قرآن کریم :

اِنْ اَحْسَنْتُمْ اَحْسَنْتُمْ لاَِنْفُسِکُمْ وَ اِنْ اَسَاْتُمْ فَلَها؛
[سوره اسراء ، آیه ۷] اگر خوبى کنید، به خودتان کرده اید و اگر بدى کنید باز هم به خود کرده اید.

۱پیامبر صلی الله علیه و آله : بَیْتٌ لا صِبْیانَ فیهِ لا بَرَکَهَ فیهِ؛

خانه اى که کودک در آن نباشد ، برکت ندارد.
[کنز العمّال ، ح ۴۴۴۲۵]

۲پیامبر صلی الله علیه و آله : اِنَّ الْوَلَدَ الصّالِحَ رَیْحانَهٌ مِنْ رَیاحینِ الْجَنَّهِ؛

فرزند شایسته ، گُلى از گل هاى بهشت است .
[کافى ، ج ۶، ص ۳، ح ۱۰]

۳امام باقر علیه السلام : اِذا اَرَدْتَ الْوَلَدَ فَقُلْ عِنْدَ الْجِماعِ : اَللّهُمَّ ارْزُقْنى وَلَدا وَ اجْعَلَهُ تَقیّا لَیسَفى خَلْقِهِ زِیادَهٌ وَ لا نُقْصانٌ وَ اجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلى خَیْرٍ؛

هرگاه فرزند خواستى ، هنگام آمیزش بگو : بار الها! به من فرزندى عطا کن و او را باتقوا قرار ده و در آفرینش او، کم و زیادى نباشد و او را عاقبت به خیر گردان .
[کافى، ج ۶ ، ص ۱۰، ح ۱۲]

۴پیامبر صلی الله علیه و آله : اَدِّبُوا اَوْلادَکُمْ فى بُطونِ اُمَّهاتِهِمْ. قیلَ: وَکَیْفَ ذلِکَ یا رَسُولَ اللّه ِ؟ فَقالَ:بِاِطْعامِهِمُ الْحَلالَ؛

فرزندانتان را در رحم مادرانشان تربیت کنید. سئوال شد: این چطور ممکن است،اى رسول خدا؟ فرمودند: با خوراندن غذاى حلال (به مادرانشان).
[جُنگ مهدوى، ص]

۵امام صادق علیه السلام : الْمَرأَهُ تَحیضُ، یَحْرُمُ عَلى زَوْجِها اَن یَأتِیَها لِقَولِ اللّه ِ تَعالى «و لاتَقرَبوهُنَّ حَتّى یَطهُرْنَ)؛

زنى که در عادت ماهیانه (حیض) است بر شوهرش آمیزش با او حرام است به دلیل این گفته خداوند متعال: «به زنان حائض نزدیک نشوید تا زمانى که پاک گردند».
[وسائل الشیعه ، ج ۲، ص ۳۲۲، ح ۹]

۶پیامبر صلی الله علیه و آله : اَلْبَناتُ هُنَّ الْمُشْفِقاتُ الْمُجَهِّزاتُ الْمُبارَکاتُ، مَنْ کانَتْ لَهُ ابْنَهٌ واحِدَهٌجَعَلَهَا اللّه ُ لَهُ سِتْرا مِنَ النّارِ، و مَنْ کانَتْ عِنْدَهُ ابْنَتانِ اُدْخِلَ الْجَنَّهَ بِهِما، وَ مَنْ کانَتْ عِنْدَهُثَلاثُ بَناتٍ أوْ مِثْلُهُنَّ مِنَ الاَْخَواتِ وُضِعَ عَنْهُ الْجِهادُ وَ الصَّدَقَهُ ؛

دختران ، دلسوز ، مددکار و بابرکت اند . هر کس یک دختر داشته باشد ، خداوند ، او راپوششى از دوزخ قرار مى دهد و هر کس دو دختر داشته باشد ، به خاطر آن وارد بهشتمى شود و هر کس سه دختر یا مانند آن خواهر داشته باشد ، جهاد و صدقه از او برداشتهمى شود .
[کنز العمّال ، ح ۴۵۳۹۹]

