1. قال الامام الصادق – علیه
السّلام – : ان الله – انزل فی القرآن تبیان کل شیء حتی و الله ما ترک شیئاً یحتاج
الیه العباد.
«بحار الأنوار، ج 68، ص 237»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: نازل کرد خداوند در قرآن، بیان هر چیزی
را تا این که خداوند ترک نکرده چیزی را که بندگان به آن نیاز دارند.
2. قال الامام علی – علیه
السّلام – : فان فی القرآن علم الاولین و الاخرین لم یدع لقائل مقالاً و لا یعلم
تاویله الا الله و الراسخون فی العلم.
«بحار الأنوار، ج 24، ص 179»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: بدرستی که در قرآن علم اولین و آخرین
است، برای گوینده مجالی را نگذاشته است و تأویل آن را (احدی) نمی داند مگر خدا و
راسخین در علم.
3. قال الامام الصادق – علیه
السّلام – : ان القرآن حی لم یمت و انّه یجری کما یجری اللیل و النهار و کما یجری
الشمس و القمر و یجری علی اخرنا کما یجری علی اولنا.
«بحار الأنوار، ج 35، ص 403»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: به درستی که قرآن زنده ای است که نمی
میرد و به درستی که جاری می شود مثل جریان شب و روز و مثل جریان خورشید و ماه و
جریان پیدا می کند بر آخرین نفر از ما (اهل بیت)، همان طوری که جاری می شود بر
اولین نفر از ما.
4. قال الامام الصادق – علیه
السّلام – : ان هذا القرآن فیه منار الهدی و مصابیح الدجی یفجل جالٍ بصره و یفتح
للضیاء نظره.
«وسایل الشیعه، ج 2، ص 170»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: همانا این قرآن (کتابی) است که در آن
جایگاه نور هدایت و چراغ های شب تار است، پس شخص تیزبین باید که در آن دقت کند و
برای پرتوش نگاه خویش را بگشاید.
5. قال رسول الله – صلّی
الله علیه و آله – : القرآن فانه کلام الرحمن و حرز من الشیطان و رجحان من
المیزان.
«بحار الأنوار، ج 92، ص 17»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: قرآن کلام خداوند بخشنده و
امان و پناهگاهی از شیطان و برتری در میزان است.
6. قال رسول الله –
صلّی الله علیه و آله – : فان القرآن نزل علی خمسه وجوه حلال و حرام و محکم و
متشابه و امثالفاعملوا بالحلال و دعوا
الحرام و اعملوا بالمحکم و دعوا المتشابه و اعتبروا بالامثال.
«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 234»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: قرآن بر 5 قسم نازل شده: حلال
و حرام و محکم و متشابه و مثالها؛ پس عمل کنید به حلال و واگذارید حرام را و عمل
کنید به محکم و دفع کنید متشابه را و عبرت بگیرید از مثالها.
7. قال الامام الباقر – علیه
السّلام – : القرآن خاص و عام و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ و الراسخون فی العلم
یعلمونه و رواه.
«مستدرک الوسائل، ج 17، ص 332»
امام باقر – علیه السّلام – فرمود: برای قرآن خاص و عام و محکم و متشابه و
ناسخ و منسوخ است که صاحبان و راسخین در علم آن را می دانند و روایت می کنند.
8. قال الامام العسکری –
علیه السّلام – : ان القرآن حق لاریب فیه عند جمیع فرقها فهم فی حاله الاجتماع
علیه مصیبون و علی تصدیق ما انزل الله مهتدون.
«بحار الأنوار، ج 5، ص 20»
امام عسکری – علیه السّلام – فرمود: به درستی که قرآن حق است و نزد جمیع
فرقها هیچ شکی در آن نیست، پس ایشان در حال اجتماع بر آن در صواب هستند و بر تصدیق
آنچه خداوند نازل کرده هدایت شدگانند.
9. قال الامام الکاظم – علیه
السّلام – : القرآن کلام الله لا تجعل له اسما من عندک فتکون من الضالین.
«بحار الأنوار، ج 92، ص 118»
امام کاظم – علیه السّلام – فرمود: قرآن کلام خدا است، قرار نده برای آن
اسمی از طرف خودت که (اگر چنین کنی) از گمراهان می باشی.
10. سئل عن ابی جعفر – علیه
السّلام – عن القرآن خالق ام مخلوق؟ فقال لهم: لیس بخالق و لا مخلوقٍ إنما هو کلام
الخالق.
«بحار الأنوار، ج 92، ص 121»
از امام باقر – علیه السّلام – سؤال شد از قرآن، که خالق است یا مخلوق؟
امام – علیه السّلام – فرمود: نه خالق است و نه مخلوق، همانا او کلام خالق است.
11. قال الامام علی – علیه
السّلام – : لیس لاحد بعد القرآن من فافهٍ و لا لاحدٍ قبل القرآن غنی.
«غرر الحکم، ح 7495»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: برای احدی بعد از قرآن حاجتی نیست و برای
احدی قبل از قرآن بی نیازی نیست.
12. قال الامام علی – علیه
السّلام – : من اتّخذ قول الله دلیلاً هدیَ الی الّتی هی اَقوم.
«غرر الحکم، ح 8814»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: هر که گفتار خدا (قرآن) را راهنمای خود
قرار دهد به آن چه محکمتر باشد هدایت می گردد.
13. قال الامام الباقر –
علیه السّلام – : ان القرآن واحدٌ نزل من عند واحدٍ.
«تفسیر برهان، ج 1، ص 21»
امام باقر – علیه السّلام – فرمود: قرآن یگانه است و از پیشگاه خدای یگانه
نازل شده است.
14. قال الامام
الصادق – علیه السّلام – : نزل القرآن اربعه اَرباعٍ رُبعٌ فینا و ربعٌ فی عدوّنا
و ربعٌ سُننٌ و امثالٌ و ربعٌ فرائض واحکام.
«الکافی، ج 6، ص 464»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: قرآن بر چهار بخش نازل شده، یک چهارم
درباره ما و یک چهارم درباره دشمنان ما و یک چهارم در سنن و امثال و یک چهارم آن
واجبات و احکام است.
15. قال الامام علی – علیه
السّلام – : هو الذی لا تزیغ به الاهواء و لا تلتبس به الشّبَهُ و الآراء.
«غرر الحکم، ح 10047»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: آن (قرآن) چیزی است که منحرف نمی کنند او
را خواهش های نفسانی و آرای و شبهات در آن راه ندارد.