بعثت در قرآن
پیام مبعث را مى‌شود در قرآن، در بخشهاى برجسته‌یى جستجو کرد. من دو قسمت از این پیام عظیم را اشاره مى کنم، که ببینید چقدر براى ما مسلمانها مهم است، و چطور در مقابل ما برنامه و راه قرار مى‌دهد:
یکى این پیام است که در آیاتى از قرآن، به آن اشاره شده است؛ از جمله این آیه که مى فرماید: بسم اللَّه الرحمن الرحیم کتابٌ انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الى النور؛ پیام خروج از ظلمت و ورود به نور.
نور و ظلمت، چیزى نیست که براى انسان در بخشهاى مختلف، قابل اشتباه باشد. اسلام و پیام بعثت، انسانها را از ظلمات جهل، ظلمات عادات زشت، خلقیات بد، فتنه‌هاى میان افراد بشر، خرافاتى که بر ذهنهاى انسانها حاکم مى شود، پنجه مى اندازد و آنها را از راه مستقیم منحرف مى کند، ظلمات ظلم و طغیان – اینها همه ظلمات است – خارج مى کند، و به نورى که مقابل آن است، هدایت و دلالت مى کند.
در آیات متعددى از قرآن، این مضمون تکرار شده است؛ یعنى یک تحول در زندگى انسان، از لحاظ اجتماعى، از لحاظ هدفگیرى و از لحاظ فردى – از همه جهت.
یک نقطه‌ى برجسته‌ى دیگر، مسأله‌ى اخلاقیات و تزکیه‌ى نفوس است؛ که آن هم در آیاتى از قرآن مورد تأکید قرار گرفته است، و در حدیث نبوى معروف بین همه ى فِرَق اسلامى هم هست که بُعِثتُ لِاُتَممّ مکارم الاخلاق. ببینید، در آن جامعه یى که خلقیات – اخلاق حسنه و مکارم اخلاقى – رایج باشد، انسانها از اخلاق نیکو – از گذشت، برادرى، احسان، عدل. علم و حق‌طلبى – برخوردار باشند، انصاف بین آنها باشد، صفات رذیله در میان آنها حاکم و رایج نباشد، در چه بهشتى زندگى خواهند کرد!
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مسؤولین کشور به مناسبت مبعث پیامبر گرامى اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) 7/9/1376
بعثت، مهمترین حادثه در طول عمر بشر
مسأله ى بعثت و پدید آمدن این حادثه‌ى الهى، مهمترین مسأله‌یى است که در طول عمر طولانى بشریت، براى او اتفاق افتاده است. در سرنوشت انسان و تاریخ بشر، هیچ حادثه‌یى به قدر این حادثه مؤثر نبوده و هیچ لطفى از طرف پروردگار عالم، به عظمت این لطف و فضل براى انسانها، وجود نداشته است. ما افتخار داریم که با همه‌ى وجود، این بعثت عظیم را قبول کردیم و به آن ایمان آوردیم و این راه سعادت را شناختیم. این، خود یک نعمت عظیم الهى است و هر انسان مسلمانى وظیفه دارد که بعثت نبوى را در زندگى شخصى و دنیاى خود تحقق ببخشد و با ایمان و عمل و حرکت به سمت هدفهایى که در بعثت نبىّ اکرم(صلّی اللَّه علیه واله وسلّم) وجود داشته است، خود را به بهشت سعادت الهى و معنوى واصل و نایل بکند. البته، ما نمی‌توانیم در معناى بعثت و حقیقت آن، سخنى بگوییم. این حقیقت، والاتر از ذهن و بیرون از دسترس عقول قاصر ماست.
مفتخریم که شعار دین و عمل به قرآن را در زندگى خود پیاده کرده ایم.