۷پیامبر صلی الله علیه و آله : اِذا اَتى اَحَدُکُم اَهْلَهُ فَلْیَسْتَتِرْ، فَاِنَّهُ اِذا لَمْ یَسْتَتِرْ استَحْیَتِ الْمَلائِکَهُوَ خَرَجَتْ، وَ حَضَرَتِ الشَّیاطینُ؛

هرگاه کسى از شما خواست با همسرش آمیزش کند ، باید خود را بپوشانَد ، چرا که اگرنپوشاند ، فرشتگان حیا مى کنند و خارج مى شوند و شیطان حاضر مى شود .
[کنز العمّال ، ح ۴۴۸۳۵]

۸امام رضا علیه السلام : لا تَقْرَبِ النِّساءَ فی اَوَّلِ اللَّیْلِ لا شِتاءً وَ لا صَیْفا وَ ذلِکَ اَنَّ الْمَعِدَهَوَ الْعُروقَ تَـکونُ مُمْتَلِئَهً وَ هُوَ غَیْرُ مَحْمودٍ ، یُتَخَوَّفُ مِنْهُ الْقولَنْجُ وَ الفالِجُ ، وَ الْلَّقْوَهُوَ النِّقرِسُ ، وَ الْحَصاهُ وَ التَّقْطیرُ ، وَ الْفَتْقُ وَ ضَعْفُ الْبَصَرِ وَ الدِّماغِ. فَاِذا اُریدَ ذلِکَ فَلْیَکُنْفى آخِرِ اللَّیْلِ؛ فَاِنَّهُ اَصَحُّ لِلْبَدَنِ ، وَ اَرْجى لِلْوَلَدِ ، وَ اَذْکى لِلْعَقْلِ فِى الْوَلَدِ الَّذى یُقْضىبَیْنَهُما؛

آغاز شب ، چه در زمستان و چه در تابستان ، با زنان آمیزش مکن ، این بدان جهت است که معده و رگ ها پُرند و این وضعیت مناسبى [براى آمیزش] نیست و بیم قولنجو فلج و لقوه چانه و نِقرس و سنگ [کلیه ]و تقطیر (چکایش) بول وفتق و ضعفدر بینایى و ذهن مى رود . پس اگر قصد آمیزش دارد ، باید در پایان شب انجام دهد، کهبراى بدن ، صحت افزاتر و براى فرزنددار شدن امیدبخش تر و براى باهوش شدنفرزندى که در این میان پدید مى آید ، بهتر است .
[طب الامام الرضا علیه السلام ، ص ۶۴]

۹امام على علیه السلام : لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛

با خشم، تربیت [ممکن ]نیست .
[غرر الحکم ، ح ۱۰۵۲۹]

۱۰پیامبر صلی الله علیه و آله : وَالَّذى نَفْسى بِیَدِهِ لَوْ اَنَّ رَجُلاً غَشِىَ امْرَاَتَهُ وَ فِى الْبَیْتِ صَبىٌّ مُسْتَیْقِظٌیَراهُما وَیَسْمَعُ کَلامَهُما وَنَفَسَهُما ما اَفْلَحَ اَبَدا ؛ اِذا کانَ غُلاما کانَ زانیا اَوْ جاریَهًکانَتْ زانیَهً؛

سوگند به کسى که جانم به دست اوست ، اگر کسى با همسرش درآمیزد و در اتاق ،کودکى بیدار باشد که آنان را ببیند و سخن گفتن و صداى نَفَس آنان را بشنود ، هرگزرستگار نمى شود . اگر پسر باشد ، مردى زناکار و اگر دختر باشد ، زنى زناکار مى گردد .
[کافى، ج ۵، ص ۵۰۰، ح ۲]

۱۱امام صادق علیه السلام : مَنْ اَکَلَ سَفَرجَلَهً عَلَى الرِّیقِ طابَ ماؤُهُ وَ حَسُنَ وَلَدُهُ ؛

