سؤال 1: غیبت چیست لطفاً حدّ و حدود آن را بیان کنید؟
جواب: اگر صفتی ناروا در شخصی باشد یا کاری انجام داده که دیگران از آن بی اطلاعند و دوست ندارد کسی آن را برای دیگران بازگو کند, بازگو کردن آن در غیاب او پیش دیگران غیبت است که برای گوینده و شنونده حرام است. (ر.ک استفتائات جدید امام (ره)،ج 2، ص618، س9)
سؤال 2: آیا صحبت کردن در مورد سران کشورها, مدیران, اساتید, که در زندگی روزمره ارتباط مستقیم داریم شامل غیبت می شود؟
جواب: نسبت به امور شخصی غیبت محسوب می شود و جایز نیست اما نسبت به اموری که به مسؤولیت اجتماعی او مربوط است موارد مختلف است. خصوص مورد را از مرجع تقلید خود سؤال فرمایید. (جامع المسائل آیت الله فاضل, ج1، ص253)
سؤال 3: اگر چند نفر غیبت شخصی را بکنند و یک نفر هم در آن جمع باشد که قلباً راضی به شنیدن آن نیست و آنها را هم در غیبت یاری نکند و فقط آنجا باشد و گوش دهد برای او غیبت محسوب می شود؟
جواب: اگر می تواند و احتمال تأثیر می دهد لازم است نهی از منکر نماید و یا با در میان گذاشتن مطلب جدید حرف جلسه را عوض نماید و الا جلسه را ترک کند و اگر ناچار به ماندن در جلسه باشد گوش نکند ولی سماع غیبت اشکال ندارد. (برگرفته از ترجمه استفتائات مقام معظم رهبری چاپ وزیری، س1428 و 1430)
سؤال 4: اگر در میان جمعی باشیم که غیبت شخصی را می کنند و بنده او را نشناسم نسبت به بنده غیبت است؟
جواب: سخن از کسی که شما او را نمی شناسید نسبت به شما غیبت محسوب نمی شود. (ر.ک استفتائات امام (ره)،ج 2، ص619، س10)
سؤال 5: اگر انسان ناگهان غیبت را بشنود گناه کرده است یا خیر؟
جواب: استماعات و گوش دادن به غیبت حرام است اما سماع (رسیدن صدا به گوش بدون قصد) آن اشکال ندارد. (ر.ک استفتائات رهبری ج2، ص121، س344)
سؤال 6: اگر نسبت به بازیگر سینما که بدحجاب است پشت سر او حرف بزنیم مرتکب گناهی شده ایم؟
جواب: اگر کسی به طور علنی گناهی را مرتکب می شود مثل اینکه بی حجاب در فیلم ظاهر می شود, غیبت از آنها نسبت به گناه علنی حرام نیست. (ر.ک استفتائات امام (ره)،ج 2، ص619 مبحث گناهان)
سؤال 7: لطفاً مواردی که غیبت جایز است را نام ببرید؟
جواب: غیبت در مواردی که امر مهمتری در بین باشد جایز است: 1) در موقع شکایت نزد قاضی. 2) در مقام مشورت. 3) در مورد گناه کسی که علناً مرتکب معصیت می شود. 4) ذکر بیماری شخص نزد پزشک برای درمان و معالجه او. 5) در مواردی که حفظ مال یا جان کسی موکول به غیبت کردن باشد و موارد دیگری از این قبیل. (ر.ک گناهان کبیره نوشته آیت الله دستغیب, ج2، ص272)
سؤال 8: خوردن مشروب اگر عقل را از بین نبرد و موجب مستی نشود حکمش چیست؟
جواب: خوردن مشروب ولو اندک حرام می باشد ملاک حرمت آن مستی بالفعل نیست و فرقی بین مست شدن و عدم آن نمی باشد. (ر.ک استفتائات امام (ره)،ج 2، ص510، س16)
سؤال 9: آیا فکر گناه حرام است؟
جواب: اگر موجب تهییج شهوت و یا مفسده دیگر شود حرام است.
سؤال 10: فاسق کیست و به چه کسی گفته می شود؟
جواب: فاسق کسی است که مرتکب معاصی کبیره می شود یا از تکرار گناه صغیره ابایی ندارد و کسی که علناً مرتکب معصیت
می شود فاسق است. (تحریر الوسیله، ج1، ص250)
سؤال 11: زنا در اسلام به چه معناست؟
جواب: نزدیکی کردن مرد با زن بدون وجه شرعی حرام است و زنا نامیده می شود. (ر.ک تحریر الوسیله، مرحوم امام (ره)،ج 2، ص455 کتاب الحدود)
سؤال 12: با شخص زناکار چگونه باید برخورد کرد تا از نظر شرع درست عمل کرده باشیم؟
جواب: ارتباط خود را با شخص مذکور قطع کنید و از صحبت کردن با او اجتناب نمایید تا خدای نکرده در آینده هوس تکرار چنین گناهی را نکند. (ر.ک تحریر الوسیله، ج1، ص437)
سؤال 13: آیا استمناء حرام است؟ و اگر ضرری برای ما دارد آن را بیان کنید و چه کنیم تا از این گناه رهایی پیدا کنیم؟
بلی استمناء حرام است و اگر موجب خروج منی شود جنابت از حرام است علاوه بر ضرر معنوی و دوری از خداوند موجب ضعف شدید اعصاب, ضعف بینایی, کاهش شدید قوای شهوانی, لاغری, رنگ پریدگی و … و حتی شاید در آینده شخص دارای فرزند نشود.
در روایتی از امام صادق ـ علیه السلام ـ آمده است که: استمناء کننده مانند کسی است که با خودش ازدواج نماید و اگر بدانم کسی چنین عملی را مرتکب می شود هرگز با او غذا نمی خورم, در روایت دیگری هم آمده است سه گروهند که خدا با آنها سخن نمی گوید و به آنها ننگرد و … یکی از این سه گروه کسی است که با خود نکاح کند (استمناء کند). امید است کسانی که آلوده به این گناه شده اند هر چه زودتر از این گناه توبه نموده و خود را از ابتلاء به تبعات آن محفوظ دارند, برای توضیح بیشتر به کتاب اولین دانشگاه و آخرین پیامبر ج16، ص186 مراجعه فرمایید. (ترجمه استفتائات مقام معظم رهبری چاپ وزیری، س787)