1- حضرت محمد صلی الله علیه و آله :

إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَهً عِندَاللّه  یَومَ القیامَهِ أَمشاهُم فى أَرضِهِ بِالنَّصیحَهِ لِخَلقِهِ؛

بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است که در روى زمین بیشتر در نصیحت و ارشاد مردم قدم بردارد.

(کافى، ج2، ص 208، ح5)
2- لقمان حکیم رحمه الله:

یا بُنَىَّ … عَلَیکَ بِالمَوعِظَهِ فَاعمَل بِها فَإنَّها عِندَ العاقِلِ أَحلى مِنَ العَسَلِ الشَّهدِ؛

فرزندم نصیحت را بپذیر و به آن عمل کن که نصیحت نزد عاقل از عسل ناب شیرین تر است.

(ارشاد القلوب، ج1، ص72)
3- امام على علیه السلام:

مَن قَبِلَ النَّصیحَهَ سَلِمَ مِنَ الفَضیحَهِ؛

هر کس نصیحت را بپذیرد، از رسوایى به سلامت مى ماند.

(غررالحکم، ج5، ص277، ح8344)
4-امام جواد علیه السلام:

اَلمُؤمِنُ یَحتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوفیقٍ مِنَ اللّه  و َواعِظٍ مِن نَفسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّن یَنصَحُهُ؛

مؤمن نیازمند سه چیز است: توفیقى از پروردگار، پند دهنده اى از درون خویش و پذیرش از نصیحت کنندگان.

(بحارالأنوار، ج78، ص358، ح1)
5- حضرت محمد صلی الله علیه و آله :

إذا أرادَ اللّه  بِعَبدٍ خَیرا جَعَلَ لَهُ واعِظا مِن نَفسِهِ یَمُرُهُ وَ یَنهاهُ؛

هرگاه خداوند خیر بنده اى را بخواهد، واعظى از درون او برایش قرار مى دهد که او را به کار نیک وادارد و از کار بد باز دارد.

(نهج الفصاحه، ح154)
6- حضرت محمد صلی الله علیه و آله :

یا عَلىُّ إذا لَم یَکُنِ العالِمُ تَقیّا تائِبا زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَن قُلُوبِ النّاسِ کَما تَزِلُّ القَطرَهُ عَن بَیضَهِ النَّعامَهِ و َالصَّفا؛

یا على هرگاه عالِم با تقوا و توبه کار نباشد، موعظه اش از دل مردم مى لغزد همچنانکه قطره آب از روى تخم شتر مرغ و سنگ صاف مى لغزد.

(میراث حدیث، ج2، ص29، ح81)
7- امام على علیه السلام:

اَلمُسلِمُ مِرآهُ أَخیهِ فَإذا رَأَیتُم مِن أَخیکُم هَفوَهً فَلاتَکُونُوا عَلَیهِ إلبا وَأَرشِدُوهُ و َانصَحُوا لَهُ وَ تَرَفَّقُوا بِهِ … ؛

مسلمان آینه برادر خویش است، هرگاه خطایى از برادر خود دیدید همگى او را مورد حمله قرار ندهید بلکه او را راهنمایى و نصیحت نمایید و با او مدارا کنید… .

(تحف العقول، ص108)
8- امام حسن عسکرى علیه السلام:

مَن وَعَظَ أَخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ و َمَن وَعَظَهُ عَلانیَهً فَقَد شانَهُ؛

هر کس برادر (دینى) خود را پنهانى نصیحت کند، او را آراسته و اگر آشکارا نصیحتش نماید ارزش او را کاسته است.