هر کس ناشتا یک بِهْ بخورد ، نطفه اش پاکیزه مى شود و فرزندش نیکو مى گردد .
[کافى ، ج ۶، ص ۳۵۷، ح ۳]

۱۲پیامبر صلی الله علیه و آله : ما مِن اِمْرَاَهٍ حامِلَهٍ اَکَلَتِ الْبِطِّیخَ اِلاّ یَکونُ مَولودُها حَسَنَ الْوَجْهِ وَ الْخُلُقِ ؛

هیچ زن باردارى نیست که خربزه بخورد ، مگر این که فرزندش زیبا و خوش اخلاقمى گردد .
[طب النبی صلی الله علیه و آله ، ص ۱۰]

۱۳پیامبر صلی الله علیه و آله : اَطْعِمُوا الْمَرأَهَ فى شَهْرِها الَّذى تَلِدُ فیهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها یَکونُحَلیما نَقیّا ؛

به زن، در ماهى که زایمان کرده ، خرما بدهید ، چرا که فرزند او بردبار و پاکمى شود .
[مکارم الأخلاق ، ص ۱۶۹]

۱۴پیامبر صلی الله علیه و آله : مَنْ وُ لِدَ لَهُ مَولودٌ فَلْیُؤَذِّنْ فى اُذُنِهِ الْیُمْنى بِاَذانِ الصَّلاهِ وَلْیُقِمْ فِىالْیُسْرى فَاِنَّها عِصْمَهٌ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ ؛

به هر کس فرزندى داده شود ، باید در گوش راست او اذان نماز و در گوش چپ اواقامه بگوید ؛ چرا که مایه ایمنى از شیطانِ رانده شده است .
[کافى ، ج ۶، ص ۲۴، ح ۶]

۱۵پیامبر صلی الله علیه و آله : لَیْسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَیْرٌ مِنْ لَبَنِ اُمِّهِ ؛

براى کودک ، هیچ شیرى بهتر از شیر مادرش نیست .
[عیون اخبار الرضا ، ج ۱، ص ۳۸، ح ۶۹]

۱۶امام صادق علیه السلام : اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشْرونَ شَهْرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَىالصَّبىِّ ؛

شیرخوارى ، ۲۱ ماه است . پس هر چه کم شود ، ظلم بر کودک است .
[کافى ، ج ۶، ص ۴۰، ح ۳]

۱۷پیامبر صلی الله علیه و آله : اِذا حَمَلَتِ الْمَرأَهُ کانَتْ بِمَنْزِلَهِ الصّائِمِ القائِمِ المُجاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مالِهِ فىسَبیلِ اللّه ِ ، فَاِذا وَضَعَتْ کانَ لَها مِنَ الأَجرِ ما لا تَدرى ما هُوَ لِعِظَمِهِ، فَاِذا اَرْضَعَتْ کانَلَها بِکُلِّ مَصَّهٍ کَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ اِسماعیلَ ، فَاِذا فَرَغَتْ مِنْ رَضاعِهِ ضَرَبَمَلَکٌ عَلى جَنْبِها وَ قالَ : اِستَأنِفِى الْعَمَلَ، فَقَدْ غُفِرَ لَکِ ؛

هنگامى که زن باردار مى شود ، همانند روزه دارِ شب زنده دار و مجاهدى است که باجان و مالش در راه خدا جهاد مى کند و هنگامى که فارق شود ، پاداشى دارد که نمى دانىعظمت آن چه قدر است و هنگامى که شیر بدهد ، در هر بار مکیدن ، پاداش آزاد کردن یکىاز فرزندان اسماعیل علیه السلامبراى اوست و آن گاه که شیردادن تمام شود ، فرشته اى بر پهلوىاو مى زند و مى گوید : «عمل را از نو آغاز کن که بى تردید ، آمرزیده شدى» .
[امالى صدوق ، ص ۴۹۶، ح ۶۷۸]

۱۸امام صادق علیه السلام : اَ لْبَنونَ نَعیمٌ وَ الْبَناتُ حَسَناتٌ وَ اللّه ُ یَسْألُ عَنِ النَّعیمِ ، وَ یُثیبُعَلَى الحَسَناتِ ؛