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با قاریان چهل کشور جهان و جمعى از روشن ضمیران، در سالروز بعثت رسول اکرم(ص) 4/12/1368
بعثت نبىّ اکرم(صلّى اللَّه علیه واله وسلّم)دلیل کمال انسانی
آنچه که امروز در مسأله‌ى بعثت، براى مسلمانان عالم مطرح مى‌باشد، دو مطلب است:
اول این که این بعثت و سرچشمه، زنده و جوشان است و این فضل و برکت الهى، براى انسانها در طول تاریخ است و همان‌طور که خداى متعال مکرر در قرآن کریم وعده فرموده است، ظهور این حقیقت براى آن است که بر زندگى بشر غالب بشود و زندگى را به رنگ و شکل خود در بیاورد. این حقیقت، محقق خواهد شد: «لیظهره علی الدّین کلّه».
مسأله‌ى بعثت، یک حقیقتِ طبیعىِ این عالم و یک حالت قطعى و حتمى براى بشریت است. آن عدل و حقى که با بعثت خاتم‌الانبیاء(ص) در عالم مطرح شد، براى این نبود که جمعى از مردم در برهه‌یى از زمان، آن را قبول بکنند و بخش عظیمى از تاریخ بشر و انسانها، آن را نپذیرند؛ بلکه مطرح شد تا عالم و انسان را طبق پیشنهاد خود بسازد و بشریت و همه‌ى وجود را – به تبع بشر – از این راه به کمال برساند و این خواهد شد؛ اگر نشود، نقض غرض خواهد بود.
البته، حرکت به سمت این مقصود، حرکتى است که با شرایط و علل و عوامل متناسب با خود، انجام مى‌گیرد و ما به سمت این حقیقت مى‌رویم و هر قدمى که بشر بر مى‌دارد – چه خود او بخواهد، چه نخواهد؛ حتّى چه بداند و چه نداند – به حقیقتِ بعثت نزدیکتر مى‌شود.
امروز، آنچه که از شعارها در دنیا مطرح است، همان بعثت الهى است؛ اگر چه غالباً عملى تحت آن شعارها نیست؛ مثل شعار عدالت اجتماعى، آزادگى و آزادى، علم و دانش و ترقى‌خواهى، تعالى سطح زندگى و دیگر شعارهایى که دولتها و ملتها و صاحبان افکار و مکاتب، آنها را مى‌دهند. نفس این شعارها در دنیا، به برکت بعثتها و بعثت آخرین (بعثت خاتم) مطرح شده است که البته به شکل ناقصش، در دست مردم وجود دارد و بعضى به سمت آن حرکت مى کنند.
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با قاریان چهل کشور جهان و جمعى از روشن‌ضمیران، در سالروز بعثت رسول‌اکرم(ص) 4/12/1368
بعثت نبى ّ‌اکرم، یک حرکت عظیم در تاریخ بشر
واقعه‌ى عظیم بعثت، با وجود گذشت قرنهاى متوالى و اظهار نظر متفکران و اندیشمندان عالم، همچنان شایسته و در خور تدقیق و تأمل از جوانب مختلف است. بعثت نبىّ اکرم(صلّی اللَّه علیه واله وسلّم) یک حرکت عظیم در تاریخ بشر و در راه نجات انسانها و تهذیب نفوس و ارواح و اخلاق بشر و مقابله با مشکلات و مصایبى بود که بشر در همه‌ى دوران با آن روبه‌رو بوده و هنوز هم هست. همه‌ى ادیان، مقابل با شر و فسادند و راه و صراط مستقیمى به سمت اهداف عالیه ایجاد مى‌کنند؛ ولى آیین مقدس اسلام این خصوصیت را دارد که یک نسخه‌ى همیشگى است. براى همه‌ى ادوار زندگى بشر، این نسخه کارساز است.