(تحف العقول، ص489)
9- امام سجاد علیه السلام:

وَ أَمّا حَقُّ المُستَنصِحِ فَإنَّ حَقَّهُ أَن تُؤَدِّىَ إلَیهِ النَّصیحَهَ عَلَى الحَقِّ الَّذى تَرى لَهُ أَنَّهُ یَحمِلُ وَیُخَرَّجُ المَخرَجَ الَّذى یَلینُ عَلى مَسامِعِهِ وَ تُکَلِّمَهُ مِنَ الکَلامِ بِما یُطیقُهُ عَقلُهُ فَإنَّ لِکُلِّ عَقلٍ طَبَقَهٌ مِنَ الکَلامِ یَعرِفُهُ وَیَجتَنِبُهُ وَلیَکُن مَذهَبُکَ الرَّحمَهُ؛

حقّ نصیحت خواه این است که به راه صحیحى که مى دانى مى پذیرد، راهنمائیش کنى و سخن در حدّ درک و فهم و عقلش بگویى که هر عقلى ظرفیت مخصوص خود را دارد و روش تو باید همراه با مهربانى و رحمت باشد.

(تحف العقول، ص269)
10- امام سجاد علیه السلام:

و أَمّا حَقُّ النّاصِحِ فَأَن تَلینَ لَهُ جَناحَکَ ثُمَّ تَشرَئِبَّ لَهُ قَلبُکَ وَتَفتَحَ لَهُ سَمعَکَ حَتّى تَفهَمَ عَنهُ نَصیحَتَهُ ثُمَّ تَنظُرُ فیها فَإن کانَ وُفِّقَ فیها لِلصَّوابِ حَمِدتَ اللّه  عَلى ذلِکَ وَقَبِلتَ مِنهُ وَعَرَفتَ لَهُ نَصیحَتَهُ… ؛

حقّ نصیحت کننده این است که نسبت به او فروتنى کنى، دل را براى فهم نصیحتش آماده نمایى و به سخنانش گوش دهى و اگر گفتارش درست بود خدا را شکر گویى و بپذیرى و حق شناسى کنى… .

(تحف العقول، ص269)
11- امام على علیه السلام:

النُّصحُ بَینَ المَلأِ تَقریعٌ؛

نصیحت کردن در حضور دیگران، خُرد کردن شخصیت است.

(شرح نهج البلاغه، ج20، ص341، ح908)
12- امام صادق علیه السلام:

اَلنَّصیحَهُ مِنَ الحاسِدِ مُحالٌ؛

نصیحت و خیرخواهى از حسود محال است.

(خصال، ص269)
13- لقمان حکیم علیه السلام:

عَلَیْکَ بِقَبُولِ الْمَوْعِظَهِ وَالْعَمَلِ بِها فَإِنَّها عِندَ الْمُؤْمِنِ أَحْلى مِنَ الْعَسَلِ الشَّهْدِ وعَلَى الْمُنافِقِ أَثْقَلُ مِنْ صُعُودِ الدَّرَجَهِ عَلَى الشَّیْخِ الْکَبیرِ؛

موعظه را بپذیر و به آن عمل کن، زیرا موعظه نزد مؤمن از عسل ناب شیرین تر است و براى منافق از بالا رفتن از پله بر پیر مرد کهنسال دشوارتر است.

(اعلام الدین، ص79)
14- حضرت محمد صلی الله علیه و آله :

إنَّ اللّه  تَعالى یَعرِضُ عَلى عَبدِهِ فى کُلِّ یَومٍ نَصیحَهً فَإن هُوَ قَبِلَها سَعِدَ و إن تَرَکَها شَقىَ؛

خداوند متعال، به بنده اش در هر روز نصیحتى عرضه مى کند، که اگر بپذیرد، خوشبخت و اگر نپذیرد، بدبخت مى شود.

(کنز العمّال، ح 10250)
15- امام حسن علیه السلام:

لا یَغشُّ العاقِلُ مَن استَنصَحَه؛

خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند.

(تحف العقول، ص ۱۶۶)
16- امام على علیه السلام:

لا واعِظَ أبلَغُ مِن النُّصحِ؛

هیچ واعـظـى مـؤثرتر از نصیحت نیست.

(غرر الحکم، ح 10622 – منتخب میزان الحکمه، ص 600)