پسران، نعمت اند و دختران خوبى. خداوند ، از نعمت ها سؤال مى کند و به خوبى هاپاداش مى دهد .
[کافى ، ج ۶، ص ۷، ح ۱۲]

۱۹پیامبر صلی الله علیه و آله : طَهِّروا اَولادَکُمْ یَوْمَ السّابِـعِ فَاِنَّهُ اَطْیَبُ وَ اَطْهَرُ و اَسْرَعُ لِنَباتِ اللَّحْمِ،وَ اِنَّ الأَْرْضَ تَنْجُسُ مِنْ بَولِ الاَْغْلَفِ اَرْبَعینَ صَباحا ؛

روز هفتم [تولّد] ، فرزندتان را [با ختنه] پاک کنید ، چرا که مایه تمیزى و پاکیزگىبیشتر و رویِش شتابنده ترِ گوشت است و زمین ، چهل روز از بول شخص ختنه نشده ،آلوده مى ماند .
[کافى ، ج۶، ص۳۵، ح۲]

۲۰امام على علیه السلام : تَخَیـَّروا لِلرَّضاعِ کَما تَتَخَیَّرونَ لِلنِّـکاحِ، فَاِنَّ الرَّضاعَ یُغَیِّرُ الطِّباعَ ؛

براى شیردادن ، [دایه هاى شایسته ]انتخاب کنید، همان گونه که براى ازدواجانتخاب مى کنید ، چرا که شیر ، طبیعت ها را تغییر مى دهد .
[قرب الاسناد ، ص ۹۳، ح ۳۱۲]

۲۱عمرو بن شعیب عن أبیه عن جدّه: اِنَّ النَّبىَّ صلی الله علیه و آله اَمَرَ بِتَسمَیهِ الْمَولودِ یَوْمَ سابِعِهِوَ وَضْعِ الاَْذى عَنهُ وَ العَقِّ ؛

پیامبر صلی الله علیه و آلهبه نام گذارى کودک در روز هفتمِ تولّد و کوتاه کردن موى او و عقیقه کردن ،فرمان داد .
[سنن الترمذى ، ج ۵، ص ۱۳۲، ح ۲۸۳۲]

۲۲پیامبر صلی الله علیه و آله : مَنْ کانَ عِنْدَهُ صَبِىٌّ فَلْیَتَصابَ لَهُ ؛

هر کس با کودک سروکار دارد ، با او کودکانه رفتار کند .
[من لا یحضره الفقیه ، ج ۳، ص ۴۸۳،ح ۴۷۰۷]

۲۳امام على علیه السلام: وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أنْ یُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ یُحَسِّنَ اَدَبَهُ، و یُعَلِّمَهُالقُرآنَ ؛

حقّ فرزند بر پدر ، آن است که نام خوب بر او بگذارد و او را خوب تربیت کند و قرآن بهاو بیاموزد .
[نهج البلاغه ، حکمت ۳۹۹]

۲۴امام صادق علیه السلام : اِنَّ اللّه َ لَیَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّهِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ ؛

بدون تردید ، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش ، رحم مى کند .
[کافى ، ج ۶، ص ۵۰، ح ۵]

۲۵پیامبر صلی الله علیه و آله : حَقُّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ… اَنْ یَسْتَفْرِهَ اُمَّهُ ؛

حق فرزند بر پدر این است که مادر او را گرامى بدارد.
[کافى ، ج ۶، ص ۴۸، ح ۶]

۲۶پیامبر صلی الله علیه و آله : مَنْ بَکى صَبىٌّ لَهُ فَاَرْضاهُ حَتّى یُسَکِّنَهُ ، اَعْطاهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْجَنَّهِحَتّى یَرْضى ؛

هر کس کودک گریان خود را راضى کند تا آرام شود ، خداوند از بهشت آن قدر به اومى دهد تا راضى شود .
[الفردوس ، ج ۳، ص ۵۴۹، ح ۵۷۱۵]

