دسته بندی های موجود در بخش"قرآن شناسی"

مطالب موجود در بخش "قرآن شناسی"

فرشتگان در قرآن

فرشتگان در قرآن

1. جبرئیل( روح الامین) (مأمور نزول وحی): لفظ جبرئیل سه بار در قرآن آمده است. در سوره بقره، آیه 97 ـ 98، و سوره تحریم: آیه 4. 2. ماروت (آموزگار سحر برای دفع فتنه سحر): یک بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102.) 3. هاروت (آموزگار سحر برای رفع فتنه سحر): یک ...

ادامه مطلب
جنگ‌های پیامبراسلام (ص) در قرآن

جنگ‌های پیامبراسلام (ص) در قرآن

در قرآن مجید بعضی از جنگ‌های پیامبر ـ صلی الله علیه و اله و سلّم ـ را صریحاً نام برده است و بعضی را بدون ذکر نام بیان می‌کند که از شأن نزول‌ها و بیان مفسران می‌فهمیم که مربوط به کدام یک از جنگ‌های پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و اله و سلّم ـ ...

ادامه مطلب
نام‌ها و صفات پیامبر اسلام(ص) در قرآن

نام‌ها و صفات پیامبر اسلام(ص) در قرآن

پیامبر اسلام(ص) در نزد خداوند دارای مقامی با عظمت است و بر دیگر پیامبران الهی برتری دارد. اسم مبارک پیامبر ـ صلی الله علیه و اله و سلّم ـ در قرآن پنج بار آمده است که یک بار با نام احمد ـ صلی الله علیه و اله و سلّم ـ و چهار بار با نام ...

ادامه مطلب
پیامبران(ع) در قرآن

پیامبران(ع) در قرآن

خداوند برای هدایت و راهنمایی انسان‌ها، پیامبران را فرستاده است که تعداد آنها زیاد می‌باشد. از میان این پیامبران تعداد 26 پیامبر نام آنها در قرآن ذکر شده است. 1. آدم: 25 بار. 2. ادریس: 2 بار. 3. نوح: 43 بار. 4. هود: 7 بار. 5. صالح: 9 بار. 6. لوط: 27 بار. 7. ابراهیم: ...

ادامه مطلب
فروع دین در قرآن

فروع دین در قرآن

1. نماز: « وَ أَقِیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ » (بقره / 43) و نماز را بپا دارید، و زکات را بپردازید، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنید(و نماز را با جماعت بگذارید). ـ « فَأَقِیمُوا الصَّلاهَ إِنَّ الصَّلاهَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتاباً مَوْقُوتاً » (نساء / 103) پس نماز را ...

ادامه مطلب
اصول دین در قرآن

اصول دین در قرآن

1. توحید: « قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ » (اخلاص / 1) بگو:خداوند، یکتا و یگانه است. ـ « اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ » (نساء / 87) خداوند کسی است که هیچ معبودی جز او نیست. ـ « وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً » (نساء / 36) وخدا را بپرستید، و چیزی ...

ادامه مطلب
وزن‌ها در قرآن

وزن‌ها در قرآن

1. صاع: «قالُوا نَفْقِدُ صُواعَ الْمَلِکِ» (یوسف / 72) گفتند: پیمانه پادشاه را گم کرده‌ایم. 2. قنطار: (شش من است،پوست گاو پر از طلا): «وَ آتَیْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً» (نساء / 20) و مال فراوانی (به عنوان مهر) به او پرداختند. 3. مثقال: (معادل16 / 1) «إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّهٍ» (نساء / 40) خداوند ...

ادامه مطلب
اعداد در قرآن

اعداد در قرآن

1. یک: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» (اخلاص / 1) بگو: اوست خدای یگانه. 2. دو: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا شَهادَهُ بَیْنِکُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِیَّهِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْکُمْ …» (مائده / 106) ای کسانی که ایمان آورده‌اید هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسد، در موقع وصیت از میان شما، دو ...

ادامه مطلب
اماکن، شهرها و کوهها در قرآن

اماکن، شهرها و کوهها در قرآن

1. بکه (نام دیگر مکه) : «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّهَ مُبارَکاً » (ال عمران / 96) نخستین خانه‌ای که برای مردم (و نیایش خداوند) قرارداده شد،همان است که در سرزمین مکه است،که پربرکت است. 2. حنین: « وَ یَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْکُمْ کَثْرَتُکُمْ » (توبه / 25) و در روز حنین (نیز ...

ادامه مطلب
زمان ها در قرآن

زمان ها در قرآن

1. صبح: « وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ » (تکویر / 18) قسم به صبح ،هنگامی که تنفس کند. 2. شب: « وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ » (تکویر / 17) وقسم به شب،هنگامی که پشت کند و به آخر رسد. 3. شامگاهان: « فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیها ...

ادامه مطلب
رنگها در قرآن

رنگها در قرآن

1. سبز «وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ» (یوسف / 43) وهفت خوشه سبز. 2. سفید «کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ» (بقره / 187) بخوریدو بیاشامید،تا رشته سپید صبح. 3. سیاه« مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ » (بقره / 187) از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد. 4. زرد« إِنَّها بَقَرَهٌ صَفْراءُ فاقِعٌ ...

ادامه مطلب
اعضای بدن انسان در قرآن

اعضای بدن انسان در قرآن

1. رگ: « وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ » (ق / 16) و ما از رگ گردنش به او نزدیکتریم. 2. ریش: « لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی » (طه / 94) ریش مرا مگیر. 3. موی پیشانی: «ناصیهٍ کاذبهٍ خاطئهٍ» (علق / 16) (همان) موی پیشانی دروغزن گناه پیشه را . 4. چشم: « ...

ادامه مطلب