قرآن، بیش از «43» آیه را درباره حضرت نوح ـ علیه السّلام ـ مطرح می‌کند و آیه‌ای که درباره عمر حضرت نوح ـ علیه السّلام ـ نازل شده است؛ تصریح  می‌کند که عمر حضرت نوح ـ علیه السّلام ـ «950» سال بود: « وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَهٍ إِلا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ »[1] «ما نوح را بسوی قومش فرستادیم و او در میان آن‌ها «950» سال درنگ کرد؛ امّا سرانجام طوفان آن‌ها را فرو گرفت در حالی که ظالم بودند.» از ظاهر آیه استفاده می‌شود که از زمان دعوت تا زمان وقوع طوفان، «950» بوده است. با ‌این‌که این آیه صریح است. قرآن کلام خداست و هیچ‌گونه شبهه و شکی در صدق و راستی بودن حقایق آن نیست و حتّی غیر مسلمان‌ها هم نتوانستند، در حقایق آن خدشه نمایند.
شاید این شبهه برگرفته از کسانی است که می‌گویند: در زمان حضرت نوح، مردم هر ماه را یک سال به حساب می‌آوردند، لذا «950» سال برابر با «80» سال می‌باشد. در حالی‌که این سخن ریشه تاریخی و علمی و عقلی ندارد[2] و چنین مطلبی از قرآن استفاده نمی‌شود و هیچ دلیلی هم ندارد.
با مرور گذرا به قرآن و تاریخ در می‌یابیم که خداوند با قدرت بی‌انتهای خودش، قادر است در این جهان، کارهای خارق‌العاده و معجزه‌ای را بر خلاف طبیعت، خلق نماید، مانند: طوفان نوح،[3] سرد شدن آتش برای ابراهیم،[4] تبدیل شدن عصای موسی ـ علیه السّلام ـ به اژدها،[5] تولد حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ ، و سخن گفتن او در گهواره،[6]… بنابراین خداوند قادر است به شخصی عمر طولانی عطا کند و به شخص دیگر عمر کوتاه‌تر. تازه اگر طول عمر آن حضرت امر خارق‌العاده و معجزه بدانیم که این امر ممکن است و هیچ استبعادی ندارد، ولی دانشمندان معتقدند، عمر طبیعی او این مقدار بوده زیرا اصولاً در آن زمان‌ها عمرها طولانی بوده است و شاهد بر ا ین مدعا تاریخ است. و کتاب‌هایی درباره زندگی های طولانی در تاریخ نوشته شده است.
دانشمندان، یکی از علل طولانی بودن عمر انسان‌های اولین را، نبود بیماری‌ها، سالم بودن ژن‌ها، غذای ساده و طبیعی و … می‌دانند و به وسیله آزمایش‌ها، توانسته‌اند عمر پاره‌ای از گیاهان و یا موجودات زنده دیگر را به دوازده برابر برسانند، اگر با همین معیار موفق شوند، عمر انسان را می‌توانند افزایش دهند.[7] علاوه بر قرآن کتاب‌های دیگر آسمانی، مانند: تورات، عمر حضرت نوح را «950» سال می‌داند.[8] در نتیجه، طبق نص صریح قرآن و کتاب‌های آسمانی دیگر، عمر حضرت نوح بیش از «950» سال بوده است، نه خاندان او، و از نظر عقلی، تاریخی و علمی، داشتن عمرهای طولانی زیادی در جهان اتفاق افتاده است و این یک امر بعیدی نیست.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. سید محمد حسین طباطبائی، تفسیرالمیزان، ج 10، ص 416ـ400.
2. آیت‌الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 16، ص 232ـ230.
3. دکتر حبیب‌الله طاهری، سیمای آفتاب، ص 211.
4. عمادالدین حسین اصفهانی، تاریخ انبیاء، (تهران؛ انتشارات اسلامی، چ 33، 1371).
5. محمد بن حسن الطوسی، البیان فی تفسیر القرآن، (لبنان؛ دار احیاء التراث العربی، چ1، بی تا) ج 8، ص 192، 225ـ195.

پی نوشت ها:
[1] . عنکبوت/14.
[2] . طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، قم، نیاد علمی و فکری علامه طباطبائی، چاپ دوم، 1366، ج 10، ص 414.
[3] . هود/47ـ38.
[4]. انبیاء/69.
[5] . قصص/32.
[6] . آل عمران/ 46-45.
[7] . مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، 1373، ج16، ص230.
[8] . طاهری، حبیب الله، سیمای افتاب، قم، انتشارات مشهور، چاپ اول، 1378، ص 211، به نقل از ترجمه تورات، چاپ بیروت، 1870 م.