1. قال أمیرالمؤمنین – علیه السّلام – : کان حبیبی رسول الله –
صلّی الله علیه و آله – کثیراً ما یقول لی: یا علی، حُبُّکَ تقوی و إیمانٌ و
بُغضُکَ کفرٌ و
نفاقٌ.

«امالی شیخ صدوق، ص 77»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – بسیاری
از اوقات خطاب به من می فرمود: ای علی دوستی تو تقوی و ایمان است و دشمنی با تو
کفر و نفاق است.

2. قال الإمام
الصّادق – علیه السّلام – : أرْبَعٌ مِنْ عَلاماتِ النِفاقِ: قِساوهُ القلبِ، و
جُمُودُ العینِ و اصرارُ علی الذَنبِ و الحرصُ علی الدنیا.

«الاختصاص، ص 228»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: چهار چیز از علامات نفاق است: 1. سنگ
دلی2. خشکی چشم (اشک نداشتن و گریه نکردن) 3. اصرار بر گناه 4. حرص بر دنیا.

3. قال الامام زین
العابدین – علیه السّلام – : إن المنافقَ یَنهی و لا یَنتَهِی و یَأمُرُ و لا
یَأتی و إذا قامَ الی الصلاهِ اعْترضَ. قلتُ یا ابنَ رسولِ اللهِ و ما الاعتِراضُ؟
… .

«الکافی، ج 2، ص 396»

امام زین العابدین – علیه السلام – فرمود: همانا منافق (از کاری) نهی می
کند ولی خود دست نمی کشد و فرمان می دهد، بدانچه خود انجام نمی کند و هنگامی که به
نماز ایستد، اعتراض کند. (راوی گوید) عرض کردم: ای فرزند رسول خدا اعتراض چیست؟ امام
– علیه السلام – فرمود: رو به راست و چپ گردانیدن (سر)؛ و چون رکوع کند خود را به
زمین می اندازد و روزش را شب می کند در حالی که همّش خوردن شام است با این که روزه
دار نبوده است و صبح می کند در حالی که همّش خواب است با اینکه شب را بیدار نبوده
است، اگر برای تو سخنی گوید، دروغ گوید و اگر چیزی به او امانت دهی، به تو خیانت
کند و اگر از او پنهان باشی، غیبتت کند و اگر به تو وعده دهد، وفا نکند.

4. قال الامام علی – علیه السّلام – :
النِفاقُ یُفسِدُ الایمانَ.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: نفاق، ایمان را فاسد می کند.

5. قال الامام علی – علیه السّلام – :
النِفاقُ اَخُو الشِرکِ.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: نفاق، برادر شرک است.

6. قال الامام علی – علیه السّلام – :
النِفاقُ شینُ الاَخلاقِ.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: نفاق، بدترین اخلاق است.

7. قال الامام علی – علیه السّلام – : ما
اَقبحَ بالانسانِ اَن یَکونَ ذا وَجهَین.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: چقدر زشت است که انسان، دو رو باشد.

8. قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله
– : ما زادَ خُشُوعُ الجَسَدَ عَلی ما فِی القَلبِ فَهُوَ عِندنا نِفاقٌ.

«الکافی، ج 2، ص 396»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: اگر خشوع بدن بیش از خشوع دل
باشد، در نزد ما نفاق است.

9. قال الامام الصّادق – علیه السّلام –
: فإن المُنافِقَ لا یَرغَبُ فیما قَد سَعِدَ بِه المُؤمِنوُن و السَعیدُ یتَّعِظُ
بَمَوعِظَه التَقوی و إن کانَ یُرادُ بالمَوْعَظَهِ غیرُه.

«الکافی، ج 8، ص 151»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: البته منافق به چیزی که مومنان با آن به
خوشبختی رسیده اند رغبت نمی کند و خوشبخت کسی است که با پند تقوی، پند می پذیرد؛
گر چه مقصود از موعظه دیگری باشد.

10. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : أربَعٌ مَن کُنَّ فیه فَهُوَ مُنافقٌ و إنْ کانَتْ
فیهِ واحِدهٌ منهُنَّ کانَتْ فیه خِصلَهٌ مِنَ النِفاقِ حتی یدَعَها: من إذا
حَدَّثَ کَذِبَ و إذا وَعَدَ اَخلَفَ و إذا عاهَد غَدَر و إذا خاصَمَ فَجَرَ.

«الخصال، ص 254»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: چهار خصلت هست که اگر در کسی
باشد او منافق است و اگر یکی از آنها در او باشد خصلتی از نفاق در اوست تا اینکه
آن را رها کند: 1. زمانی که سخنی بگوید، دروغ گوید. 2. و هنگامی که وعده دهد، وفا
نکند. 3. و زمانی که پیمان ببندد، پیمان شکند. 4. و هنگامی که دشمنی ورزد، ناسزا
گوید.

11. قال رسول الله –
صلّی الله علیه و آله – : إنّی لا اَخافُ عَلی اُمّتی مُؤمناً وَ لا مُشرکاً، أما
المُومِنُ فَیَمْنَعُهُ الله بِایمانهِ، وَ أما المُشرکُ فَیَقمَعُه اللهُ
بِشرِکه، و لکنّی اَخافُ عَلَیْکُم کلّ مُنافقِ الجِنانِ عالِمِ الّلِسانِ، یَقولُ
ما تَعْرِفون و یَفَعَلُ ما تُنکِروُنَ.

«نهج البلاغه، نامه 27»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: بر امت خود از مومن و مشرک هراسی
ندارم، زیرا خداوند مومن را با ایمان باز می دارد و مشرک را با شرکش نابود می سازد
و لکن من بر شما می ترسم از هر منافق قلبی که زبانی عالمانه دارد، آنچه را که نیک
می شمارید، می گوید و آنچه را که ناپسند می دارید، انجام می دهد.

12. قال الامام علی
– علیه السّلام – : اَظهَرُ النّاسِ نفاقاً مَنْ اَمَرَ بالطّاعَهِ و لَمْ
یَعْمَلْ بها و نهَی عنِ المَعصیهِ و لم یَنتَهِ عَنْها.

«غرر الحکم، ص 459»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: آشکارترین مردم از جهت نفاق، کسی است که
به طاعتی فرمان دهد و خود بدان عمل نکند و از معصیت باز دارد، در حالی که خود دوری
نورزد.

13. قال الإمام
الصّادق – علیه السّلام – : لا یَجمَعُ اللهِ لِمُنافِقٍ و لا فاسقٍ حُسنَ
السَّمْتِ و الفقهَ و حُسنَ الخُلقِ أبدا.

«الخصال، ص 127»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هرگز خداوند متعال برای منافق و گنه کار
روش و فهم نیک و خوش اخلاقی را جمع نمی کند.

14. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : خِصلتانِ لا یَجتمعانِ فی منافقٍ: حُسْنُ سَمتٍ و فقهٌ
فی سنه.

«تحف العقول، ص 179»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: دو خصلت در منافق جمع نمی شود:
1. روش خوب. 2. فهم سنت (و دین).

15. قال الامام علی
– علیه السّلام – : و إنَّ لِسانَ المُؤمنِ مِنْ وَراءِ قلبهِ و انَّ قلبَ
المنافقِ مِن وَراءِ لِسانه، لانَّ المُؤمِنَ إذا اَرادَ أن یَتَکلَّمَ بِکلامٍ
تَدَبَّرَهُ فی نَفْسهِ … .

«نهج البلاغه، خطبه 176»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: همانان زبان مومن در پس قلب او و قلب
منافق از پس زبان اوست زیرا مومن هر گاه بخواهد سخنی گوید، نخست می اندیشد، اگر
نیک بود اظهار می دارد و چنانچه ناپسند بود پنهانش می کند؛ در حالی که منافق آنچه
بر زبانش می آید، می گوید و نمی داند چه به سود او و چه بر ضرر اوست.

