محمد بن علی بن نعمان کوفی معروف به مؤمن الطاق از شاگردان برجسته امام صادق (ع) بود، نظر به اینکه او مغازه ای در محل طاق المحامل کوفه داشت، به مؤمن الطاق معروف گردید، ولی مخالفان آن قدر از ناحیه بحث ها و استدلال های او، ورشکسته شده بودند که او را شیطان الطاق می خواندند. جالب اینکه : ابوخالد کابلی گوید: در مدینه کنار قبر پیامبر (صلی اللّه علیه و آله) مؤمن الطاق را دیدم سینه چاک کرده بود و به سئوالات اهل مدینه پاسخ می داد و با آنها بحث می کرد. من به جلو رفتم و به مؤمن الطاق گفتم : امام صادق(ع) ما را از بحث و گفتگوی مذهبی نهی کرده است ، گفت : آیا امام صادق (ع) به تو دستور داده که این سخن را به من بگوئی ؟ گفتم نه به خدا سوگند، بلکه به من فرمود: با هیچ کس بحث نکن ، گفت : بنابراین تو برو سخنش را اطاعت کن . ابوخالد گوید: به حضور امام صادق (ع) رفتم و جریان را گفتم ، لبخندی زد و فرمود: ای ابوخالد (فرق است بین مؤمن الطاق و تو) او با مردم (مخالفان) سخن می گوید، و در سخن اوج می گیرد (و این راه و آن راه می پرد) سخن طرف مقابل را درهم می شکند، ولی اگر تو وارد سخن گردی قدرت بر پرواز از این سو به آن سو نداری . به این ترتیب ، امام (ع) این درس را آموخت که افراد مطلع و دانشمند باید با مخالفان بحث و گفتگو کنند که بتوانند بر آنها پیروز شوند، ولی افراد کم اطلاع نباید وارد بحث گردند که مایه شکست و شرمندگی خواهند شد.
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی
