امانت داری

3. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : مَنْ خانَ أَمانهً فی الدُّنیا وَ لَمْ یَردَّها إِلی
اَهْلِها ثُمَّ أَدرَکَهُ الْموتُ ماتَ عَلی غَیرِ مِلّتی، و یَلقَی اللهَ و هو
علیهِ غَضبَانٌ.

«امالی الصدوق، مجلس 66»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که در دنیا به امانتی خیانت
کند و آنرا به صاحبش برنگرداند و آنگاه بمیرد، بر غیر دین من مرده است و با خدا
دیدار می‌کند در حالی که خدا از او خشمگین است.

4. قال الامام الصادق
– علیه السّلام – : ألْأَمانَهُ غنیً.

«تنبیه الخواطر، ج 1، ص 12»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: امانتداری، ثروتمندی است.

5. قال الامام علی –
علیه السّلام – : ألأَمانَهُ تَجُّرُ الرِّزْقَ وَ الْخِیانَهُ تَجُرُّ الْفقْرَ.

«بحار الانوار، ج 75، ص60»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: امانتداری، روزی می‌آورد و خیانت در
امانت، فقر می آورد.

6. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : ألآَمانَهُ تَجْلِبُ الْغناءَ و الْخِیانَهُ تَجْلِبُ
الْفَقْرَ.

«الکافی، ج 5، ص 133»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: امانت داری، توانگری آورد و خیانت
در امانت، فقر.

7. قال الامام علی –
علیه السّلام – : ألأَمانَهُ وَ الْوَفاءُ صِدقُ الْأَفعالِ.

«غررالحکم، ح 2083»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: امانت داری و وفاداری، (نشانه) راست‌
کرداریند.

8. قال الامام علی –
علیه السّلام – : إذا قَوِیَتْ الأَمانَهُ کَثُرَ الصِّدقُ.

«غررالحکم، ح 4053»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: هرگاه امانت داری تقویت شود، صداقت زیاد
گردد.

9. قال الامام علی –
علیه السّلام – : أفْضَلُ الْإیمانِ الْأَمانَهُ.

«غررالحکم، ح 5233»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: برترین ایمان، امانت داری است.

10. قال الامام
الصادق – علیه السّلام – : إنَّ الله عَزَّوجلّ لَمْ یَبْعَثْ نَبِیًّا إلّا
بِصِدْقِ الْحَدیثِ وَ أَداءِ الْأَمانَهِ إِلی الْبَرِّ وَالْفاجِرِ.

«الکافی، ج 2، ص 104»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: خداوند عزّوجلّ هیچ پیامبری را مبعوث
نکرد، مگر با راستگوئی و برگرداندن امانت به نیکوکار و بدکار.

11. قال الامام علی –
علیه السّلام – ألْأَمانَهُ تُؤَدِّی إلی الصَّدقِ.

«غررالحکم، ح 1582»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: امانت داری به صداقت می‌انجامد.

12. قال الامام
الباقر – علیه السّلام – : ثَلاثٌ لَمْ یَجْعَلِ اللهُ عزّوجلّ لِأَحَدٍ فیهِنَّ
رُخْصَهً، أداءُ الْأَمانَهِ إِلی البَرَّ و الفاجِرِ… .

«الکافی، ج 2، ص 162»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: سه چیز است که خداوند دست هیچ کس را در
آنها باز نگذاشته است، 1. برگرداندن امانت به نیکوکار و بدکار. 2. وفا کردن به عهد
و پیمان با نیکوکار و بدکار. 3. نیکی کردن به پدر و مادر خوب باشند یا بد.

13. عن الامام الصادق
– علیه السّلام – : اُنْظُر ما بَلَغَ بِهِ عَلیٌ – علیه السّلام – عِندَ رَسولِ
اللهِ – صلی الله علیه و آله – فَإِنَّ عَلیًّا إِنَّما بَلغَ ما بَلغَ بِهِ عندَ
رَسَولِ اللهِ بِصدْقِ الحَدیثِ وَ أَداءِ الأَمانَه ِ.

«الکافی، ج 2، ص 104»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: ببین علی – علیه السّلام – به سبب چه
چیز آن منزلت را نزد پیامبر خدا – صلی الله علیه و آله – پیدا کرد، (همان را پیروی
کن)، همانا علی با راستگویی و امانت داری آن مقام را نزد پیامبر یافت.

14. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : لَیْسَ مِنّا مَنْ یُحَقَّرُ الْأَمانَهَ حتّی
یَسْتَهْلِکَها إذا إسْتَوْدَعَها.

«بحار الانوار، ج 72، ص 172»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: از ما نیست کسی که امانت را بی
اهمیت شمارد و بدین سبب امانتی را که به او سپرده شده، ضایع گرداند.

15. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : لا ایمانَ لِمَنْ لا أمانَهَ لَهُ.

«بحار الانوار، ج 72، ص 198»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که امانت دار نباشد، ایمان
ندارد.