۲۷پیامبر صلی الله علیه و آله : کانَ النَّبىُّ صلی الله علیه و آله اِذا اَصْبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤُوسِ وُلْدِهِ وَ وُلْدِ وُلْدِهِ؛

پیامبر صلی الله علیه و آله هر روز صبح بر سر فرزندان و نوه هایشان دست [نوازش ]مى کشیدند.
[بحارالأنوار، ج ۱۰۴، ص ۹۹، ح ۷۵]

۲۸امام کاظم علیه السلام : قالَ بَعْضُهُم : شَکْوَتُ اِلى ابِى الْحَسَنِ موسى علیه السلام ابنا لى ، فَقالَ : لاتَضْرِبْهُ، وَاهْجُرْهُ وَ لا تُطِلْ ؛

کسى گفت : از فرزندم به امام کاظم علیه السلامشکایت کردم . ایشان فرمودند : «او را نزن بلکهبا او قهر کن ولى نه به مدّت طولانى .
[عدّه الداعى ، ص ۷۹]

۲۹پیامبر صلی الله علیه و آله : اَ لْوَلَدُ سَیِّدٌ سَبْعَ سِنینَ، وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنینَ، وَ وَزیرٌ سَبْعَ سِنینَ؛

فرزند هفت سال سروَر، هفت فرمانبردار، و هفت سال وزیر است .
[مکارم الاخلاق، ص ۲۲۲]

۳۰امام على علیه السلام : مَنْ سَاَلَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى کِبَرِهِ ؛

هر کس در خردسالى سئوال کند، در بزرگ سالى اش پاسخ مى دهد .
[غرر الحکم ، ح ۸۲۷۳]

۳۱پیامبر صلی الله علیه و آله : اَحِبُّوا الصِّبْیانَ وَ ارْحَمُوهُمْ ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُمْ شَیْئا فَفُوا لَهُمْ ، فَاِنَّهُمْ لایَدْرونَ اِلاّ اَ نَّـکُمْ تَرْزُقونَهُمْ ؛

کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید و هرگاه به آنان وعده دادید ، به آنوفا کنید ، زیرا آنان ، روزى دهنده خود را کسى غیر از شما نمى دانند .
[کافى ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۳]

۳۲امام کاظم علیه السلام : تُسْتَحَبُّ عَرامَهُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِیَکونَ حَلیما فى کِـبَرِهِ، ما یَنْبَغىاَنْ یَکونَ اِلاّ هکَذا ؛

خوب است بچّه در کودکى بازى گوش باشد تا در بزرگ سالى بردبار گردد و شایستهنیست که جز این باشد .
[کافى ، ج ۶، ص ۵۱، ح ۲]

۳۳پیامبر صلی الله علیه و آله : اُحِبُّ الصِّبْیانَ لِخَمْسٍ : اَلاَْوَّلُ : اَنـَّهُمْ هُمُ الْبَکّاؤونَ ، وَالثّانى : یَتَمَرَّغونَبِالتُّرابِ وَ الثّالِثُ : یَخْتَصِمونَ مِنْ غَیْرِ حِقْدٍ وَ الرّابِـعُ : لا یَدَّخِرونَ لِغَدٍ شَیئا وَ الْخامِسُ :یُعَمِّرونَ ثُمَّ یُخَرِّبونَ ؛

کودکان را به خاطر پنج چیز دوست مى دارم : اول آن که بسیار مى گِریند ، دوم آن که باخاک بازى مى کنند، سوم آن که دعوا کردن آنان همراه با کینه نیست؛ چهارم آن کهچیزى براى فردا ذخیره نمى کنند، پنجم آن که مى سازند و سپس، خراب مى کنند(دل بستگى ندارند) .
[مواعظ العددیّه ، ص ۲۵۹]

۳۴پیامبر صلی الله علیه و آله : اِنَّ التُّرابَ رَبیعُ الصِّبْیانِ ؛

خاک، بهارِ (تفریحگاهِ) کودکان است .
[معجم الکبیر ، ج ۶، ص ۱۴۰، ح ۵۷۷۵]

