زمزمه و شایعه پراکنی و توطئه افراد خائن یک بار دیگر قلوب بعضی از سپاهیان عراق را نسبت به امام علی ـ علیه السلام ـ تیره کرده بود، و رفاه طلبان عیاش، به خاطر حفظ آسایش خود، مایل نبودند در خط علی ـ علیه السلام ـ حرکت کنند و همان ها صلح زشت و سازش تحمیلی را بر جنگ ترجیح می دادند. لازم بود امام علی ـ علیه السلام ـ برای سوق دادن آن ها به پیکار با ستمگران، مقداری از فضائل خود را بیان نماید و پیوند ناگسستنی خود را با پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ یاد آوری کند، تا تبلیغات مسموم دشمنان، بی اثر گردد، و مردم حق جو و خدا ترس به گرداگرد او آیند و او را در سرکوبی مفسدین و نابودی هر گونه فساد یاری نمایند. درباره ایثار خود با رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و پیوندش با آن حضرت چنین فرمود:
اصحاب مخلص و رازداران اسرار نبوت، به خوبی می دانند که من حتّی یک لحظه در مقابل اسلام و خدا و پیامبر، قرار نگرفته ام بلکه همواره جان بر کف در صحنه های نبرد در رکاب او، حاضر بودم، در میدان هائی که گام های قهرمانان می لرزید و فرار را بر قرار ترجیح می دادند، در راه پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مخلصانه ایثار و برادری نمودم و خداوند مرا به این توفیق، گرامی داشت.
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در حالی که سرش بر سینه ام قرار داشت، و روحش پرواز کرد، و روانش در دستم جریان یافت و دستم را به صورتم کشیدم.
من پیکر آن حضرت را غسل دادم، در حالی که فرشتگان مرا یاری می کردند و با رحلت او، در و دیوار خانه اش به ضجّه و شیون در آمده بودند.
فرشتگان، گروه گروه در حال فرود آمدن به زمین و صعود به آسمان بودند و گوش من از صدای آهسته آنان که بر حضرت، نماز می خواندند، خالی نمی شد، تا آن گاه که او را در ضریح خود، به خاک سپردم. بنابر این چه کسی از من نسبت به پیامبر ـ هنگام زنده بودن و بعد از رحلتش ـ نزدیک تر و سزاوار تر بود (بنابر این من در خط او حرکت می کنم و شیوه او را دنبال می نمایم) با بینش و درایت، به سوی جهاد و پیکار با دشمن، شتابان حرکت کنید و نیت خود را با پیکار و عمل در جبهه جهاد، تصدیق نمائید.
«فوالّذی لا اله الاّ هو انّی لعلی جادّه الحقّ …؛ سوگند به خدای یکتا من در جاده حق قرار دارم، ولی آن ها (مخالفان) در پرتگاه انحراف و باطل اند، می گویم آن چه را که می شنوید و بر خود و شما از درگاه خدا طلب آمرزش می کنم».[1]
[1] . نگاه کنید به خطبه 197 نهج البلاغه ـ در این خطبه تنها پنج خصلت از خصائص علی ـ علیه السلام ـ ذکر شده، و گرنه خصائص آن حضرت بسیار است، مرحوم علاّمه خوئی به ذکر روایتی که مشتمل بر هفتاد خصیصه از آن حضرت می باشد پرداخته است (منهاج البراعه، ج 12، ص 258 به بعد).
محمد محمدی اشتهاردی – داستان های نهج البلاغه