16. قال الامام علی –
علیه السّلام – : اُقْسِمُ لَسَمِعتُ رَسول الله – صلی الله علیه و آله – یَقُول
لی قَبْلَ وَفاتِهِ مِراراً ثَلاثاً: یا ابالْحَسنِ أَدِّ الأَمانَهَ إلی الْبِّر
و الفاجرِ … .

«بحار الانوار، ج 74، ص 273»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: سوگند می‌‌خورم که پیامبر خدا – صلی الله
علیه و آله – ساعتی پیش از وفات خود سه بار به من فرمود: ابالحسن ؛امانت را کم
باشد یا زیاد به نیکوکار و بدکار برگردان، اگر چه آن امانت نخی باشد یا سوزنی.

17. قال الامام علی –
علیه السّلام – : أدُّوا الأمانَهَ وَ لَوْ إلی قَتَلَهِ أَولادِ الْأَنبِیاء.

«بحار الانوار، ج 72، ص 115»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: امانت را (به صاحبان آنها) برگردانید، هر
چند قاتل فرزندان پیامبران باشند.

18. قال الامام
الصادق – علیه السّلام – : إتَّقُوا اللهَ وَ أَدُّوا الاماناتِ إلی الأَبْیَضِ وَ
الأَسْوَدِ وَ اِنْ کانَ حَروُرِیًّا أَوْ کان شامیًّا.

«تنبیه الخواطر، ج 1، ص 12»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: از خدا بترسید و امانتها را به سیاهپوست
و سفیدپوست برگردانید، اگر چه (صاحبش) حَروری (از خوارج) باشد یا شامی (از یاران
معاویه).

19. قال الامام
الباقر – علیه السّلام – : مَنْ إِئْتَمَنَ غَیْرَ مُؤْتَمَنٍ فَلا حُجَّهَ لَهُ
علی اللهِ.

«الکافی، ج 5، ص 299»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: کسی که غیر امین را امین و معتمد شمارد،
حجتی بر خدا ندارد (مقصر خودش است).

20. قال الامام
الصادق – علیه السّلام – : لَیْسَ لَکَ اَنْ تَتَّهِمَ مَنْ إِئْتَمَنْتَهُ وَ لا
تَأْمَنَ الْخائنَ و قَد جَرَّبْتَه ُ.

«التهذیب، ج 7، ص 232، ح 1011»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: نباید به کسی که امانت بدو سپرده‌ای بدگمان
باشی و به خائنی که او را آزموده‌ای امانت مسپار.

21. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : مَنْ إِئْتَمَنَ غَیرَ أَمینٍ فَلیْسَ لَهُ عَلی اللهِ
ضَمانٌ لِأَنَّهُ قَد نَهاهُ اَنْ یأتَمِنَهُ.

«بحار الانوار، ج 100، ص 179»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که به فردی غیر امین امانت
بسپارد، خداوند ضامن (حفظ امانت) او نیست، زیرا (خداوند) او را از سپردن امانت به
غیر امین، باز داشته است.

22. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : مَنْ إئْتَمَنَ شارِبَ الْخَمرِ علی أَمانَهٍِ بَعدَ علْمِهِ
فیهِ فَلَیْسَ لَهُ علی اللهِ ضَمانٌ … .

«الکافی، ج5، ص 300»

رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر که بداند کسی شرابخوار است و
با این حال امانتی به او بسپارد، خداوند ضامن (حفظ امانت) او نیست.

23. قال الامام علی –
علیه السّلام – : … لا تَأْمَنَنَّ مَلوُلاً.

«نهج البلاغه، حکمت 211»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: شخص به ستوه آمده و رنجیده را امین
مشمار.

24. قال الامام
الصادق – علیه السّلام – : ما أُبالی إِئْتَمَنْتُ خائناً أًَوْ مُضیعاً.

«الکافی، ج 5، ص 301»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: برای من فرقی نمی‌کند که به خائن امانت
بسپارم یا به کسی که از امانت مراقبت و نگهداری نمی‌کند (و امانت را ضایع می کند).

25. قال الامام علی –
علیه السّلام – : لا تَخُنْ مَن إئْتَمَنکَ وَ إِنْ خانَکَ وَ لا تُذِِعْ سِرَّهُ
وَ إِنْ أَذاعَ سِرَّک.

«بحارالانوار، ج 77، ص 208»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: به کسی که تو را امین قرار داده خیانت
مکن، هر چند او به تو خیانت کرده باشد و راز او را فاش مساز، اگر چه او راز تو را
فاش ساخته باشد.

26. قال الامام
الباقر – علیه السّلام – : لَمْ یَخُنْکَ الْأَمینُ و لکنْ إِئْتَمَنْتَ الْخائِن
َ.

«التهذیب، ج 7، ص 232، ح 1013»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: انسان امین به تو خیانت نکرده، بلکه تو
به خائن امانت سپرده‌ای.