16. قال الامام علی
– علیه السّلام – : بالکذبِ یَتَزیَّنُ أهل النفاقِ.

«غرر الحکم، ص 219»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: اهل نفاق به وسیله دروغ گویی، آراسته می
شوند.

17. قال الامام علی
– علیه السّلام – : عادَهُ المُنافِقینَ تَهْزیعُ الاَخْلاقِ.

«غرر الحکم، ص 459»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: عادت منافقین، شکستن اخلاق است.

18. قال الإمام
الصّادق – علیه السّلام – : إن الفُحْشَ و البَذاءَ و السَلاّطَهَ مِن النفاقِ.

«الکافی، ج 2، ص 325»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: البته دشنام و بد زبانی و زبان درازی از
نفاق است.

19.قال الامام علی
– علیه السّلام – : نِفاقُ المرءِ مِنْ ذُلٍّ یَجِدهُ فی نفسه.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: (سرچشمه) نفاقِ انسان، خواری ای است که
وی آن را در خود می یابد.

20. قال الامام علی
– علیه السّلام – : النِفاقُ مِن أثافی الذُلّ.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: نفاق، از پایه های خواری است.

21. قال الامام علی
– علیه السّلام – : الکِذبُ یُودّی إلی النِفاقِ.

«غرر الحکم، ص 220»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: دروغ گویی، (آدمی را) به نفاق می کشاند.

22. قال الإمام
الصّادق – علیه السّلام – : أکلُ الطینِ یُورِثُ النِفاقَ.

«الکافی، ج 6، ص 434»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: خوردن گل، موجب نفاق می شود.

23. قال الإمام
الصّادق – علیه السّلام – : اِستِماعُ الغِناءِ و اللهَّوِ یُنْبِتُ النفاقَ فی
القلبِ کما یُنْبِتُ الماءُ الزرع.

«الکافی، ج 6، ص 434»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: شنیدن غنا و طرب نفاق را در قلب می
رویاند، همان گونه که آب، کشت را می رویاند.

24. قال الامام
الباقر – علیه السلام – : إن الخصومَهَ تمحَقُ الدینَ و تُدَرِّسُه و تَحبَطُ
العملَ و تُورِثُ النفاقَ.

«دعائم الاسلام، ج 2، ص 539»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: همانا مشاجره، دین را نابود و کهنه می
کند و عمل را از بین برده و موجب نفاق می شود.

25. قال الإمام
الصّادق – علیه السلام – : إیاکم و المِراءَ و الخُصُومهَ فإنهما یُمرِضانِ
القُلوبَ علی الاِخوانِ و یَنبُتُ علیهما النفاقُ.

«الکافی، ج 2، ص 300»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: از ستیزه و مشاجره بپرهیزید؛ زیرا آن دو
دلهای برادران را بیمار و نفاق را می رویاند.

26. قال الامام علی – علیه السّلام – :
النِفاقُ تواَمُ الکُفر.

«غرر الحکم، ص 458»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: نفاق، همراه کفر است.

27. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : أَربعٌ یُفسِدْنَ القَلبَ و یُنبِتْنَ النفاقَ فی
القلبِ کما یَنْبِتُ الماءُ الشَجَر: اِستماعُ اللّهْوِ و البِذاءَ و اِتیانُ بابِ
السُلطان و طَلَبُ الصَّید.

«الخصال، ص 227»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: چهار چیز قلب را تباه کرده و
نفاق را در آن میرویاند، همان گونه که آب درخت را میرویاند: 1. شنیدن لهو. 2. بد
زبانی. 3. پیش سلطان رفتن. 4. طلب شکار.

28. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : الصلاهُ علیَّ و عَلی أهلِ بیتی تَذهبُ بالنفاقِ.

«الکافی، ج 2، ص 492»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: درود بر من و اهل بیتم، نفاق را
می برد.

29. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : اِرفَعُوا أصواتَکُمْ بالصلاهِ عَلَیَّ فإنهَّا
تَذهَبُ بالنفاقِ.