۳۵امام باقر علیه السلام : اِنّا نَاْمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاهِ اِذا کانوا بَنى خَمْسِ سِنینَ ، فَمُرواصِبْیانَـکُمْ بِالصَّلاهِ اِذا کانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ، وَ نَحْـنُ نَأمُرُ صِبْیانَنـا بِالصَّـوْمِ اِذاکانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الْیَومِ اِن کانَ اِلى نِصْفِ النَّهارِ اَوْ اَکْثَرَ مِنْذلِکَ اَوْ اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ اَفْطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ،فَمُروا صِبیانَـکُم اِذا کانوا بَنى تِسْعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا اسْتَطاعوا مِن صیامِ الْیَوْمِ،فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَـطَشُ اَفْطَروا ؛

ما کودکان خود را وقتى پنج ساله اند ، به نماز امر مى کنیم ؛ ولى شما کودکانتان راوقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر کنید . ما کودکان خود را وقتى هفت ساله اند ، به روزهوامى داریم ، به اندازه اى که توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا کمتر . وقتىتشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مى کنند تا این که به روزه ، عادت کنند و توانآن را بیابند ، ولى شما کودکانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه اى که توان دارند ، بهروزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار کنند .
[کافى ، ج ۳، ص ۴۰۹، ح ۱]

۳۶امام صادق علیه السلام : اِذا بَلَغَتِ الجاریَهُ سِتَّ سِنینَ فَلا تُقَبِّلها وَالْغُلامُ لا یُقَـبِّلُ الْمَرْاَ هَ اِذاجاوَزَ سَبْعَ سِنینَ؛

چون دختر [نامحرم] شش ساله شد ، او را مبوس و پسر نیز چون از هفت سالگى گذشت ، زن [نامحرم] را نبوسد .
[مکارم الأخلاق ، ج ۱، ص ۴۷۹، ح ۱۶۵۹]

۳۷پیامبر صلی الله علیه و آله : مَنْ قَـبَّلَ وَلَدَهُ کَـتَبَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَهً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه ُ یَوْمَالْقیامَهِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعىَ بِالاَْبـَوَیْنِ فَیُکْسَیانِ حُلَّتَیْنِ یُضى ءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُاَهْلِ الْجَنَّهِ ؛

هر کس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى نویسد و هر کسى که اورا شاد کند ، خداوند روز قیامت او را شاد خواهد کرد و هر کس قرآن به او بیاموزد ، پدر ومادرش دعوت مى شوند و دو لباس بر آنان پوشیده مى شود که از نور آنها ، چهره هاىبهشتیان نورانى مى گردد .
[کافى ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۱]

۳۸امام على علیه السلام : اِنَّ النَّبىَّ صلی الله علیه و آله اَبْصَرَ رَجُلاً لَهُ وَلَدانِ فَقَـبَّلَ اَحَدَهُما وَتَرَکَ الآْخَرَ . فَقالَرَسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله : فَهَلاّ واسَیْتَ بَیْنَهُما ؛

پیامبر صلی الله علیه و آله کسى را دیدند که دو فرزند داشت . یکى را بوسید و دیگرى را رها کرد .پیامبر خدا به او فرمودند : چرا میان آنان یکسان عمل نکردى؟ .
[جعفریّات ، ص ۵۵]

۳۹امام على علیه السلام : اَلاِْفْراطُ فِى الْمَلامَهِ یَشُبُّ نیرانَ اللَّجاجِ ؛

زیاده روى در سرزنش کردن ، آتش لجاجت را شعله ور مى سازد .
[تحف العقول ، ص ۸۴]

۴۰پیامبر صلی الله علیه و آله : اِذا بَلَغَ اَوْلادُکُمْ سَبْعَ سِنینَ فَفَرِّقوا بَیْنَ فُرُشِهِمْ؛

هرگاه کودکانتان به هفت سالگى رسیدند، رخت خواب هایشان را جدا کنید.
[مستدرک على الصحیحین ، ج ۱، ص ۳۱۷،ح ۷۲۱]

مؤلف : هادی موحدی