نــسیــم کــوی جــانــان اســت قــــرآن
شمیــم عطــر رحــمان است قرآن
بــــود روشــنــــــگــــــر راه ســــعــادت
چــو خــورشید فـروزان است قرآن
بــــه گــلـــزارش خـــزان راهــــی ندارد
بــهــاران در بـــهــاران اســت قرآن
صفــــای بــوستــــان آسمــانـــی است
شکـــوه بــــاد رضـــوان است قرآن
رهــــانــــد از جـــهــــالـــــت آدمــــی را
فــروغ عـلــم و ایــمــان است قرآن
طــــراوت بــخش روح مــومــنــان است
بــه جسـم عارفان جان است قرآن
بـــه صــدق و راســتــی همــتــا نــدارد
رفیــقــی نــیــک پـیمان است قرآن
بــســــوزد خــرمــن شــرک و ریــــــا را
چــو کــوه آتـش افشان است قرآن
نــهان در سینه ها و ســر عشـق است
کــلیــد گنــج عــــرفــان است قرآن
بــــود مـعــجــز رســول هــاشــمــی را
کـه در شأنش ثنا خوان است قرآن
طبــیــب دردهـــــای بــــی دوا اوســت
بــه جــان خسته درمان است قرآن
تــسلــی بــخش دلــهای غــمیـن است
چــراغ شــام حــــرمـان است قرآن
در آن سامان که سامان نیست کس را
پــنــاه هــــر مسـلمــان است قرآن
بــه حــشر و سنــجش میــزان اعـــمال
یقین می دان که میزان است قرآن
بــــراتی وصــف قــرآن چـون توان گفت
همــی گــوید کــه قرآن است قرآن