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مسؤولان و کارگزاران نظام جمهورى اسلامى 13/11/1370
دعوت به توحید و «لااله الااللَّه» پیام اصلى بعثت نبىّ اکرم (صلّی اللَّه علیه واله وسلّم)
بعثت نبى‌اکرم در درجه‌ى اول، دعوت به توحید بود. توحید صرفا یک نظریه‌ى فلسفى و فکرى نیست؛ بلکه یک روش زندگى براى انسانهاست؛ خدا را در زندگى خود حاکم کردن و دست قدرتهاى گوناگون را از زندگى بشر کوتاه نمودن. «لااله الااللَّه» که پیام اصلى پیغمبر ما و همه‌ى پیغمبران است، به معناى این است که در زندگى و در مسیر انسان و در انتخاب روشهاى زندگى، قدرتهاى طاغوتى و شیطانها نباید دخالت کنند و زندگى انسانها را دستخوش هوسها و تمایلات خود قرار دهند. اگر توحید با همان معناى واقعى که اسلام آن را تفسیر کرد و همه‌ى پیغمبران، حامل آن پیام بودند، در زندگى جامعه‌ى مسلمان و بشرى تحقق پیدا کند، بشر به سعادت حقیقى و رستگارى دنیوى و اخروى خواهد رسید و دنیاى بشر هم آباد خواهد شد؛ دنیایى در خدمت تکامل و تعالى حقیقى انسان.
دنیا در دید اسلام، مقدمه و گذرگاه آخرت است. اسلام دنیا را نفى نمى‌کند؛ تمتعات دنیوى را منفور نمى‌شمارد؛ انسان را با همه‌ى استعدادها و غرایز در صحنه‌ى زندگى، فعال مى‌طلبد؛ اما همه‌ى اینها باید در خدمت تعالى و رفعت روح و بهجت معنوى انسانى قرار گیرد تا زندگى در همین دنیا هم شیرین شود. در چنین دنیایى، ظلم و جهل و درنده‌خویى نیست و این کار دشوارى است و به مجاهدت احتیاج دارد و پیغمبر این جهاد را از روز اول آغاز کرد.
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار مسؤولان و کارگزاران نظام در سالروز عید سعید مبعث 02/07/1382
پیامبر(ص) محور اصلى تجمع مسلمانان
… نام و یاد و محبت و حرمت و تکریم این بزرگوار، محور اصلى براى تجمع همه ى آحاد مسلمان در همه ى دوره‌هاى اسلامى است. هیچ نقطه ى دیگرى در مجموعه ى دین وجود ندارد که این طور از همه ى جهات – هم جهات عقلى، هم جهات عاطفى، هم جهات روحى و معنوى و اخلاقى – مورد قبول و توافق و تفاهم همه ى فِرَق و آحاد مسلمین باشد. این، آن نقطه ى مرکزى و محورى است.
قرآن و کعبه و فرایض و عقاید، همه مشترکند؛ اما هر کدام از اینها، یک بُعد از شخصیت انسان – مثل اعتقاد، محبت، گرایش روحى، حالت تقلید و تشبّه و تخلق عملى – را به خود متوجه می‌کند. وانگهى در میان مسلمانها، غالب این چیزهایى که گفته شد، با تفسیرها و دیدگاههاى مختلف مورد توجه است؛ اما آنچه که همه ى مسلمانها از لحاظ فکر و اعتقاد و – مهمتر از عاطفه و احساس – وحدت و تفاهم، روى او اشتراک دارند، وجود مقدس پیامبر خاتم و نبىّ اکرم حضرت محمّدبن عبداللَّه(صلّى اللَّه علیه واله وسلّم) است. این نقطه را باید بزرگ شمرد. این محبت را باید روزبه روز بیشتر کرد و این گرایش معنوى و روحى به آن وجود مقدس را باید در ذهن مسلمین و در دل آحاد مردم تشدید کرد. …
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مسؤولان و کارگزاران نظام جمهورى اسلامى 13/11/1370
اسلام، یک نسخه‌ى شفابخش براى همه‌ى ادوار