«الکافی، ج 2، ص 493»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: صداهایتان را برای درود بر من
بلند کنید، چرا که نفاق را می برد.

30. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : مَن اَکثَرَ ذکرَ اللهِ عزوجل أحَبَّه اللهُ و مَن
ذَکَرَ اللهَ کثیراً کُتِبَت له بَراءتانِ، بَراءهٌ مِنَ النّارِ و براءهٌ من
النفاقِ.

«الکافی، ج 2، ص 499»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که زیاد ذکر خدا گوید، خدا
او را دوست می دارد و کسی که خدا را زیاد یاد کند، برای او دو برائت (دوری) نوشته
شود: 1. برائت از آتش. 2. برائت از نفاق.

31. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : مَنْ لَبّی فی إِحرامِهِ سَبعینَ مَرَّهً إیماناً و
اِحتِساباً أشهَدَ اللهُ لَه آلفَ ألفَ مَلکٍ ببَراءَهٍ من النارِ و براءهٍ من
النفاقِ.

«الکافی، ج 4، ص 337»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که در احرامش هفتاد بار از
روی ایمان و برای طلب ثواب، لبیک گوید؛ خداوند هزار هزار (یک میلیون) فرشته را
برای او به دوری از آتش و دوری از نفاق، شاهد می گیرد.

32. قال امیر
المؤمنین – علیه السّلام – : وَ مَنْ کَفی ضَریراً حاجَهً مِن حوائِجِ الدنیا و مَشی
له فیها حتی یَقضِیَ اللهُ لَهُ حاجهً، أَعطاه اللهُ براءَهً من النفاقِ و براءَهً
من النار.

«امالی شیخ صدوق، ص 516»

امام علی – علیه
السّلام – فرمود: و کسی که از دردمندی، نیازی از نیازهای دنیا را برآورده کند و به
خاطر برآورده ساختن نیاز او قدم بردارد تا اینکه
خداوند نیاز او را بر آورده کند، خداوند دوری از نفاق و دوری از آتش را به او
ببخشد.

33. قال رسول الله
– صلّی الله علیه و آله – : وَ مَن صامَ خَمسَه و عِشرینَ یوماً مِن شَعبان
اُعْطِیَ براءهً من النفاقِ.

«ثواب الاعمال، ص 63»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که بیست و پنج روز از ماه شعبان
را روزه بگیرد، دوری از آتش به او بخشیده می شود.

34. قال النبی –
صلّی الله علیه و آله – : مَن صَلّی فی لیلهِ الاُولی مِن رجبَ ثَلاثینَ رَکعهً
بالحمدِ و الجَحدِ ثلاثاً و التوحیدِ ثلاثاً غَفَرَ اللهُ له ذنوبَهُ وَ بَرَأَ
مِن النفاقِ.

«وسائل الشیعه، ج 8، ص 92»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: کسی که در شب اول رجب، سی رکعت
نماز با حمد و سه بار سوره جحد (کافرون) و سه بار سوره توحید، بخواند، خداوند
گناهان او را بخشیده و از نفاق دور کند.

35. قال الإمام
الصّادق – علیه السلام – : مَن قَرَأَ سُورَهَ الاَنفالِ و سُورَهَ بَراءَهٍ فی کل
شَهرٍ لم یَدْخُلْهُ نفاقٌ أبداً و کانَ مِن شیعهِ أمیرِ المؤمنینَ – علیه السّلام
– .

«ثواب الأعمال، ص 106»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: کسی که سوره انفال و برائت را در هر ماه
بخواند؛ هرگز نفاق در او راه نمی یابد و از شیعیان امیرالمؤمنین – علیه السّلام – خواهد
بود.

36. قال الامام
الرضا – علیه السّلام – : العَقیقُ یَنْفِی الفقرَ و لُبْسُ العَقیقِ یُنفِی
النِفاقَ.

«الکافی، ج 6، ص 470»

امام رضا – علیه السّلام – فرمود: عقیق، فقر را از بین می برد و پوشیدن (به
دست کردن) عقیق، نفاق را از بین می برد.