19/5 گرم، کلسیم 234 میلی گرم، فسفر 504 میلی گرم، آهن 4/7 میلی گرم، پتاسیم 773 میلی گرم، تیامین 0/24 میلی گرم، ریبو فلاوین 0/92 میلی گرم، نیاسین 3/5 میلی گرم. با مصرف روزانه 12 عدد مغز بادام خام و یک قاشق غذا خوری عسل بیشترین مواد الکترولیتی بدن تأمین می گردد. (4)

پی‌نوشت‌ها:

1. فیزیولوژی گایتون، ج1، ص 3.
2. همان، ص 3.
3. همان، ص 25.
4. معارف گیاهی، ج1، ص 425.
منبع مقاله :
خدادادی، جمشید، (1391)، خلاصه ی کلید ورود به طب قدیم، تهران: مؤسسه نشر شهر، چاپ چهارم.