وقتى ما در قرآن کریم مى‌خوانیم که «هوالّذى بعث فى الامّیّین رسولا منهم یتلوا علیهم ایاته و یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب والحکمه»،(12) این به آن معنا نیست که با آمدن دین خاتم و رسول خاتم، همه‌ى نفوس بشر تزکیه خواهند شد، یا تزکیه شده‌اند؛ این به آن معنا نیست که بشریت بعد از طلوع قرآن، دیگر روى ظلم و تبعیض و شقاوت و نارساییهاى مسیر خود به سمت تکامل را نخواهد دید. اگر مى‌گوییم که پیامبر و دین اسلام براى استقرار عدل و نجات مستضعفان و شکستن بتهاى جاندار و بى‌جان، قدم به عرصه‌ى وجود گذاشتند، بدان معنا نیست که بعد از طلوع این خورشید پُرفروغ، دیگر مردم ظلمى نخواهند داشت؛ طاغوتى نخواهند داشت و بتى بر زندگى بشریت حکمرانى نخواهد کرد. واقعیت هم نشان مى‌دهد که بعد از طلوع اسلام، در اقطار عالم، حتّى در محیط اسلامى – البته با گذشت چند ده سال – بتهایى پیدا شدند، طواغیتى پیدا شدند، ظلمهایى به بشریت شد، و همان ناکامیهایى که همواره بشر با آن دست‌به‌گریبان بود، باز هم براى بشریت به وجود آمد.
پس، معناى این‌که غایت و هدف بعثت، نجات انسان است، چیز دیگرى است؛ معنایش این است که آنچه پیامبر و اسلام به مردم دادند، یک نسخه‌ى شفابخش براى همه‌ى ادوار است؛ نسخه‌یى است در مقابل جهل انسانها؛ در مقابل استقرار ظلم؛ در مقابل تبعیض؛ در مقابل پایمال شدن ضعفا به دست اقویا؛ در مقابل همه‌ى دردهایى که از آغاز خلقت، بشر از آن دردها نالیده است. مثل همه‌ى نسخه‌هاى دیگر، اگر عمل شد، نتیجه خواهد داد؛ اگر متروک شد، یا بد فهمیده شد، یا جرأت و گستاخىِ اقدام به آن وجود نداشت، کأن‌لم‌یکن خواهد بود. بهترینِ اطبا اگر صحیحترین نسخه‌ها را به شما بدهند، اما شما نتوانید آن را بخوانید، یا بد بخوانید، یا عمل نکنید و در نتیجه متروک بماند، چه تأثیرى به حال بیمارى خواهد داشت، و چه عیبى بر آن طبیب حاذق است؟
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مسؤولان و کارگزاران نظام جمهورى اسلامى 13/11/1370
اسلام و انبعاثِ به بعث نبى‌اکرم، علاج مشکلات مسلمین
اکثر بلیاتى که آن روز دست جهالت و عصبیت بر زندگى مردم در جزیرهالعرب حاکم کرده بود، امروز بر زندگى ملتهاى اسلامى حاکم است. فقر و بى سوادى و عقب‌ماندگى علمى و استبداد داخلى و سلطه‌ى قدرتهاى استکبارى و اختلافات داخلى در کشورهاى اسلامى هست. امروز بیش از یک میلیارد مسلمان در دنیا زندگى مى‌کنند که مى‌توانند در حوادث عالم و مسائل عمده‌ى جهان، یک نظر و حرف تعیین‌کننده داشته باشند؛ اما با این تشتت، با این گرفتاریهاى داخلى، با این مشکلات اوّلى انسانها و ملتها دست به گریبانند و این کمیت عظیم – که بینشان دانشمندان و علما و شخصیتهاى برجسته هم هستند – یک چیز بى‌خاصیت شده است! چرا؟ این دردها را چه چیزى مى‌تواند علاج کند؟ اسلام و انبعاثِ به بعث نبىّ اکرم (صلّى اللَّه علیه واله وسلّم).
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مسؤولین کشور به مناسبت مبعث پیامبر گرامى اسلام(ص) 7/9/1376
